Ο αριθμός των ανθρώπων οι οποίοι υπέβαλαν για πρώτη φορά αίτηση για να τους χορηγηθεί άσυλο στη Γερμανία υπερδιπλασιάστηκε τον Μάιο σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2020.
Σύμφωνα με δεδομένα της ομοσπονδιακής υπηρεσίας μετανάστευσης και προσφύγων (BAMF) που δημοσιοποιήθηκαν χθες Δευτέρα, στις αρχές υποβλήθηκαν 8.278 αιτήσεις από πρόσωπα που ζητούν διεθνή προστασία καθώς και 950 συμπληρωματικές αιτήσεις τον περασμένο μήνα. Έναν χρόνο νωρίτερα, ο αριθμός των πρώτων αιτήσεων ήταν 3.777, όμως την περίοδο εκείνη επιβάλλονταν ακόμη αυστηρότεροι περιορισμοί στις διασυνοριακές μετακινήσεις εξαιτίας της πανδημίας του νέου κορωνοϊού.
Κατά τη BAMF, οι περισσότεροι από τους αιτούμενους άσυλο είναι πολίτες της Συρίας (3.776), του Αφγανιστάν (1.594) και του Ιράκ (651). Το 2020, ζήτησαν άσυλο στη Γερμανία συνολικά 102.581 αλλοδαποί, σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας. Ανάμεσά τους, οι 26.520 αιτήσεις αφορούν παιδιά ηλικίας μικρότερης του ενός έτους που έχουν γεννηθεί στη χώρα.
Ο συντηρητικός πολιτικός Ματίας Μίντελμπεργκ εξέφρασε έντονη ανησυχία για το ενδεχόμενο ο αριθμός των αιτούντων άσυλο να αυξηθεί, καθώς ολοένα περισσότεροι μετανάστες αποπειρώνται να φθάσουν από τη βόρεια Αφρική στην Ιταλία και στην Ισπανία. «Σε πολλές περιπτώσεις πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες» και όχι για ανθρώπους που εγκαταλείπουν τις εστίες τους «για να σωθούν από κάποιον κίνδυνο», έκρινε. Κατά συνέπεια, στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καμία πιθανότητα να τους χορηγηθεί άσυλο δυνάμει της γερμανικής νομοθεσίας.
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, το 15% των ανθρώπων που έφθασαν με πλεούμενα στην Ιταλία τους πρώτους τέσσερις μήνες της χρονιάς είναι υπήκοοι Τυνησίας, το 13% υπήκοοι Ακτής Ελεφαντοστού και το 10% υπήκοοι Μπανγκλαντές. Μεταξύ των ανθρώπων που έφθασαν στην Ισπανία το 2020 πολλοί ήταν υπήκοοι Αλγερίας και Μαρόκου, κατά τα στοιχεία του ΟΗΕ. Σε ελάχιστους εξ αυτών θεωρείται πως είναι πιθανό να προσφερθεί διεθνής προστασία.
Ο κ. Μίντελμπεργκ υποστήριξε ότι πρέπει να βρεθούν λύσεις που δεν αφορούν μόνο την ανακατανομή των προσφύγων στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – που άλλωστε δεν εφαρμόζεται από πολλά εξ αυτών. Σύμφωνα με τον συντηρητικό γερμανό πολιτικό, η Ιταλία και η Ισπανία πρέπει να ενισχυθούν οικονομικά και με προσωπικό ώστε να δημιουργήσουν κέντρα υποδοχής και να επιταχύνουν τις διαδικασίες ασύλου ή επαναπατρισμού.