Στον απομονωμένο και εν πολλοίς παράφρονα κόσμο του Κιμ Γιονγκ Ουν, οι ξενικές μουσικές, οι ξενόφερτες τηλεοπτικές σειρές και η αργκό δεν χωρούν για τη νεολαία της Βόρειας Κορέας.
Το καθεστώς της Πιονγιάνγκ μοιάζει να βουτά όλο και πιο βαθιά στον αυταρχισμό και την επιβολή της τάξης, με κάθε κόστος, σε έναν αγώνα δρόμου του 36χρονου δικτάτορα να προλάβει τη φυσική εξέλιξη των κοινωνιών προς την πρόοδο και ακολούθως να διασφαλίσει την παραμονή του στην εξουσία.
Ο Κιμ φοβάται τη γενιά του Τζανγκμαντάνγκ
Ο φόβος του Κιμ Γιονγκ Ουν έχει ένα όνομα: Τζανγκμαντάνγκ. Αφορά στη νέα γενιά της Βόρειας Κορέας, που βρίσκει τρόπους να δει πίσω από το μελανό παραπέτασμα του σοσιαλιστικού καθεστώτος, στη γειτονική Νότια Κορέα, αλλά και σε άλλες χώρες της Δύσης.
Η λέξη κυριολεκτικά μεταφράζεται ως «αγορά» και απηχεί τη «μαύρη αγορά» που αναδύθηκε στη χώρα κατά την περίοδο του μεγάλου λιμού, τη δεκαετία του '90. Μια περίοδος που βρήκε δεκάδες Βορειοκορεάτες να εισάγουν κρυφά αγαθά και να τα πουλούν στη μαύρη αγορά, ενώ εξασκούσαν παράλληλα την υπηρεσία τους στο κράτος, προκειμένου να επιβιώσουν.
Κάπως έτσι, οι πολίτες της Βόρειας Κορέας που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τις δεκαετίες του '80 και του '90 επένδυσαν την επιβίωσή τους στη μαύρη αγορά και έτσι αποκαλούνται «Η γενιά της μαύρης αγοράς».
Στα χρόνια εκείνα, πέραν των βασικών αγαθών που έδιναν τροφή σε οικογένειες, νεαροί από τη Βόρεια Κορέα περνούσαν από τα σύνορα μουσικές, τηλεοπτικές σειρές και άλλα προϊόντα της ποπ κουλτούρας της Σεούλ, αλλά και των ΗΠΑ.
Η ποπ κουλτούρα βοηθά πολίτες να αυτομολήσουν
Η επαφή με τα προϊόντα άλλων χωρών ράγισε στα μάτια της γενιάς αυτής την εικόνα του σοσιαλιστικού παραδείσου, που ευαγγελίζεται το καθεστώς της Πιονγιάνγκ. Οι νέοι άνθρωποι επικεντρώνονται περισσότερο στην ατομική ευημερία και λιγότερο στην ευδαιμονία του κράτους, ενώ σπάνια ενδιαφέρονται για την πολιτική.
Τα νοτιοκορεάτικα μέσα ενημέρωσης έχουν φιλοξενήσει πολλές φορές ιστορίες πολιτών που αυτομόλησαν από τη Βόρεια Κορέα και οι οποίοι πήραν την απόφαση να περάσουν τα σύνορα, αφότου παρακολούθησαν νοτιοκορεάτικες δραματικές σειρές.
Σε έρευνα που έγινε μεταξύ 116 αυτομολούντων, σχεδόν ένας στους δύο (47,4%) υποστήριξε πως παρακολουθούσε συχνά προγράμματα της νοτιοκορεατικής τηλεόρασης, έβλεπε ταινίες και άκουγε τραγούδια, παρότι απαγορευμένα από το καθεστώς, με το 44% να δηλώνει πως είχε παρακολουθήσει αντίστοιχες εκπομπές μια ή δυο φορές.
Ο καλοζωισμένος Κιμ Γιονγκ Ουν διαισθάνεται τον κίνδυνο
Ο νεαρός δικτάτορας, μόλις 36 ετών, που έχει λάβει πλουσιοπάροχες σπουδές στην Ελβετία, γνωρίζει «πολύ καλά πως ο δυτικός πολιτισμός θα μπορούσε πολύ εύκολα να διεισδύσει στη νεότερη γενιά και αυτό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο σύστημα», δηλώνει στην κορεατική εφημερίδα «The Korea Herald, ο καθηγητής Βορειοκορεατικών Σπουδών, Γιανγκ Μου-τζιν.
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Κιμ Γιονγκ Ουν χαρακτήρισε την K-Pop, την ολοένα και περισσότερο ακμάζουσα μουσική σκηνή της Νότιας Κορέας, έναν «αδυσώπητο καρκίνο», σύμφωνα με πηγές που επικαλείται η «New York Times». Για τον Βορειοκορεάτη ηγέτη, οι εκπρόσωποι της K-Pop διαφθείρουν τη νεολαία με τη «συμπεριφορά, την κόμμωση και τον λόγο» τους.
Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες του Κιμ Γιονγκ Ουν
Στα αυτιά του Κιμ Γιονγκ Ουν θεσπέσια μελωδία ηχεί μόνον εκείνη που θα έχει επιλέξει αυτός για τους πολίτες της χώρας του. Όπως τα μέλη της συμφωνικής Moranbong, όλα τους γυναίκες, που επέλεξε ο ίδιος, προσωπικά, και τα οποία συνόδευσαν τον περασμένο Απρίλιο τη μεγάλη αρτίστα του καθεστώτος, Κιμ Οκ Τζου.
Η γυναίκα με την όμορφη φωνή επιλέχθηκε από τον Βορειοκορεάτη ηγέτη ώστε να τραγουδήσει στο συνέδριο του κόμματος ένα κομμάτι, συνοδεία αμέτρητων μελών της Συμφωνικής του Στρατού, με το οποίο υμνούσε τον Κιμ Γιονγκ Ουν, ένα τραγούδι με τίτλο «Τον αποκαλούμε πατέρα»!
Η Πιονγιάνγκ δεν θέλει την αργκό
Τα κρατικά ΜΜΕ μεταδίδουν συχνά την ανησυχία του Κιμ Γιονκ Ουν, που προειδοποιεί μέσω του βασικού εργαλείου προπαγάνδας, πως στη χώρα δεν θα γίνουν αποδεκτά φαινόμενα παρακολούθησης ξενόφερτων σειρών ή βίντεο κλιπ, ενώ στο στόχαστρο της Πιονγιάνγκ μπαίνει και η γλώσσα.
Το κόμμα δεν επιθυμεί η νέα γενιά να χρησιμοποιεί την αργκό, να μεταχειρίζεται τη λεγόμενη σλανγκ, που φτάνει στα αυτιά του από τη Νότια Κορέα, αντιτάσσοντας πως η ομιλουμένη στη Βόρεια Κορέα είναι πολύ ανώτερη.
«Η ιδεολογική και πολιτιστική διείσδυση υπό την πολύχρωμη μαρκίζα της μπουρζουαζίας είναι ακόμη πιο επικίνδυνη και από τους εχθρούς μας που κραδαίνουν όπλα», σημείωνε βορειοκορεάτικο δημοσίευμα για το θέμα.
Περισσότερη καταπίεση και αυταρχισμός
Η λύση για ηγέτες όπως ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι φυσικά ακόμη περισσότερη καταπίεση και έλεγχος. Ετσι, τον περασμένο Δεκέμβριο, η Πιονγιάνγκ ενεργοποίησε ρύθμιση, τον «Νόμο για την εξάλειψη αντιδραστικών σκέψεων και κουλτούρας», που μπορεί να οδηγήσει κάποιον πολίτη ακόμη και στην κρεμάλα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, πολίτης που θα συλλαμβάνεται έχοντας στην κατοχή του ταινίες, σειρές, μουσική με δυτικό περιεχόμενο θα αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και 15 χρόνια.
Την ίδια ώρα, πολίτες που θα συλλαμβάνονται να εισάγουν τα αρχεία αυτά στη χώρα ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι ακόμη και με τη θανατική ποινή. Πληροφορίες αναφέρουν πως τον περασμένο Μάιο άνδρας εκτελέστηκε ενώπιον της οικογένειάς του, γιατί βρέθηκαν στην κατοχή του DVD με νοτιοκορεάτικες παραγωγές.
Η κρίση της πανδημίας και ο Κιμ Γιονγκ Ουν
Οι μουσικές περγαμηνές του Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είναι απλά ξεπερασμένες και κιτς, ειδικά όταν πρόκειται για κομμάτια που αποθεώνουν εγωκεντρικά τον εαυτό του. Σίγουρα πρόκειται για επιλογές που δύσκολα θα μπορούσαν να συγκρατήσουν την περιέργεια της νεολαίας, σε μια περίοδο που το καθεστώς βρίσκεται αντιμέτωπο με έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης.
Ο ίδιος ο Κιμ Γιονγκ Ουν παραδέχτηκε αυτές τις ελλείψεις, που οφείλονται στο κλείσιμο των συνόρων με την Κίνα εξαιτίας του κορωνοϊού, αλλά και στις πλημμύρες που κατέστρεψαν μέρος της εγχώριας σοδειάς τον περασμένο χειμώνα.