Οι πρόσφατες επιθέσεις κατά της Μόσχας με drones δεν προκάλεσαν σημαντικές φθορές, παρότι χτύπησαν στο κέντρο όχι μόνο της ρωσικής πρωτεύουσας αλλά και στην καρδιά της οικονομικής και πολιτικής ζωής της Ρωσίας.
Οι Ουκρανοί επίσημα αρνούνται τη συμμετοχή τους σε αυτές τις επιθέσεις, όπως έχουν αρνηθεί κατά το παρελθόν τα περισσότερα χτυπήματα εντός ρωσικού εδάφους.
Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έκανε διφορούμενες δηλώσεις, τις οποίες ορισμένοι εξέλαβαν ως έμμεση παραδοχή της ουκρανικής συμμετοχής στις επιθέσεις, χωρίς ωστόσο να μπορεί κάποιος να του το καταλογίσει.
Συγκεκριμένα, ο Ζελένσκι είπε: «Σταδιακά, ο πόλεμος επιστρέφει στο έδαφος της Ρωσίας, στα συμβολικά κέντρα και τις στρατιωτικές βάσεις της, και αυτή είναι μια αναπόφευκτη, φυσική και απολύτως δίκαιη εξέλιξη».
Βεβαίως, για τη σκοπιμότητα αυτών των επιθέσεων γεννώνται ερωτήματα, καθώς δεν φαίνεται να έχουν κανένα στρατιωτικό όφελος, και οι ίδιοι οι Ουκρανοί επανειλημμένα έχουν τονίσει ότι δεν πραγματοποιούν χτυπήματα που δεν συμβάλλουν στη νίκη σε αυτόν τον πόλεμο. Ωστόσο, πηγές από τις ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας τονίζουν ότι αυτές οι επιθέσεις έχουν ορισμένους σημαντικούς συμβολικούς σκοπούς και λιγότερο σημαντικούς πρακτικούς σκοπούς.
Όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων πολιτικής και οικονομικής φύσεως, η Ρωσία αποτελεί τον χαρακτηρισμό του υδροκέφαλου κράτους. Με άλλα λόγια, υπάρχει η Μόσχα, η οποία είναι πιο σύγχρονη πόλη από πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και η υπόλοιπη Ρωσία, που φαίνεται να έχει βυθιστεί σε μια παρατεταμένη μετασοβιετική περίοδο παρακμής.
Τα περισσότερα χρήματα αυτής της αχανούς χώρας -χρήματα προερχόμενα κυρίως από πωλήσεις ορυκτού πλούτου- καταλήγουν στη Μόσχα και σε κάποιες ακόμα μεγάλες πόλεις. Μόσχα, Αγία Πετρούπολη και μερικές ακόμα πόλεις όχι μόνο συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου αλλά έχουν αισθανθεί λιγότερο τη συμμετοχή της χώρας σε έναν αιματηρό και δαπανηρό πόλεμο. Ενώ οι περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται σε αυτές τις μεγαλουπόλεις, αυτές δεν φαίνεται να έχουν αισθανθεί ούτε στο ελάχιστο τον πόλεμο.
Αυτό είναι και το αποτέλεσμα που περιμένουν οι Ουκρανοί όσον αφορά τις επιθέσεις κατά της Μόσχας: Την αύξηση του αισθήματος ανασφάλειας μέσα στη ρωσική πρωτεύουσα και τη μετέπειτα μετατροπή αυτής της ανασφάλειας σε δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση.
Αναλυτές επισημαίνουν ότι οι Ρώσοι έχουν ανταλλάξει μέρος των ελευθεριών τους με τη «σταθερότητα» και την «ασφάλεια», και εκρήξεις μέσα στην καρδιά της πρωτεύουσας δεν είναι το καλύτερο δείγμα ότι η κυβέρνηση τηρεί το δικό της μέρος της συμφωνίας.
Ασφαλώς, εκτός από το πολιτικό και το επικοινωνιακό σκέλος, οι επιθέσεις κατά της Μόσχας έχουν και πρακτικούς στόχους: Εντοπισμός των συστημάτων αεράμυνας της Μόσχας και εξαναγκασμός της διοίκησης του ρωσικού υπουργείου Άμυνας να μεταφέρει περισσότερα συστήματα αεράμυνας προς τη Μόσχα, αφαιρώντας τα από τις εμπόλεμες ζώνες.
Ο αξιωματικός του ουκρανικού στρατού και στρατιωτικός αναλυτής Ταράς Μπερεζοβέτς εξηγεί στο iefimerida.gr:
«Οι επιθέσεις με drones κατά της Μόσχας στόχευαν εξαρχής τα ρωσικά υπουργεία και προκειμένου να κρατάνε σε ένταση τη ρωσική κοινωνία και την ηγεσία της χώρας. Είναι μια υβριδική απάντηση για τις επιθέσεις με πυραύλους κατά των ουκρανικών πόλεων. Αυτές οι ενέργειες δεν έχουν μεγάλη στρατιωτική σημασία αλλά περισσότερο επικοινωνιακό βάρος, ώστε να φανεί ότι οποιοδήποτε σημείο εντός της Ρωσίας -ακόμα και μέσα στη Μόσχα- μπορεί να πληγεί».
«Άλλο στοιχείο αυτής της επιχείρησης είναι ο έλεγχος των ρωσικών συστημάτων αντιαεροπορικής άμυνας στη Μόσχα, ώστε να βρεθούν εκείνα τα σημεία όπου υπάρχουν κρυμμένα συστήματα αεράμυνας. Αντίθετα με ουκρανικές πόλεις, όπως το Κίεβο -όπου υπάρχουν ανεπτυγμένα διάφορα συστήματα αεράμυνας-, η Μόσχα βρίσκεται ακόμα σε κατάσταση χαλαρότητας και στόχος τέτοιων επιθέσεων είναι να βγουν από αυτήν τη χαλαρότητα και να αναγκαστούν να καλύπτουν ακόμα περισσότερο τη Μόσχα, να τραβάνε τα συστήματα αεράμυνας από αλλού -ειδικά από το μέτωπο- και να τα μεταφέρουν στη Μόσχα», τονίζει.