Σε πραγματικό εφιάλτη έχει αναδειχθεί για τους κατοίκους της Ίμπιζα η αναζήτηση κατοικίας προς ενοικίαση καθώς ο υπερτουρισμός έχει εκτινάξει στα ύψη τα ενοίκια, αφού το φημισμένο για τη νυχτερινή ζωή του ισπανικό νησί προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες.
Το πρόβλημα για τους περίπου 160.000 κατοίκους της Ίμπιζα είναι τόσο έντονο, ώστε αρκετοί εξ’ αυτών ζουν πλέον στα αυτοκίνητά τους! Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Σεζάρ Νεμπρέρα που έχει μετατρέψει το ΙΧ του σε σπίτι του εδώ και τρία χρόνια, αφού μολονότι εργάζεται ως σεφ, ο μισθός του δεν αρκεί για να νοικιάσει ένα διαμέρισμα.
«Η διαμονή στην Ίμπιζα είναι πολύ ακριβή και γίνεται ολοένα και ακριβότερη. Και το κόστος του ενοικίου είναι εντελώς έξω από τα όρια των αποδοχών σου. Το να ζεις έτσι είναι μια εναλλακτική λύση, λιγότερο άνετη, αλλά μου επιτρέπει να συνεχίσω να ζω στο νησί», λέει στο BBC καθώς φτιάχνει τον καφέ του στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του.
Σε ανάλογα δύσκολες συνθήκες λόγω των πανάκριβων ενοικίων ζουν πολλοί ντόπιοι επαγγελματίες στην Ίμπιζα, ανάμεσά τους ακόμη και αστυνομικοί. Όπως ανέφερε πέρυσι το συνδικαλιστικό τους όργανο, το IGC, «τρεις με τέσσερις» αστυνομικοί ζούσαν σε οχήματα στο νησί των Βαλεαρίδων.
Άλλοι κάτοικοι της Ίμπιζα ζουν σε αντίσκηνα ή σε κοινόχρηστα καταλύματα, τα οποία τους παρέχουν μόνον τα απολύτως αναγκαία – φαινόμενο που γίνεται ολοένα και συχνότερο σύμφωνα με τον Ντάνιελ Γκράντα, εκπρόσωπος του «Sindicato de Inquilinas de Ibiza y Formentera», μιας οργάνωσης που εκπροσωπεί τους τοπικούς ενοικιαστές.
«Πολλοί καταλήγουν σε αρκετά άθλιες συνθήκες και αρχίζουμε να βλέπουμε παραγκουπόλεις σε όλο το νησί. Χωρίς τη δυνατότητα εύρεσης καταλύματος που να μας επιτρέπει να ζούμε κανονικά, όσοι ζούμε στο νησί έχουμε την αίσθηση ότι μας ωθούν σε αυτή τη λύση», λέει.
18% πάνω τα ενοίκια στις Βαλεαρίδες τον περασμένο χρόνο – Στο +40% στην Ίμπιζα
Τα υψηλά επιτόκια των στεγαστικών δανείων και η κρίση του κόστους διαβίωσης έχουν αποτρέψει πολλούς Ισπανούς από το να αγοράσουν ακίνητα, δημιουργώντας αύξηση της ζήτησης για ενοικιαζόμενα καταλύματα, που με τη σειρά της έχει εκτινάξει το κόστος ενοικίασης.
Μόνον τον τελευταίο χρόνο οι τιμές των ενοικίων στις Βαλεαρίδες Νήσους αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά 18% εν συγκρίσει με τη μέση αύξηση του 12% σε εθνικό επίπεδο.
Αλλά το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο στην Ίμπιζα, ως τουριστικού κόμβου, με τις αυξήσεις των ενοικίων σε ορισμένες περιπτώσεις να αγγίζουν το 40% ή ακόμη και το 50% μόνο κατά το τελευταίο έτος. Είναι χαρακτηριστικό ότι το νοίκι για ένα μονόκλινο δωμάτιο κυμαίνεται μεταξύ 700 και 1.000 ευρώ, ενώ ένα μέτριο διαμέρισμα μπορεί να κοστίζει γύρω στα 1.500 ευρώ το μήνα, όπως λέει η Ιζαμπέλ Μαρία Πέρεζ.
Ταμίας σε σούπερ μάρκετ η ίδια και εργαζόμενος σε πεντάστερο ξενοδοχείο ο σύντροφός της υποχρεώθηκαν να μετακομίσουν από το διαμέρισμα που νοίκιαζαν, όταν πουλήθηκε. Έκτοτε, ζουν με την πεθερά της και τώρα σκέφτονται να επιστρέψουν στην ηπειρωτική Ισπανία, λόγω του προβλήματος της στέγασης.
«Το πρόβλημα σε άλλες περιοχές της Ισπανίας είναι ότι δεν υπάρχει δουλειά. Εδώ υπάρχουν όσες δουλειές θέλεις, αλλά δεν βρίσκεις που να μείνεις», λέει στο βρετανικό δίκτυο.
Ο υπερτουρισμός απειλεί να σκοτώσει τον... τουρισμό στην Ίμπιζα
Η ανεργία στην πόλη της Ίμπιζα είναι λίγο κάτω από το 5% εν συγκρίσει με το 8% στη Μαδρίτη ή το 19% στη Σεβίλη, την πρωτεύουσα της περιφέρειας της Ανδαλουσίας. Με πληθυσμό μόλις 160.000 κατοίκων η Ίμπιζα κατέγραψε πέρυσι ρεκόρ αφίξεων τουριστών (κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια), ενώ το 84% της οικονομικής της δραστηριότητας συνδέεται με τον τουρισμό. Κι ενώ τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια και τα κλαμπ της παρέχουν άφθονες θέσεις εργασίας, ένα μεγάλο μέρος των κατοικιών της διατίθεται μόνο για βραχυπρόθεσμη ενοικίαση σε τουρίστες με τους ντόπιους εργαζόμενους να είναι αποκλεισμένοι από την αγορά.
To ειρωνικό στην υπόθεση, όπως σχολιάζει το BBC, είναι ότι το στεγαστικό πρόβλημα στην Ίμπιζα απειλεί να υπονομεύσει την ίδια τουριστική βιομηχανία που κατηγορείται ότι το προκάλεσε. «Όσοι ζουν εδώ, λένε συνέχεια το ίδιο πράγμα, ότι κάτι πρέπει να γίνει γιατί οι τιμές των ενοικίων ανεβαίνουν διαρκώς», λέει ο Τζορτζ ΜακΜπλέιν, διευθυντής του ρεστοράν και ντισκοτέκ Ο Beach, που δίνει δουλειά σε εργαζόμενους από το νησί, την ηπειρωτική Ισπανία και το εξωτερικό. «Ανεβαίνουν κι οι μισθοί, αλλά όχι αρκετά. Έχω φίλους εδώ που τα ενοίκιά τους διπλασιάστηκαν σε έναν χρόνο. Κι αν αυτό συνεχιστεί, τότε θα δούμε να φεύγουν εργαζόμενοι για να βρουν αλλού δουλειά».