Η κλιμακούμενη απειλή του Βλαντίμιρ Πούτιν να προσαρτήσει τμήματα της Ουκρανίας σε μια προσπάθεια να σταματήσει την αντεπίθεση είναι γεμάτη κινδύνους.
Ο Ρώσος ηγέτης έχει στηθεί στη γωνία όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πιστός στο μοτίβο του, είναι έτοιμος να κλιμακώσει την κατάσταση, ίσως και μέχρι έναν πυρηνικό πόλεμο, αντί να παραδεχθεί την ήττα του.
Επτά μήνες αφότου ο Πούτιν ξεκίνησε την εισβολή του, τα ρωσικά στρατεύματα απωθήθηκαν στην περιοχή του Χαρκόβου και οι ουκρανικές δυνάμεις προχωρούν στο Λουχάνσκ και πιέζουν τα στρατεύματά του και τις γραμμές ανεφοδιασμού του στη Χερσώνα.
Δεν είναι απίθανο η Ρωσία, τελικά, να χάσει τα εδάφη που κατέχει από το 2014, συμπεριλαμβανομένης της Χερσονήσου της Κριμαίας, εάν οι δυνάμεις του Πούτιν δεν μπορέσουν να σταματήσουν την αντεπίθεση της Ουκρανίας.
Ο Πούτιν θέλει να μετατρέψει έναν επιθετικό πόλεμο σε αμυντικό
Αντιμέτωπος με την ταπείνωση, ο Πούτιν εξαπέλυσε μια νέα απειλή: τη διεξαγωγή «δημοψηφισμάτων» στις περιοχές Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην προσάρτησή τους από τη Ρωσία στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
Στο μυαλό του φορμαλιστή ηγέτη της Ρωσίας, αυτό θα μετέτρεπε την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία σε αμυντικό πόλεμο για τη Ρωσία, ανοίγοντας τη δυνατότητα πλήρους κινητοποίησης, κήρυξης πολέμου και ακόμη και πυρηνικής επίθεσης.
Η Margarita Simonyan, αρχισυντάκτρια του κρατικού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού RT, υπέρμαχος του Κρεμλίνου και ως εκ τούτου και του πολέμου, δήλωσε: «Κρίνοντας από το τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί, αυτή η εβδομάδα σηματοδοτεί είτε το κατώφλι της επικείμενης νίκης μας είτε το κατώφλι ενός πυρηνικού πολέμου. Δεν μπορώ να δω καμία τρίτη επιλογή».
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το σχέδιο της Ρωσίας -η διεξαγωγή ντροπιαστικών δημοψηφισμάτων για την προσάρτηση ουκρανικών εδαφών και η απειλή μιας μαζικής στρατιωτικής κλιμάκωσης- είναι, απλώς, εκβιασμός.
Ο Πούτιν θα κάνει τα πάντα προκειμένου να μην παραδεχθεί την ήττα του στην Ουκρανία
Οι Ουκρανοί έσπευσαν να αναγνωρίσουν το όλο ζήτημα ως μια προσπάθεια να σταματήσει η αντεπίθεση. «Η Ουκρανία έχει κάθε δικαίωμα να απελευθερώσει τα εδάφη της και θα συνεχίσει να τα απελευθερώνει ό,τι κι αν έχει να πει η Ρωσία» δήλωσε ο Ντμίτρο Κουλέμπα, ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών.
Αλλά από τον Φεβρουάριο έχει γίνει σαφές ότι λίγοι καταλαβαίνουν πραγματικά το βάθος της μανίας του Κρεμλίνου για την Ουκρανία ή την προθυμία του Πούτιν να σπαταλήσει τις ζωές και την ευημερία των Ρώσων, καθώς και τη δική του κληρονομιά, προκειμένου να υλοποιήσει τα «θέλω» του πάνω στον γείτονά του.
Η στρατηγική του Κρεμλίνου είναι γεμάτη κινδύνους. Νέες προσαρτήσεις θα μπορούσαν να υπονομεύσουν περαιτέρω τον ρωσικό έλεγχο σε εδάφη όπως η Κριμαία, πείθοντας την Ουκρανία και τη Δύση ότι η Μόσχα εκπέμπει κενές απειλές και μειώνοντας τον δισταγμό για την ανακατάληψη εδαφών που έχουν προσαρτηθεί επίσημα από τη Ρωσία.
Προσάρτηση εδαφών: Τελεσίγραφο σωτηρίας ή ένδειξη ότι ο Πούτιν θα το πάει μέχρι τέλους;
Είναι λοιπόν η τελευταία απειλή ένα τελεσίγραφο για να σώσει τη Ρωσία από την ήττα; Ή μήπως η Ρωσία είναι έτοιμη να προχωρήσει μέχρι τέλους;
Ίσως και τα δύο να είναι πτυχές της αλήθειας. Αν η Ουκρανία και οι δυτικοί υποστηρικτές της κλείσουν τα μάτια (κάτι που είναι απίθανο), ο Πούτιν θα είναι χαρούμενος, λένε οι αναλυτές. «Αν όχι, λοιπόν, ό,τι ακολουθεί δεν είναι δικό μας λάθος», πιστεύει το Κρεμλίνο.
Ο Alexander Baunov, ένας Ρώσος πολιτικός αναλυτής, έγραψε: «Οι ενέργειες της Μόσχας, επομένως, γίνονται είτε για να τερματιστεί ο πόλεμος το συντομότερο δυνατό είτε, εάν αυτό δεν λειτουργήσει, να ρίξει την ευθύνη για αυτό σε άλλους ανθρώπους και να μετατρέψει τη ρωσική εισβολή σε μια γειτονική χώρα σε αμυντικό πόλεμο».
«Η Μόσχα ελπίζει ότι αυτή η διάκριση θα καταστήσει τη σύγκρουση πιο νόμιμη στα μάτια των απλών Ρώσων, αφήνοντας το Κρεμλίνο ελεύθερο να λάβει όποιες αποφάσεις και όσα μέτρα κρίνει απαραίτητα», προσθέτει ο Ρώσος αναλυτής.
Ο Πούτιν μερικές φορές αποκαλείται ειδικός στη στρατηγική «κλιμάκωσε για να αποκλιμακώσεις», αποτρέποντας μια σύγκρουση μέσω απειλής για μαζικά αντίποινα.
Στην πραγματικότητα, όμως, ο Πούτιν δεν φαίνεται να θέλει να αποκλιμακώσει. Μια πιο εύστοχη περιγραφή της στρατηγικής του μπορεί να είναι «νίκη ή κλιμάκωση». Και όπως το θέτει η Simonyan: «Η Ρωσία το πάει "όλα για όλα"».