Πέρασαν έξι χρόνια από τον Ιούλιο του 2014 όταν αστυνομικοί στη Νέα Υόρκη σκότωσαν μ’ ένα φονικό κεφαλοκλείδωμα τον Έρικ Γκάρνερ μπροστά σε κάμερα, ένα τραγικό περιστατικό που συγκλόνισε τις ΗΠΑ και δυστυχώς έμελλε να επαναληφθεί στις 25 Μαϊου με τον άδικο χαμό του Τζορτζ Φλόιντ.
11 φορές φώναξε ο Γκάρνερ – πατέρας έξι παιδιών – στους αστυνομικούς «δεν μπορώ να ανασάνω» , αλλά μάταια. Όπως και στην περίπτωση του Φλόιντ ο αστυνομικός δεν χαλάρωσε τη λαβή, παρά μόνον αφού το θύμα σταμάτησε να αντιδρά και λίγο αργότερα ξεψύχησε. Όταν η μητέρα του Γκάρνερ πληροφορήθηκε το θάνατο του 46χρονου Αφροαμερικανού στη Μινεάπολη, ένιωσε «σαν να επιστρέφει ο εφιάλτης, σαν ένα Déja Vu».
Είναι εκείνη, που αισθάνεται όσο κανένας άλλος τον πόνο που βιώνουν οι συγγενείς του Φλόιντ, αφού το ίδιο μαχαίρι της «σπάραξε» την καρδιά… Και μ’ ένα άρθρο της στο Newsweek έστειλε το μήνυμα στον κόσμο να συνεχίσει να πιέζει για την απονομή δικαιοσύνης, αφού δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή, όσο κάποιοι θα νομίζουν ότι μπορούν να «δολοφονούν τους νέους μας και να τη γλιτώνουν»…
«Άκουσα για πρώτη φορά για τον Τζορτζ Φλόιντ το επόμενο πρωί μετά το θάνατό του. Με πήρε τηλέφωνο ένας δημοσιογράφος κι όταν έμαθα τις λεπτομέρειες για τις συνθήκες του θανάτου του ένιωσαν αμέσως έναν κόμπο να στέκεται στο λαιμό μου κι έναν ξαφνικό πόνο στην καρδιά μου.
[Η είδηση] με γύρισε πίσω στις 17 Ιουλιου του 2014, τη μέρα που η αστυνομία έκανε κεφαλοκλείδωμα στο γιο μου Έρικ Γκάρνερ προκαλώντας τελικά το θάνατό του.
Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου. Ένιωσα λες και αυτό που συνέβη στον Έρικ να συνέβη γι’ άλλη μια φορά. Ήταν τόσο απόκοσμο το συναίσθημα όταν έμαθα ότι αυτός ο νέος άνδρας φώναζε “δεν μπορώ να ανασάνω”, όπως κι ο Έρικ. Κι όταν πληροφορήθηκα γιατί δεν μπορούσε να ανασάνει, όλα επέστρεψαν σαν πλημμύρα στο μυαλό μου.
Ο αστυνομικός αρνιόταν να αφήσει τον Τζορτζ Φλόιντ, του έβαλε το γόνατο στο λαιμό καθώς κειτόταν στο δρόμο με χειροπέδες, ενώ άλλοι αστυνομικοί παρακολουθούσαν ενώ εκείνος εκλιπαρούσε για βοήθεια μπροστά τους, όπως κι ο Έρικ. Αν και το είχα ξαναδεί και το είχα ξανακούσει, ήταν δύσκολο να το χωρέσει το μυαλό μου.
Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να ανοίξω την καρδιά μου στην οικογένεια του Φλόιντ, να τους πω πόσο συντετριμμένη ήμουν, να τους μεταφέρω τα πιο βαθιά μου συλλυπητήρια. Γνώριζα τι αισθάνονταν, αφού το είχα περάσει κι εγώ πριν από μόλις έξι χρόνια. Εύχομαι να μπορούσα εκείνh τη στιγμή να είμαι δίπλα τους, να τους αγκαλιάσω. Ήρθαν αντιμέτωποι με τόσο μεγάλη θλίψη, πόνο και θυμό. Είπα στην οικογένεια του Φλόιντ ότι πρέπει να παλέψουν. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά ξέρω ότι δεν πρόκειται να α παρατήσουν. Ούτε κι εγώ.
Αν και αντιλαμβάνομαι το λόγο που οι δημοσιογράφοι κι άλλοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το πώς θα αντιδράσω τώρα, όλοι πρέπει να κατανοήσουν ότι γίνονται και τόσοι άλλοι φόνοι, που δεν καταγράφονται. Το ονόματα που γίνονται πρωτοσέλιδα και πυροδοτούν διαδηλώσεις – από τον Τζορτ Φλόιντ και τον Αχμεντ Αρμπερι (…) μέχρι τον Φιλάντο Καστίλε, τον Έρικ Γκάρνερ και τον Τρέιβον Μάρτιν κι άλλους - είναι μόνο λίγα από τα περιστατικά αυτά. Υπάρχουν πολλά ακόμη, αλλά ουδείς μπόρεσε να το αποδείξει και κανείς δεν το δημοσιοποίησε.
Εγώ κι άλλες Αφροαμερικανές μητέρες αντιμετωπίζουμε αυτό το τραύμα καθημερινά. Τα παιδιά μας δέχονται επιθέσεις. Τα παιδιά μας καταδιώκονται. Τα παιδιά μας σκοτώνονται. Αυτό το άγχος κατακλύζει τα σώματά μας, τις καρδιές και τις ψυχές μας. Αυτό το τραύμα στη Μινεάπολη ευτυχώς βιντεοσκοπήθηκε, αλλά υπάρχουν τόσα άλλα που δεν έχουν καταγραφεί στην κάμερα.
Πρέπει, λοιπόν, να παραμένουμε σε εγρήγορση. Πρέπει να συνεχίσουμε, όσο δύσκολη κι αν είναι η μάχη. Γιατί έρχονται στις γειτονιές μας, μας σκοτώνουν, μας τρομοκρατούν, μας κακοποιούν και τις περισσότερες φορές όλα αυτά μπαίνουν κάτω από το χαλί. Αν είμαστε, όμως, ενωμένοι, αν τους κάνουμε να καταλάβουν ότι δεν θα εγκαταλείψουμε, τελικά θα μας προσέξουν.
Η πραγματική αλλαγή πρέπει να έλθει από την κορυφή. Από τον αρχηγό της αστυνομίας, τον δήμαρχο και τους αξιωματικούς που διοικούν -όλοι είναι συνένοχοι. Κάθε φορά που συμβαίνει ένα απ’ αυτά τα περιστατικά – ένας φόνος ή επίθεση σε άοπλο άτομο που δεν έχει κάνει τίποτα που να δικαιολογεί τέτοια βία - οι κρατούντες πρέπει αμέσως να απολύουν όλους τους δράστες, χωρίς να κάνουν ερωτήσεις.
Συγχαίρω τους υπεύθυνους στη Μινεάπολη, που ανέλαβαν άμεσα δράση. Και οι τέσσερις αστυνομικοί που βρέθηκαν στο σημείο, απολύθηκαν και αυτός που έβαλε το γόνατο του στο λαιμό του Φλόιντ για περίπου εννέα λεπτά κατηγορήθηκε για φόνο και ανθρωποκτονία.
Όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Πρέπει να ασκηθούν κατηγορίες και στους άλλους τρεις αστυνομικούς, που βρέθηκαν εκεί. Και μετά πρέπει και οι τέσσερις να δικαστούν και να καταδικαστούν για να κερδίσουν οι Αρχές τον σεβασμό όλων των κοινοτήτων στη χώρα.
Πρέπει να συνεχίσουμε να πιέζουμε. Πρέπει να ορθώσουμε το ανάστημα μας και να πούμε: “Δεν το ανεχόμαστε άλλο αυτό. Θα μας σέβεστε ως ανθρώπινα όντα. Θα σταματήσετε να έρχεστε στις γειτονιές μας για να μας τρομοκρατήσετε. Θα σταματήσετε να σκοτώνετε τους νέους και τις νέες μας”. Χωρίς πλήρη λογοδοσία, δικαιοσύνη δεν υπάρχει».
- Ειδήσεις Live
- Ο Τζόνσον θέλει να παρακάμψει την καραντίνα και στήνει «αερογέφυρα» με την Ελλάδα
- Ο λαϊκιστής Τραμπ εμφανίστηκε με τη Βίβλο, έξαλλοι οι επίσκοποι -Στρέφεται στην ορθοδοξία, συνάντηση με Ελπιδοφόρο
- Αμαλία Μεγαπάνου -Η ζωή μιας γυναίκας ερμητικής και μαζί μεγαλειώδους [εικόνες]