Πενιχρά είναι τα οφέλη που μπορεί να αντλήσει η Συρία από την επανέναρξη των σχέσεων της με την Τουρκία υποστηρίζει ο Ζιχάντ Γιαζιγκί, ιδρυτής του ενημερωτικού οικονομικού δελτίου Syria-Report από το 2001 στο Παρίσι.
Σε άρθρο του επισημαίνει ότι «η διπλωματική αναθέρμανση μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας ενέχει τον κίνδυνο για τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Ασαντ να αποκαλυφθεί η αδυναμία του καθεστώτος του» και με αφορμή τη συνάντηση των υπουργών 'Αμυνας των δύο χωρών στη Μόσχα, στις 28 Δεκεμβρίου 2022 επισημαίνει ότι τα πλεονεκτήματα για την 'Αγκυρα είναι πολύ περισσότερα απ' ό,τι για τη Δαμασκό.
«Πολλαπλά τα κέρδη για τον 'θολωμένο' Ερντογάν»
Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «για τον Ερντογάν που είναι θολωμένος με τις προεδρικές εκλογές του Ιουνίου και τους κινδύνους να δει τη βασιλεία του για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα στην Τουρκία να τελειώνει, τα κέρδη είναι πολλαπλά». Κατ' αρχάς, σημειώνει, ο Τούρκος πρόεδρος στέλνει ένα σήμα στην κοινότητα των Αλεβιτών που αποτελεί το 15-25% του τουρκικού εκλογικού σώματος, ενώ εκ παραλλήλου «στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας και στους Σύρους πρόσφυγες που βρίσκονται στο τουρκικό έδαφος».
Αναφέρει επίσης ότι «η Τουρκία αναζητά τρόπους να θέσει τέλος στην εμπειρία της κουρδικής διαχείρισης στη βορειοανατολική Συρία», τονίζοντας πως παρ' όλο που ο Ερντογάν δεν έχει ανάγκη το πράσινο φως της Δαμασκού, «η σύμφωνη γνώμη της θα διευκόλυνε μια στρατιωτική επέμβαση καθώς και τη διοίκηση των ζωνών που έχουν ανακαταληφθεί από τις συριακές δημοκρατικές δυνάμεις».
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Συρία, με τον πληθυσμό και τους αναλυτές να είναι μάρτυρες «της ανικανότητας των αρχών να τιθασεύσουν τη γενικευμένη χρεωκοπία της χώρας». Ως εκ τούτου, σημειώνει ότι «μια ανακατάληψη του βόρειου τμήματος της χώρας θα αντιπροσώπευε ένα βάρος και επιπλέον ευθύνες τις οποίες η Δαμασκός είναι σήμερα ανίκανη να αναλάβει».
«Δώρο» χωρίς αξιοσημείωτα οφέλη για τον Ερντογάν
«Όποιες κι αν είναι οι τουρκικές προθέσεις ανοίγματος, οι συριακές αρχές τρενάρουν καθώς έχουν συναίσθηση της ανικανότητά τους να εκπληρώσουν το δικό τους μερίδιο σε κάθε διμερή συμφωνία. Προσφέροντας ένα δώρο στον Eρντογάν χωρίς να μπορέσει να αντλήσει αξιοσημείωτα οφέλη, η επανέναρξη των σχέσεων με την Τουρκία δεν καθίσταται προσοδοφόρα για τη Δαμασκό», καταλήγει το άρθρο. Υπό τον τίτλο «Για τη Δαμασκό μοιάζουν πράγματι πενιχρά τα οφέλη που μπορεί να αντλήσει από την επανέναρξη των σχέσεων με την 'Αγκυρα», η Le Monde δημοσιεύει άρθρο γνώμης του Ζιχάντ Γιαζιγκί ο οποίος είναι ο ιδρυτής του ενημερωτικού οικονομικού δελτίου Syria-Report από το 2001 στο Παρίσι. Στο άρθρο του υποστηρίζει ότι «η διπλωματική αναθέρμανση μεταξύ της Συρίας και της Τουρκίας ενέχει τον κίνδυνο για τον Μπασάρ αλ Ασαντ να αποκαλύψει την αδυναμία του καθεστώτος του».
Περισσότερα τα πλεονεκτήματα για την Άγκυρα απ' ότι για τη Δαμασκό
Ο συγγραφέας του άρθρου παίρνει ως αφετηρία της τουρκο-συριακής επαναπροσέγγισης τη συνάντηση των υπουργών 'Αμυνας των δύο χωρών στη Μόσχα, στις 28 Δεκεμβρίου 2022. Θεωρεί ότι τα πλεονεκτήματα για την 'Αγκυρα είναι πολύ περισσότερα απ' ό,τι για τη Δαμασκό. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι "για τον Ερντογάν που είναι θολωμένος με τις προεδρικές εκλογές του Ιουνίου και τους κινδύνους να δει τη βασιλεία του για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα στην Τουρκία να τελειώνει, τα κέρδη είναι πολλαπλά".
Κατ' αρχάς, ο Τούρκος πρόεδρος «στέλνει ένα σήμα στην κοινότητα των Αλεβιτών που, σύμφωνα με πηγές, αποτελεί το 15-25% του τουρκικού εκλογικού σώματος. Παράλληλα, "στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας στους Σύρους πρόσφυγες που βρίσκονται στο τουρκικό έδαφος».
Τέλος, «η Τουρκία αναζητά τρόπους να θέσει τέλος στην εμπειρία της κουρδικής διαχείρισης στη βορειοανατολική Συρία» και παρ' όλο που ο Ερντογάν δεν έχει ανάγκη το πράσινο φως της Δαμασκού, «η σύμφωνη γνώμη της θα διευκόλυνε μια στρατιωτική επέμβαση καθώς και τη διοίκηση των ζωνών που έχουν ανακαταληφθεί από τις συριακές δημοκρατικές δυνάμεις».
Οι συριακές αρχές «τρενάρουν» τις τουρκικές προθέσεις
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη Συρία, με τον πληθυσμό και τους αναλυτές να είναι μάρτυρες «της ανικανότητας των αρχών να τιθασεύσουν τη γενικευμένη χρεωκοπία της χώρας». Ως εκ τούτου, «μια ανακατάληψη του βόρειου τμήματος της χώρας θα αντιπροσώπευε ένα βάρος και επιπλέον ευθύνες τις οποίες η Δαμασκός είναι σήμερα ανίκανη να αναλάβει».
«Ασφαλώς, το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ μοιάζει απρόσβλητο, ισχυρό από τη στήριξη των συμμάχων του και τη γενικευμένη απάθεια της διεθνούς κοινότητας που ικανοποιείται από τη διατήρηση του status quo. Όμως, η ανικανότητα του καθεστώτος να προτείνει λύσεις στις κρίσεις διακυβέρνησης της χώρας είναι ένα σοβαρό εμπόδιο στην περιφερειακή επαναφορά του για να μη μιλήσουμε για τον αμερικανικό νόμο Cesar [ένα οπλοστάσιο κυρώσεων προς το καθεστώς από το 2020] που εμποδίζει κάθε οικονομική αποκατάσταση", σημειώνεται.
«Όποιες κι αν είναι οι τουρκικές προθέσεις ανοίγματος, οι συριακές αρχές τρενάρουν καθώς έχουν συναίσθηση της ανικανότητά τους να εκπληρώσουν το δικό τους μερίδιο σε κάθε διμερή συμφωνία. Προσφέροντας ένα δώρο στον Erdogan, χωρίς να μπορέσει να αντλήσει αξιοσημείωτα οφέλη, η επανέναρξη των σχέσεων με την Τουρκία δεν καθίσταται προσοδοφόρα για τη Δαμασκό».