Τους λόγους για τους οποίους ένα κεντροαριστερό κόμμα κέρδισε τις εκλογές στη Βρετανία, τη στιγμή που η Ευρώπη στρέφεται στη Δεξιά αναλύει με άρθρο του το CNN.
Όπως αναφέρει το άρθρο του CNN, η απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να παραδώσει στο κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία έρχεται την ίδια στιγμή που η Ευρώπη βρίσκεται σε γενικές γραμμές κάτω από αυτό που ορισμένοι αποκαλούν δεξιό λαϊκιστικό κύμα.
Το άρθρο υπενθυμίζει ότι στις ευρωεκλογές του περασμένου μήνα εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένας ιστορικός αριθμός βουλευτών από δεξιά και ακροδεξιά κόμματα και τονίζει ότι τα αποτελέσματα προκάλεσαν τέτοιο χάος που ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη χώρα του, τον πρώτο γύρο των οποίων κέρδισε η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση την περασμένη εβδομάδα.
Το CNN αναφέρεται και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υπενθυμίζει ότι στην Ολλανδία σχηματίστηκε αυτή την εβδομάδα κυβέρνηση αποτελούμενη από ακροδεξιά στελέχη. «Η Ιταλία ηγείται από την πιο δεξιά ηγέτη από την εποχή του φασίστα εν καιρώ πολέμου Μπενίτο Μουσολίνι. Αυτές οι εκλογικές νίκες και η προοπτική των λαϊκιστών δεξιών στην εξουσία δεν είναι πλέον έκπληξη στις ευρωπαϊκές χώρες» σημειώνει, και εξηγεί:
«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτήν την άνοδο του λαϊκισμού, συχνά μοναδικοί σε μεμονωμένες χώρες. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες υποφέρουν από υποτονικές οικονομίες, υψηλή μετανάστευση και υψηλότερες τιμές ενέργειας, εν μέρει λόγω της τάσης για μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση συχνά κατηγορείται για εθνικά δεινά από λαϊκιστές πολιτικούς και ρίχνει λάδι στη φωτιά σε έναν ολοένα και πιο ευρωσκεπτικιστικό εθνικό λόγο».
CNN: Τι συμβαίνει στη Βρετανία
Γιατί λοιπόν η Βρετανία, η μόνη χώρα όπου ο ευρωσκεπτικισμός οδήγησε σε δημοψήφισμα για την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ, ανατρέπει αυτήν την τάση;
«Παρά το μέγεθος της νίκης των Εργατικών, είναι σαφές από τα αποτελέσματα ότι η βρετανική δεξιά απέχει πολύ από το να πεθάνει. Το Συντηρητικό Κόμμα, παρά την αναμφισβήτητα απογοητευτική βραδιά του, ξεπέρασε τις προσδοκίες πολλών δημοσκοπήσεων κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, μερικές από τις οποίες προέβλεπαν ότι θα κέρδιζε λιγότερες από 100 έδρες, κάτι που θα ήταν μια πραγματικά επική εξάλειψη.
Ένα άλλο κόμμα που ξεπέρασε τις προσδοκίες των δημοσκοπήσεων είναι το λαϊκιστικό δεξιό Reform UK, με επικεφαλής τη μακροχρόνια πληγή των Συντηρητικών Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος είναι ίσως πιο γνωστός αυτές τις μέρες για τη φιλία του με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Πριν από αυτό, του πιστώθηκε ότι κατέστησε δυνατό το Brexit μετά από δεκαετίες εκστρατείας κατά της συμμετοχής του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ. Στην όγδοη προσπάθειά του, ο Φάρατζ έχει εκλεγεί πλέον μέλος του κοινοβουλίου (βουλευτής).
Οι Συντηρητικοί μπορεί να έχουν πέσει σε μόλις 121 έδρες και το Reform μπορεί να έχει εξασφαλίσει μόνο τέσσερις, από το πρωί της Παρασκευής, αλλά το συνολικό ποσοστό ψήφων για αυτά τα δύο κόμματα μαζί είναι μεγαλύτερο από αυτό των Εργατικών, που έχει εξασφαλίσει περισσότερες από 400 έδρες. Αυτό θα έχει αναμφίβολα σημαντικό αντίκτυπο σε ό,τι συμβαίνει στη δεξιά πλευρά της βρετανικής πολιτικής.
Πριν από τις εκλογές, η ύπαρξη του Reform και η πίεση από τον Φάρατζ σε ζητήματα όπως η φορολογία και η μετανάστευση είχαν ήδη αναγκάσει τους Συντηρητικούς να κινηθούν πιο δεξιά.
Ο Φάρατζ κατάλαβε ότι η παράτυπη μετανάστευση, ιδιαίτερα οι άνθρωποι που διασχίζουν τη Μάγχη με μικρά σκάφη από τη Γαλλία, θα μπορούσε να γίνει σημαντικός παράγοντας σε μια προεκλογική εκστρατεία. Η αδυσώπητη εκστρατεία του για το θέμα ανάγκασε τους Συντηρητικούς να εισαγάγουν την άκρως αμφιλεγόμενη πολιτική της Ρουάντα, σύμφωνα με την οποία οι αιτούντες άσυλο θα στέλνονταν στο εξωτερικό για να διεκπεραιωθούν τα αιτήματά τους.
Η μετα-Σούνακ εποχή στους Συντηρητικούς και ο Φάρατζ
Το άρθρο αναφέρει ότι το Συντηρητικό Κόμμα θα πρέπει τώρα να βρει έναν νέο ηγέτη. Υπενθυμίζεται ότι ο Ρίσι Σούνακ ανέλαβε σήμερα την ευθύνη για τη συντριπτική ήττα των Συντηρητικών και επιβεβαίωσε ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος.
Γράφει σχετικά το CNN: «Η συζήτηση για το ποιος θα αναλάβει τη σκυτάλη από τον Σούνακ θα επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στις αξίες που πρέπει να ασπαστεί το κόμμα. Πολλοί Συντηρητικοί θα πιστέψουν ότι κλίνοντας προς τα δεξιά μπορούν να κλέψουν τις ψήφους του Φάρατζ. Πολλοί θα πιστέψουν ότι πρέπει να γίνει κάποιο είδος συμφωνίας με τον Φάρατζ. Άλλοι δεν θα θέλουν απολύτως καμία σχέση με έναν άνθρωπο που έχει περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να καταστρέψει το Συντηρητικό Κόμμα. Ανεξάρτητα από αυτό, είναι πιθανό ο Φάρατζ να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκστρατεία ηγεσίας των Συντηρητικών. Ακόμα κι αν δεν είναι ο ίδιος στο κόμμα, ο Φάρατζ ευδοκιμεί ως αουτσάιντερ.
Το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής του επιτυχίας μέχρι σήμερα έγινε χωρίς να κατέχει μια κοινοβουλευτική έδρα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τώρα όχι μόνο κέρδισε μια έδρα ο ίδιος, αλλά θα έχει μια μικρή ομάδα συναδέλφων έτοιμη να ρίξει χειροβομβίδες στον ηγέτη των Εργατικών και νέο πρωθυπουργό, Κιρ Στάρμερ. Τούτου λεχθέντος, θα περάσει πιθανώς πολύς καιρός μέχρι να υπάρξει οποιουδήποτε είδους συνεκτική και ενωμένη Δεξιά. Είναι πιθανό ότι η διάσπαση της Δεξιάς από τον Φάρατζ να βοήθησε πραγματικά τον Στάρμερ στο δρόμο του προς μια τόσο τεράστια νίκη».
«Μια περίεργη ιδιορρυθμία της βρετανικής πολιτικής είναι ότι το ποσοστό των ψήφων που παίρνει ένα κόμμα δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε έδρες. Κάθε έδρα αποφασίζεται ξεχωριστά, με νικητή τον υποψήφιο με τις περισσότερες ψήφους, που συχνά είναι λιγότερο από 50%. Και με το Reform να έχει καλές επιδόσεις σε πολλές από τις έδρες που κέρδισαν οι Εργατικοί, η Δεξιά όχι μόνο θα είναι αδύνατο να αγνοηθεί σε αυτό το κοινοβούλιο, αλλά θα μπορούσε εύκολα να δει την επιρροή της να αυξάνεται περαιτέρω» αναφέρει επίσης το άρθρο του CNN, και καταλήγει:
«Η Βρετανία υποφέρει από πολλά προβλήματα, ίδια σε πολλές περιπτώσεις με αυτά που αντιμετωπίζουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εάν ο Στάρμερ παραπαίει ως πρωθυπουργός, υπάρχει κάθε πιθανότητα η λαϊκίστικη δεξιά να συνεχίσει να αιχμαλωτίζει τη φαντασία του κοινού, όπως έχει κάνει αλλού στην Ευρώπη».