Φωτογράφος με το ψευδώνυμο Dax Wax εισέβαλε κρυφά στην πόλη Πρίπιατ, λίγα μόνο χιλιόμετρα από το Τσέρνομπιλ και κινηματογράφησε με drone τα στενά και τα κτίριά της, που στέκουν άδεια και χωρίς ζωή για περισσότερες από τρεις δεκαετίες.
Έχουν περάσει 33 χρόνια από την ημέρα που ο πλανήτης ολόκληρος παρακολουθούσε με ανησυχία το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ στη Σοβιετική Ενωση. Η οικολογική και οικονομική ζημιά τεράστια, αλλά ακόμη πιο μεγάλη η επίπτωση στις ζωές των ανθρώπων που ζούσαν γύρω από τις εγκαταστάσεις και εκτέθηκαν σε ραδιενεργή ακτινοβολία.
Όπως περιγράφει ο ίδιος ο δημιουργός στην ιστοσελίδα του, οι επισκέψεις στην περιοχή γίνονται την ημέρα και σε συγκεκριμένες ώρες, ενώ όσοι θέλουν να δουν από κοντά τα ερείπια που άφησε πίσω της η πυρηνική αυτή καταστροφή, δεν έχουν τη δυνατότητα να μπουν στα κτίρια της πόλης.
Ο Dax Wax δηλώνει πως εισήλθε με την ομάδα του παράνομα στο χώρο και πέρασαν τρεις μέρες –και τρεις νύχτες– να κινηματογραφούν και να φωτογραφίζουν τα κτίρια και τις γωνιές της πόλης.
Το εντυπωσιακό με τα πλάνα είναι πως όλα δείχνουν από κάποια απόσταση, σαν να πρόκειται για ένα αστικό τοπίο, μέσα στο δάσος που κατοικείται ακόμη και σήμερα από ανθρώπους. Οσο όμως η κάμερα πλησιάζει, τόσο γίνεται αντιληπτή η εγκατάλειψη και η περίεργη ατμόσφαιρα που αποπνέει η πόλη-φάντασμα στο Τσέρνομπιλ.
Η πόλη Πρίπιατ χτίστηκε με σκοπό να παρέχει εργατικό προσωπικό στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ και σε λίγα μόλις χρόνια μετρούσε περισσότερους από 40.000 κατοίκους (43.000 αναφέρει ο φωτογράφος, ενώ άλλες πηγές κάνουν λόγο για 50.000). Την επομένη του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ οι κάτοικοί της εκκένωσαν όπως-όπως την περιοχή αφήνοντας αντικείμενα, κινητά και ακίνητα όπως ήταν λίγο πριν το πυρηνικό ατύχημα.
Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ που ταρακούνησε τη Σοβιετική Ενωση
26 Απριλίου 1986: Ο πυρηνικός όλεθρος του Τσερνομπίλ
Το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ έλαβε χώρα στις 26 Απριλίου του 1986, στον αντιδραστήρα Νο 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ της Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος σήμερα βρίσκεται σε εδάφη της Ουκρανίας.
Το ατύχημα στο Τσέρνομπιλ ήταν της τάξης του μέγιστου προβλεπόμενου ατυχήματος στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων, διατάραξε σοβαρότατα τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που επικρατούσαν στις γύρω περιοχές και είχε σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υγεία. Από το ατύχημα πέθαναν επιτόπου δυο από τους εργάτες του σταθμού. Μέσα σε τέσσερις μήνες, από τη ραδιενέργεια και από εγκαύματα λόγω της θερμότητας, πέθαναν 28 πυροσβέστες που έσπευσαν στο χώρο του ατυχήματος και διαπιστώθηκαν 19 επιπλέον θάνατοι ως το 2004.
Επιπλέον, υπολογίζεται ότι επηρεάστηκε η υγεία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων εξαιτίας της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος με ραδιενέργεια. Οι ποσοστιαίες αυξήσεις των καρκίνων ήταν άνω του 15% στους πληθυσμούς που εκτέθηκαν, με χιλιάδες θανάτους από καρκίνο και λευχαιμία να συνδέονται με το ατύχημα.