Από την Πέμπτη, 18 Μαρτίου 2021, το Παρίσι ξεκίνησε τους εορτασμούς για τα 150 χρόνια από την Κομμούνα, η οποία επιβλήθηκε από τις 18 ως τις 28 Μαρτίου 1871, στην γαλλική πρωτεύουσα. Μια εξέγερση που σημάδεψε τη γαλλική ιστορία.
Η πρώτη εκδήλωση για τα 150 χρόνια της Κομμούνας του Παρισιού έγινε από την δήμαρχο της πόλης, Αν Ινταλγκό, η οποία αποκάλυψε 50 φιγούρες Παριζιάνων, έργο το οποίο τοποθετήθηκε στα σκαλιά της Μονμάρτης.
Οι περισσότερες εκδηλώσεις, 68 συνολικά, θα γίνουν στο Παρίσι, από τον Μάρτιο ως τον Μάιο 2021, σύμφωνα με τα υγειονομικά μέτρα που επιβάλλει η πανδημία του Covid-19.
Τι είναι η Κομμούνα του Παρισιού
Στο κενό εξουσίας που δημιουργήθηκε μετά την κύκλωση και την παράδοση του αυτοκράτορα Ναπολέοντα του Γ΄ από τις πρωσικές δυνάμεις, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι μια εργατική επαναστατική κυβέρνηση, δύο μηνών, από τις 26 Μαρτίου του 1871 μέχρι τις 28 Μαΐου της ίδιας χρονιάς.
Ο στρατός της πόλης αντικαταστάθηκε από πολιτοφυλακή αποτελούμενη από όλους τους πολίτες που μπορούσαν να πολεμήσουν. Η Κομμούνα πήρε σχεδόν αμέσως μέτρα προς εύνοια των εργατών: επέβαλε πάγωμα των τιμών στα ενοίκια κατά τη διάρκεια του πολέμου, απαγόρευσε στα ενεχυροδανειστήρια να πουλούν αγαθά καθώς οι εργάτες αναγκάστηκαν να βάλουν ενέχυρο τα εργαλεία τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, κρατικοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία, ανέβαλε την υποχρέωση καταβολής των χρεών, εξίσωσε τους μισθούς των υπαλλήλων και τους επέβαλε ανώτατο όριο και κατήργησε τους τόκους.
Τα κυβερνητικά στρατεύματα επιτέθηκαν στο Παρίσι στις 2 Απριλίου και από τότε το Παρίσι βρισκόταν υπό συνεχή βομβαρδισμό. Το τείχος της πόλης καταλήφθηκε στις 21 Μαΐου, αλλά η σκληρότερη αντίσταση σημειώθηκε στις ανατολικές εργατικές συνοικίες του Παρισιού όπου οι οδομαχίες συνεχίστηκαν για ακόμα οκτώ μέρες, που έμειναν στην ιστορία ως η "Ματωμένη Βδομάδα" (La semaine sanglante) και σκοτώθηκαν 17.000 Παριζιάνοι ενώ άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό σε 30.000.
Ακόμα και μετά την πτώση του Παρισιού, τα αντίποινα συνεχίστηκαν και 4.500 με 7.000 Κομμουνάροι εξορίστηκαν στη Νέα Καληδονία, ενώ το Παρίσι παρέμεινε υπό στρατιωτικό νόμο για ακόμα πέντε χρόνια.