Ως ηγέτη απομονωμένο και σε απόγνωση που ρισκάρει μια μεγάλη σύγκρουση στη Μεσόγειο με την πρόθεση αποστολής στρατευμάτων στη Λιβύη χαρακτηρίζει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο Independent.
Ο Τούρκος πρόεδρος «φαίνεται ότι προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ενιαίο στρατηγικό αδιέξοδο συγχωνεύοντας δύο συγκρούσεις που βρίσκονται σε κατάσταση ζύμωσης: μία στη Λιβύη και μία στην ανατολική Μεσόγειο. Καθώς η στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας κατά των Κούρδων στη βόρεια Συρία χάνει την ορμή της, οι πολιτικές εντάσεις οξύνονται στο εσωτερικό μέτωπο και για να τις αποκλιμακώσει ο Ερντογάν αναζητεί έναν ξένο εχθρό και τώρα φαίνεται ότι τον επέλεξε», σχολιάζει σε άρθρο γνώμης ο σύμβουλος έκδοσης της βρετανικής εφημερίδας, Ahmed Aboudouh.
«Την Κυριακή ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να στείλει στρατεύματα στη Λιβύη για να στηρίξει την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβένηση απέναντι στην επίθεση που ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα ο στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ. Αλλά ενεργώντας υπό αυξανόμενη αίσθηση ανασφάλειας και απομόνωσης ο Ερντογάν δεν έκανε μόνον έναν αντίπαλο στο εξωτερικό, αλλά εξόργισε και τους περισσότερους από τους γείτονές του», αναφέρει το άρθρο.
«H δημιουργία στρατιωτικής βάσης στη Λιβύη ίσως αποδειχθεί η μεγαλύτερη στρατηγική γκάφα του Ερντογάν, αφού εναντιώνεται στην Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που υποστηρίζουν επί χρόνια τον Χαφτάρ στην προσπάθειά του να καταλάβει την Τρίπολη… Όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στη βόρεια Συρία ο Ερντογάν χρησιμοποίησε έξυπνα εθνικιστική ρητορική για να κερδίσει υποστήριξη στο εξωτερικό για τις σκιώδεις ενέργειές του στη γειτονική χώρα. Αλλά δεν πρέπει να βαυκαλίζεται ότι θα εξαπατήσει το λαό του στο τελευταίο του εγχείρημα. Ριψοκινδυνεύει τους θανάτους πιθανώς εκατοντάδων Τούρκων στρατιωτών για να υπερασπιστεί μια υποστηριζόμενη από Ισλαμιστές κυβέρνηση χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά…», αναφέρει το άρθρο.
Και συνεχίζει: «Ο Ερντογάν παίζει με τους φόβους των Αμερικανών για τη ρωσική στρατιωτική παρουσία στη Βόρεια Αφρική. Οι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι η Ρωσία προσπαθεί να αντιγράψει τη στρατηγική του Τραμπ διατηρώντας αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία για να ελέγχει τις πετρελαιοπηγές της, αυτη τη φορά στη Λιβύη. Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται επίσης ότι η Δύση δεν υποστηρίζει την επίθεση του Χαφτάρ στην Τρίπολη και γι’ αυτό ελπίζει να εμφανιστεί ως αξιόπιστο, νόμιμο και υποστηριζόμενο από τη Δύση αντίβαρο. Ο Ερντογάν μπορεί να μην μπλοφάρει αναφορικά με την αποστολή στρατευμάτων στην Τρίπολη και την επίδειξη ισχύος κατά της Κύπρου, αλλά κλιμακώνοντας την ένταση στην πίσω αυλή τόσο ισχυρών παικτών όσο η ΕΕ, η Αίγυπτος και το Ισραήλ είναι πολύ ριψοκίνδυνο».