Ένα γραφικό χωριό στην Αγγλία, έχει χωριστεί στα δύο από αμφιλεγόμενους κανόνες για την προστασία των κατοίκων του από τον νέο κορωνοϊό.
Από τη μία πλευρά του ποταμού που διαιρεί το ψαροχώρι Στέιθς (Staithes), οι κάτοικοι πρέπει να τηρούν τους κανονισμούς της δεύτερης βαθμίδας για τον κορωνοϊό, οι οποίοι απαγορεύουν την εσωτερική κοινωνική ανάμιξη μεταξύ των νοικοκυριών.
Όμως, το μεγαλύτερο μέρος της μικροσκοπικής κοινότητας που ζει στην άλλη πλευρά του χωριού, βρίσκεται στη λιγότερο αυστηρή Βαθμίδα 1, που σημαίνει ότι οι κάτοικοι είναι ελεύθεροι να κοινωνικοποιούνται και να συναντούν τους φίλους τους, σε τοπικές παμπ και καφετέριες.
Το χωριό όπου ο κάπτεν Κουκ προσλήφθηκε ως μαθητευόμενος σε ένα παντοπωλείο τον 18ο αιώνα λέγεται, ότι έχει λίγο περισσότερους από 100 μόνιμους κατοίκους.
Υπάρχουν περίπου 40 σπίτια στην όχθη υπό τον έλεγχο του Συμβουλίου Ρέντκαρ και Κλίβελαντ στην περιοχή Τίσαϊντ και 100 στην ευρύτερη πλευρά του Συμβουλίου Σκάρμπορο, όπου βρίσκονται όλα τα καφέ και τα καταστήματα. Ο 66χρονος Κόλιν Χάρβεϊ και η σύζυγός του Αντζελα, 63 ετών, συμφώνησαν ότι ο διαχωρισμός αυτός, είναι «λίγο αστείος».
Ο κ. Χάρβεϊ, ο οποίος ζει στην πλευρά της δεύτερης βαθμίδας, είπε: «Πολλοί άνθρωποι είναι εντελώς μπερδεμένοι, ειδικά επειδή όλοι έχουμε τον ίδιο ταχυδρομικό κώδικα TS13».
Σύμφωνα με έναν άλλο κάτοικο του χωριού, τον 59χρονο συνταξιούχο δικηγόρο Κόλιν Χάρις, «το πρόβλημα είναι ότι αν δημιουργήσεις μια ηλίθια κατάσταση σαν αυτή, οι άνθρωποι απλά δεν θα σεβαστούν τους κανόνες».
Όσο και αν ακούγεται αστείο, το κύριο πρόβλημα είναι, όταν ο κόσμος διασχίζει τη γέφυρα του χωριού, καθώς αυτή δεν είναι αρκετά φαρδιά για να κρατηθούν οι κοινωνικές αποστάσεις.
Η 77χρονη Μορίν Μάνσιπ και ο σύζυγος 79χρονος Γουίλιαμ, συνταξιούχος ταχυδρόμος, που μένουν στο χωριό εδώ και 67 χρόνια, δεν έχουν ξαναζήσει ποτέ κάτι παρόμοιο.
Το σπίτι τους βλέπει την πεζογέφυρα που ενώνει και τις δύο πλευρές και η κυρία Μάνσιπ είπε ότι η έλλειψη κοινωνικής απόστασης της προκαλεί οργή. «Τα τρία τέταρτα των ανθρώπων είναι προσεκτικά όταν χρησιμοποιούν τη γέφυρα, αλλά το άλλο τέταρτο δεν είναι και αυτό με κάνει να τρελαίνομαι», ανέφερε.
«Όλο αυτό, έχει δημιουργήσει μια γκρίζα περιοχή στην οποία οι άνθρωποι δεν είναι σίγουροι αν παραβιάζουν τους κανόνες και πώς μπορούν να επιβληθούν, εάν η αστυνομία μπερδευτεί», δήλωσε ο κ. Χάρις.
Το μικρό χωριό προσελκύει κάθε χρόνο και πολλούς τουρίστες. Οι περισσότεροι επισκέπτες που διασχίζουν τη μικρή γέφυρα «αγνοούν ότι με αυτόν τον τρόπο διασχίζουν ένα αόρατο δημοτικό όριο», αναφέρει το Teesside Live. «Με χαρά μοιραζόμαστε το όμορφο χωριό μας με τους επισκέπτες, αλλά όχι εάν δεν δείχνουν σεβασμό», δηλώνει χαρακτηριστικά μία κάτοικος.