Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και η εικόνα της Μ. Βρετανίας κάθε άλλο παρά γιορτινή είναι, καθώς απεργίες κατακλύζουν τη χώρα.
Οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους έχουν ακινητοποιήσει το δίκτυο μεταφορών. Το προσωπικό των στα σύνορα ετοιμάζεται να ακολουθήσει τον απεργιακό δρόμο. Οι εργαζόμενοι στα ταχυδρομεία, οι οδηγοί λεωφορείων και οι δημόσιοι υπάλληλοι είτε βρίσκονται στη μέση απεργιακών κινητοποιήσεων είτε απειλούν με απεργία.
Αυτή την εβδομάδα, οι νοσηλευτές πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων δεκαετιών. Και σήμερα, οι οδηγοί ασθενοφόρων απεργούν σε πολλά μέρη της Αγγλίας, σε μια ιδιαίτερα σκληρή διαμάχη που θα φέρει περαιτέρω αναταραχή στο ήδη ταλαιπωρημένο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας (NHS).
Κάτι έχει πάει πολύ στραβά στη Βρετανία
Μια συσσώρευση μεμονωμένων διεκδικήσεων σε διάφορους κλάδους έχουν διαμορφώσει μια ευρύτερη αίσθηση ότι κάτι έχει πάει πολύ στραβά στη Βρετανία.
Οι εργαζόμενοι λένε ότι οι αμοιβές, οι συνθήκες ζωής και η ικανότητά τους να παρέχουν βασικές υπηρεσίες έχουν τεθεί σε κίνδυνο από τις πολυετείς περικοπές και την υποχρηματοδότηση, αναφέρει το δημοσίευμα του CNN.
Από την άλλη η κυβέρνηση των συντηρητικών του Ρίσι Σούνακ, καλείται να διαχειριστεί μια παρατεταμένη κατάσταση οικονομικής και πολιτικής αστάθειας που ταλανίζει το Ηνωμένο Βασίλειο το τελευταίο διάστημα.
Ποιος απεργεί;
Οι εργαζόμενοι στα ασθενοφόρα απεργούν, ζητώντας αύξηση των μισθών τους, σε συνέχεια των πρωτόγνωρων κινητοποιήσεων των νοσηλευτών. Όλοι οι τομείς μεταφορών έχουν επηρεαστεί με κάποιο τρόπο από απεργίες ή αναμένεται να επηρεαστούν τις επόμενες βδομάδες. Το ίδιο ισχύει για τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους στο δικαστικό σύστημα, την ταχυδρομική υπηρεσία και πολλούς άλλους τομείς που διαμορφώνουν μια εικόνα παράλυσης στη χώρα. Άρα μπορεί να σκεφτεί κανείς, τι σημαίνει ενδεικτικά την περίοδο των γιορτών οι μετακινήσεις, εμπορικές υπηρεσίες και οι ταχυδρομικές αποστολές να υπολειτουργούν.
Είναι χαρακτηριστικό το ρεπορτάζ του Sky news χθες, όπου σημείωσε ότι τον Ιανουάριου του 2023, από όλες τις μέρες του μήνα μόνο τρεις δεν είναι προγραμματισμένη κάποια απεργία, κάπου στη Βρετανία.
Γιατί τώρα;
Κάθε κλάδος και τομέας έχει παράπονα. Αλλά το κύμα απεργιών πρέπει επίσης να εξεταστεί υπό το πρίσμα της μακροχρόνιας οικονομικής και κοινωνικής στασιμότητας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία έχει αφήσει τους εργαζόμενους απελπισμένους, υπογραμμίζει το CNN.
Η κρίση του κόστους ζωής, η ακρίβεια δηλαδή και ο ραγδαία αυξανόμενος πληθωρισμός έχουν αφήσει τους Βρετανούς σε χειρότερη θέση φέτος, στη χειρότερη των τελευταίων χρόνων.
Το πρόγραμμα λιτότητας του πρώην πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον είδε τους προϋπολογισμούς για τις δημόσιες υπηρεσίες να περικόπτονται, οι συνέπειες του Brexit και της πανδημίας έσφιξαν κι άλλο το ζωνάρι.
Η κυβερνητική αστάθεια, η επαναλαμβανόμενες πολιτικές κρίσεις στη Βρετανία επιδεινώνουν την κατάσταση. Η Βρετανία έχει τον πέμπτο πρωθυπουργό της σε έξι χρόνια και ένα καταστροφικό οικονομικό πρόγραμμα που παρουσίασε η σαθρή πρώην πρωθυπουργός Liz Truss διέψευσαν τις ελπίδες πολλών Βρετανών ότι ο δημόσιος τομέας θα δει ανάπτυξη και εξυγίανση στο εγγύς μέλλον.
Μία ώρα αναμονή για ασθενοφόρο - ρεκόρ αναμονής στα νοσοκομεία
Οι απεργίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, πυλώνας της εθνικής ταυτότητας της Βρετανίας και ένα από τα πιο επαινετά κυβερνητικά προγράμματα στον κόσμο, είναι σπάνιες.
Μέχρι αυτόν τον μήνα, το μεγαλύτερο συνδικάτο νοσηλευτών του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είχε ποτέ καλέσει σε επίσχεση εργασίας στην 106χρονη ιστορία του. Η απεργία των ασθενοφόρων σήμερα είναι η πρώτη τέτοια δράση από το 1990. Υπάρχουν κάποιες ανησυχίες σχετικά με το επίπεδο παροχής των υπηρεσιών που θα συνεχιστεί κατά τη διάρκεια της απεργίας. Μέλη των ενόπλων δυνάμεων έχουν αναπτυχθεί σε μια προσπάθεια ανακούφισης των επιπτώσεων, καλύπτοντας κενά.
Οι Βρετανοί πρέπει τώρα να περιμένουν κατά μέσο όρο μία ώρα για ένα ασθενοφόρο αν έχουν αναφέρει υποψία καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή άλλων παρόμοιων προβλημάτων, παρά τον εθνικό στόχο των 18 λεπτών. Η αναμονή για μια κλήση «κατηγορίας 1», η οποία αφορά άμεση απειλή για τη ζωή, φτάνει τα 10 λεπτά, παρά τον στόχο των επτά λεπτών.
Οι συνθήκες δεν βελτιώνονται πάντα όσο ένας ασθενής φτάνει στο νοσοκομείο, όπου οι χρόνοι αναμονής βρίσκονται σε επίπεδα ρεκόρ.
Στην πίεση η κυβέρνηση Σούνακ
Αυτό το κύμα απεργιών είναι το μεγαλύτερο που πλήττει τη Βρετανία εδώ και μια δεκαετία και ο μεγάλος αριθμός των υπηρεσιών που επηρεάζονται έχει προκαλέσει συγκρίσεις με τον λεγόμενο «χειμώνα της δυσαρέσκειας» του 1978-1979.
Εκείνη η περίοδος ακολούθησε σκληρές μισθολογικές διαμάχες μεταξύ της κυβέρνησης και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Μετά τη νίκη της στις εκλογές του 1979, η πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ διεξήγαγε μια-σε μεγάλο βαθμό νικηφόρα, μάχη με πολλά από τα βρετανικά συνδικάτα, μειώνοντας σημαντικά τη δύναμή τους.
Η κυβέρνηση του Ρίσι Σουνάκ κρατάει και αυτή σκληρή στάση. Λέει ότι δεν μπορεί να αντέξει τα μισθολογικά αιτήματα που προβάλλουν τα συνδικάτα του δημόσιου τομέα. Στην περίπτωση των σιδηροδρομικών απεργιών, έχει πει ότι η επίλυση των διαφορών εναπόκειται στις ιδιωτικές σιδηροδρομικές εταιρείες
Όμως η συνεχιζόμενη αναστάτωση αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τον Σούνακ, ο οποίος ανέλαβε τη θέση της Τρας με την υπόσχεση μιας λογικής και συγκρατημένης προσέγγισης για την παραπαίουσα οικονομία της Βρετανίας.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η κυβέρνηση επωμίζεται μεγάλο μέρος της ευθύνης για την έξαρση των κινητοποιήσεων και ότι το κοινό είναι γενικά συμπαθές προς τους απεργούς εργαζόμενους. Η στάση της κυβέρνησης θα δοκιμαστεί ακόμη περισσότερο κατά την περίοδο των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς. Η στάση της κοινής γνώμης θα είναι ζωτικής σημασίας για τις κυβερνητικές επιλογές.