Τα διάσημα μέσα από το Moulin Rouge, καμπαρέ της Γαλλίας έρχονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του υπουργείου Πολιτισμού της χώρας.
Η υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας, Ρασιντά Ντατί αποκάλυψε τα σχέδια της χώρας να αναγνωρίσει και να προστατεύσει τα καμπαρέ ως σημαντική μορφή ψυχαγωγίας στη χώρα, αναφέρει το Euronews σε δημοσίευμά του.
Στα μέτρα που ανακοινώθηκαν ονόμασε το καμπαρέ ως μια μορφή τέχνης που ενσαρκώνει τον «γαλλικό πολιτισμό και την ελευθερία».
Tα καμπαρέ θα στηριχθούν από το γαλλικό υπουργείο πολιτισμού
Η Ντατί έδωσε λεπτομέρειες των ιδεών της από το Moulin Rouge, το διάσημο χώρο καμπαρέ του Παρισιού που είναι γνωστό ως η γενέτειρα του χορού can-can. Οι προτάσεις αξίας 475.000 ευρώ θα «δείξουν υποστήριξη στη δημιουργία», «θα ενισχύσουν την προβολή του καμπαρέ» και θα του δώσουν την «πραγματικά άξια αναγνώρισή του», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με το υπουργείο, σε όλη τη Γαλλία υπάρχουν 200 καμπαρέ, τα οποία παρέχουν 5.000 θέσεις εργασίας - συμπεριλαμβανομένων 1.600 καλλιτεχνών. Κάθε χρόνο υπάρχουν περίπου 2,7 εκατομμύρια θεατές που δημιουργούν ετήσιο τζίρο 225 εκατομμυρίων ευρώ.
Καθώς τα καμπαρέ εντάσσονται στον ιδιωτικό τομέα, απαλλάσσονται από τη γαλλική φοροαπαλλαγή για τις ζωντανές παραστάσεις, σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία. Η Ντατί δήλωσε ότι υποστηρίζει την εκστρατεία του κλάδου για να συμπεριληφθεί στην φορολογική ρύθμιση και στη χρηματοδότηση των καμπαρέ της Γαλλίας.
Μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας
Επιπλέον, η Ντατί υποστηρίζει μια αίτηση για την εγγραφή του can-can - του εμβληματικού αυτού χορού που έγινε σήμα κατατεθέν των καμπαρέ - στον εθνικό κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας.
Πέρυσι, το Moulin Rouge γιόρτασε την 135η επέτειο από την ίδρυσή του το 1889. Σήμερα είναι ένας τουριστικός χώρος, που έχουν εμφανιστεί πολλοί από τους πιο ταλαντούχους χορευτές του κόσμου κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Ο ιδιοκτήτης του Moulin Rouge, Ζαν Βικτόρ Κλερικό, δήλωσε ότι το σχέδιο είναι «πρώτα και κύρια [μια] αναγνώριση». Συνέχισε λέγοντας ότι «θα συμβάλει στην ενίσχυση της θέσης του καμπαρέ στο γαλλικό πολιτιστικό τοπίο».