Η λίστα των απειλών για τον τερματισμό του ελέγχου της Γερουσίας των ΗΠΑ από τους Δημοκρατικούς είναι γνωστή, όπως σχολιάζει το POLITICO.
Η πολιτική ιστορία των ΗΠΑ διδάσκει ότι το κόμμα που βρίσκεται στο Λευκό Οίκο συνήθως χάνει έδρες στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο. Τα χαμηλά ποσοστά που παίρνει στις δημοσκοπήσεις ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στις κρίσιμες για τις εκλογές πολιτείες προμηνύουν προβλήματα.
Τα ποσοστά του Μπάιντεν στις πολιτείες αυτές είναι ακόμη χαμηλότερα από την επίσης αδύναμη εικόνα των ποσοστών του σε δημοσκοπήσεις που πραγματοποιούνται σε παναμερικανικό επίπεδο.
Οι ψηφοφόροι δηλώνουν τώρα ότι προτιμούν το Κογκρέσο να τελεί υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων. Σε μερικές πολιτείες, οι Ρεπουμπλικάνοι έκαναν πιο δύσκολη τη διεξαγωγή των εκλογών, ενώ τοποθετούν κομματικά στελέχη στους μηχανισμούς καταμέτρησης των ψήφων.
Όλες οι παραπάνω εξελίξεις απειλούν να θέσουν τη Γερουσία υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων, μετά τις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο, που θα πραγματοποιηθούν το Νοέμβριο και μόλις έπειτα από δύο χρόνια οριακής πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στο αναφερόμενο νομοθετικό σώμα.
Η πλειοψηφία των Δημοκρατικών στη Γερουσία είναι εύθραυστη ακόμη και σήμερα, καθώς υπάρχει ισάριθμη κατανομή των εδρών (50-50) μεταξύ των δύο κομμάτων, με το δικαίωμα της πλειοψηφικής ψήφου (+1) να ασκείται από την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις.
Έτσι, το τέλος αυτής της οριακής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για τους Δημοκρατικούς μπορεί να έρθει ακόμη και νωρίτερα από τις εκλογές. Ίσως και πολύ πιο νωρίτερα, όπως σχολιάζει το POLITICO.
Η κλιμάκωση της εσωκομματικής έντασης μεταξύ του μετριοπαθούς Δημοκρατικού γερουσιαστή από τη Δυτική Βιρτζίνια Τζο Μάντσιν και προοδευτικών Δημοκρατικών συναδέλφων του εμπεριέχει την πιθανότητα της αποχώρησής του από το Δημοκρατικό Κόμμα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος απορρίπτει μία τέτοια εξέλιξη.
Οι βετεράνοι της κεντρικής πολιτικής σκηνής στις ΗΠΑ μπορούν να θυμηθούν αυτό που συνέβη στην Γερουσία το 2001, όταν υπήρχε επίσης ισάριθμη κατανομή εδρών.
Ο γερουσιαστής Τζιμ Τζέφορντς, θυμωμένος από τα φορολογικά σχέδια της κυβέρνησης Μπους, ανακοίνωσε ότι θα γίνει ανεξάρτητος και θα συνταχθεί με τους Δημοκρατικούς, αλλάζοντας ξαφνικά την υφιστάμενη πλειοψηφία στη Γερουσία και καθιστώντας τον Δημοκρατικό Τομ Ντασλέ ηγέτη της πλειοψηφίας μέχρι τις ενδιάμεσες εκλογές του 2002.
Η αποχώρηση του Μάντσιν από την κοινοβουλευτική ομάδα των Δημοκρατικών αρκεί για να ανατρέψει την υφιστάμενη οριακή πλειοψηφία τους στη Γερουσία.