Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να μην είναι ευνοϊκές, αλλά η δήμαρχος του Παρισιού, Αν Ινταλγκό, το πήρε τελικά απόφαση να κατέβει στην κούρσα των κρίσιμων εκλογών της ερχόμενης άνοιξης με στόχο να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας.
Η ανακοίνωσή της έβαλε ένα τέλος στις φήμες που την ήθελαν επί μήνες να επιδιώκει το χρίσμα των Σοσιαλιστών, αλλά και στις διαβεβαιώσεις της ιδίας ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το δημαρχιακό θώκο της πρωτεύουσας ως εφαλτήριο για να διεκδικήσει το ύπατο αξίωμα της χώρας. Η απόφαση της 62χρονης Ινταλγκό, που επανεξελέγη μόλις πριν από έναν χρόνο δήμαρχος του Παρισιού, έγινε δεκτή με ανάμεικτα συναισθήματα από τη γαλλική κοινή γνώμη, με ενθουσιασμό από ψηφοφόρους της αριστεράς αλλά και αποδοκιμασίες από εκείνους που έχουν εξοργιστεί με την προσπάθειά της να πετάξει τα ΙΧ από το κέντρο της πρωτεύουσας για να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου και ποδηλατόδρομοι.
Στα μάτια της κοινής γνώμης η θητεία της Ινταλγκό σημαδεύτηκε από σημαντικές προκλήσεις για το Παρίσι, που κατάφεραν δυνατά πλήγματα στην τουριστική του βιομηχανία: από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του 2015 και τις οργισμένες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» μέχρι την καταστροφική πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων και την πανδημία του κορωνοϊού. Ωστόσο, δεν έλειψαν και κάποιες φωτεινές αναλαμπές, όπως η σύνοδος COP 21, που λείανε τον δρόμο για τη Συμφωνία των Παρισίων για το Κλίμα προ εξαετίας και η επικράτηση στη μάχη για την ανάθεση της Ολυμπιάδας του 2024. Μάλιστα πρόσφατα η Ινταλγκό λούστηκε στα φώτα της δημοσιότητας όταν παρέλαβε στις τελετές λήξης στο Τόκιο τις σημαίες των Ολυμπιακών και των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Η μάχη για το χρίσμα της Αριστεράς
Η sui generis, όπως τη χαρακτηρίζουν διεθνή ΜΜΕ, σοσιαλδημοκράτισσα Ινταλγκό μπαίνει στην κούρσα ως ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα πρόσωπα στο κατακερματισμένο τοπίο της γαλλικής αριστεράς, μολονότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μάχη των προεδρικών εκλογών αναμένεται να κριθεί στα δεξιά του πολιτικού κέντρου της χώρας κι ενώ το όνειρο ορισμένων αριστερών να ενωθούν πίσω από έναν κοινό υποψήφιο δείχνει να απομακρύνεται μέρα με τη μέρα. Αν και ο κεντρώος Εμανουέλ Μακρόν, που δεν έχει ακόμη ανακοινώσει την πρόθεσή του να διεκδικήσει δεύτερη θητεία, και η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν φιγουράρουν ως τα δύο φαβορί στην πρόθεση ψήφου κατά τον πρώτο γύρο, οι δεξιοί υποψήφιοι των Les Republicains εμφανίζονται ως τρίτοι. Ωστόσο, η Ινταλγκό συγκεντρώνει στην πρόθεση ψήφου περίπου το 8% για τον α΄ γύρο τον Απρίλιο.
Αλλά προτού μπορέσει να αρχίσει να κάνει όνειρα για πρόκριση στον β΄ γύρο η Ινταλγκό θα πρέπει πρώτα να εξασφαλίσει το χρίσμα των Σοσιαλιστών. Το κόμμα - που προσπαθεί ακόμη να συνέλθει από το σοκ του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών του 2017, όταν ο υποψήφιός του, Μπενουά Αμόν, ήλθε πέμπτος με ποσοστό μόλις 6.36% των ψήφων - έχει υποσχεθεί ότι θα αναδείξει με εσωτερική ψηφοφορία περίπου 50.000 εκλεκτόρων τον υποψήφιό του κάποια στιγμή μετά το συνέδριό του στις 17-18 Σεπτεμβρίου. Σε μια προσπάθεια να διευρύνει την εκλογική της βάση πέραν της πρωτεύουσας και να απαντήσει σ’ εκείνους που την κατηγορούν για διασυνδέσεις με την παρισινή ελίτ η Ινταλγκό επέλεξε να ανακοινώσει την υποψηφιότητά της στη Ρουέν της Νορμανδίας, αφού πέρασε το καλοκαίρι επισκεπτόμενη διάφορα σημεία της χώρας για να ετοιμάσει το έδαφος.
Η ίδια απορρίπτει άλλωστε ως κοντόφθαλμη την ταμπέλα της εκλεκτής της παρισινής ελίτ, επισημαίνοντας ότι πήγε στην πρωτεύουσα για να εργαστεί, «όπως πολλοί Παριζιάνοι».
Ποια είναι η Αν Ινταλγκό
Κόρη ηλεκτρολόγου και γαζώτριας η γεννημένη το 1959 στο Σαν Φερνάντο της Ανδαλουσίας Άνα Μαρία Ινταλγκό Αλέου, ήταν μόλις δυόμιση ετών όταν η οικογένειά της έφυγε από την Ισπανία του Φράνκο για να στήσει τη νέα της φωλιά σε μια εργατική συνοικία της Λυόν. Πήραν τη γαλλική υπηκοότητα το 1973, όταν η Αν ήταν 14 ετών. «Δεν είμαι από εκείνους που γεννιούνται μέσα στα κέντρα της εξουσίας. Είχα την ευκαιρία να επωφεληθώ από τις υποσχέσεις της γαλλικής δημοκρατίας για πραγματική ισότητα μέσω των σχολείων. Σήμερα παρατηρώ με θλίψη μου ότι αν φθάναμε τώρα, υπό τις ίδιες συνθήκες στη Γαλλία, δεν θα είχαμε τις ίδιες ευκαιρίες», δήλωσε η ίδια σημειώνοντας ότι αυτή η διαπίστωσή της ήταν από τα βασικά κίνητρα που την ώθησαν να κατέβει υποψήφια για την προεδρία.
Η Ινταλγκό δεν είναι η πρώτη δήμαρχος Παρισίων που διεκδικεί το ύπατο αξίωμα της Γαλλίας, αφού πριν απ’ αυτήν το κατάφερε ο εκλιπών Ζαν Σιράκ το 1995 μετά από 17 συναπτά έτη στο δημαρχιακό θώκο. Βέβαια, ο Σιράκ, διέθετε εμπειρία τόσο από τη θητεία του ως βουλευτής και υπουργός και δύο φορές ως πρωθυπουργός – περιλαμβανομένων και δύο ετών τη δεκαετία του 1980 όταν παρέμεινε δήμαρχος της πρωτεύουσας μολονότι ήταν επικεφαλής και της κυβέρνησης της χώρας -. Αλλά η Ινταλγκό θεωρεί ότι έχει τα φόντα για την προεδρία, και εμπειρία που απέκτησε στο τιμόνι ενός δήμου με ετήσιο προϋπολογισμό περίπου 10 δισ. ευρώ και κάπου 50.000 προσωπικό. «Δεν υπάρχουν πολλοί υποψήφιο με τέτοια διοικητική εμπειρία σ’ αυτό το επίπεδο», υπογραμμίζει στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Ως επιθεωρήτρια Ασφάλειας και Υγείας η Ινταλγκό συνεργάστηκε την πενταετία 1997-2003 με την τότε υπουργό Απασχόλησης της Γαλλίας, Μαρτίν Ομπρί, όταν η τελευταία ήταν αρμόδια για την προώθηση του 35ώρου στη χώρα. Η Ινταλγκό εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο των Παρισίων το 2001 και γρήγορα χρίστηκε πρώτη αναπληρώτρια του σοσιαλιστή δημάρχου Μπερτράν Ντελανοέ. Μετά από δύο θητείες στο πλευρό του, τον διαδέχθηκε ως δήμαρχος το 2014 ανατρέποντας τα προγνωστικά, ενώ επανεξελέγη πέρυσι με τους Σοσιαλιστές να συνεργάζονται με τους Πράσινους, τους Κομμουνιστές κι άλλους αριστερούς στο Παρίσι.
Η θητεία της Ινταλγκό στη δημαρχία των Παρισίων
Ως δήμαρχος η Ινταλγκό προώθησε αμφιλεγόμενες πολιτικές για το περιβάλλον, όπως η πεζοδρόμηση της λεωφόρου στις όχθες του Σηκουάνα, ενώ πέρυσι εκμεταλλεύτηκε το lockdown λόγω της πανδημίας για να εφαρμόσει τα σχέδιά της για νέους ποδηλατόδρομους στην πρωτεύουσα. Η ίδια κι οι συνεργάτες της περιόρισαν το όριο ταχύτητας στα 30 χλμ/ώρα στο Παρίσι, αύξησαν το κόστος στάθμευσης για μη ηλεκτρικά σκούτερ και μοτοσικλέτες κι ανακοίνωσαν απαγόρευση κυκλοφορία των ντιζελοκίνητων οχημάτων στην πρωτεύουσα μέχρι το 2024.
Οι κινήσεις της αυτές προκάλεσαν τη μήνη πολλών οδηγών από την ευρύτερη περιοχή του Παρισιού, που κατεβαίνουν στο κέντρο, αλλά δεν ψηφίζουν εκεί στις δημοτικές εκλογές, ενώ δέχεται πυρά με το hashtag #SaccageParis – ή #ΣκουπίδιαΠαρίσι στα ελληνικά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τα βουνά των σκουπιδιών στους δρόμους της Πόλης του Φωτός που την υποβαθμίζουν σε παραγκούπολη.
«Με στιγματίζουν ως “πολέμια των αυτοκινήτων” όταν στην πραγματικότητα είμαι πολέμια της ρύπανσης», γράφει η Ινταλγκό στο βιβλίο της με τίτλο “ "Une femme française" («Μια Γαλλίδα Γυναίκα»), που θα κυκλοφορήσει την Τετάρτη. Οι οικολογικές ανησυχίες της πέρασαν στα γονίδια και του νεότερου από τα τρία παιδιά της, του 19χρονου Αρτύρ Ζερμέν , που κολύμπησε το καλοκαίρι από τις πηγές μέχρι τις εκβολές του Σηκουάνα για να αναδείξει το πρόβλημα της ρύπανσης των υδάτων του από τους τόνους σκουπιδιών που καταλήγουν εκεί.
Η μητέρα του ήταν παρούσα – μαζί με τις κάμερες- στις όχθες του Σηκουάνα στο Παρίσι στις 3 Ιουλίου για να χαιρετίσει την πρωτοβουλία του.
Ο «εκρηκτικός» χαρακτήρας της Ινταλγκό
Στο νέο βιβλίο της η Ινταλγκό παραθέτει και τα σχέδια που οραματίζεται να υλοποιήσει, πέρα από εκείνα που έθεσε σε εφαρμογή ως δήμαρχος, όπως η αύξηση των μισθών των εκπαιδευτικών – μέτρο κοστοβόρο, που όπως λέει «είναι το τίμημα για τη μεταμόρφωση της εκπαίδευσης και τη μείωση του αριθμού εκείνων που εγκαταλείπουν τα έδρανα».
Η Ινταλγκό έχει κατηγορηθεί και για το ταμπεραμέντο της, που «είναι σαν του πατέρα μου – εκρηκτικό», όπως η ίδια ομολόγησε κάποτε. Ωστόσο, αποδίδει μεγάλος μέρος της κριτικής που δέχεται σε σεξιστικά κίνητρα. «Γνωρίζω το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στο ποια είμαι πραγματικά και στο πώς με αντιλαμβάνονται», έγραψε το 2018 στο προηγούμενο βιβλίο της με τίτλο “Respirer” («Αναπνέοντας»). «Η εξουσία ενός άντρα εμφανίζεται ως αυταρχισμός σε μια γυναίκα», υποστήριξε η Ινταλγκό, τρία χρόνια πριν ανακοινώσει τις φιλοδοξίες της να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας.