Βιβλιοκριτική για το βιβλίο της Ελένης Βαρβιτσιώτη και της Βικτώριας Δενδρινού «Η Τελευταία Μπλόφα», στο οποίο παρουσιάζεται η τραγική διαπραγμάτευση του 2015 από τους Τσίπρα και Βαρουφάκη και πώς η Ελλάδα βρέθηκε ένα βήμα πριν από το Grexit, κάνουν στο τελευταίο φύλλο τους οι Financial Times.
Την κριτική υπογράφει ο πολύ γνωστός δημοσιογράφος και ανταποκριτής της εφημερίδας στις Βρυξέλλες Πίτερ Σπίγκελ, σημειώνοντας πόσο ανέτοιμος ήταν να κυβερνήσει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και πόση λίγη επαφή είχαν τα στελέχη του κόμματος με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Ο δημοσιογράφος όμως γράφει και για το πόσο μεγάλη ζημιά μπορεί να προκαλέσουν οι λαϊκιστές όταν αναλάβουν την εξουσία, καθώς, όπως σημειώνει, «το βιβλίο περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πόσο κοντά έφτασαν οι Τσίπρας-Βαρουφάκης στο να στείλουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης μέσα από ένα μείγμα αλαζονείας, αναποφασιστικότητας και επίμονης τυφλότητας».
Η κωμική στιγμή με τη Μέρκελ
Ο δημοσιογράφος σημειώνει ότι στο τέλος της διαπραγμάτευσης του 2015, όπως αποκαλύπτει το βιβλίο, οι 15 από τους 19 υπουργούς των χωρών που συμμετείχαν στο Εurogroup είχαν αποφασίσει να διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ, γεγονός που οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα στην περίφημη κωλοτούμπα.
Προσθέτει δε την κωμική στιγμή, όταν ο Ντόναλντ Τουσκ καλεί τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό για μια τελική συνάντηση με τη Μέρκελ και τον Ολλάντ:
«Όταν ο Ντόναλντ Τουσκ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον κάλεσε για μια τελική συνάντηση με τον Γάλλο Φρανσουά Ολάντ και τη Γερμανίδα Άνγκελα Μέρκελ, το μόνο που ρώτησε (σ.σ.: ο Τσίπρας) ήταν αν μπορούσε να φέρει τον υπουργό του μαζί. "Μόνο αν φέρω κι εγώ τον δικό μου" ήταν η απάντηση της κυρίας Μέρκελ, αναφερόμενη στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που όπως γράφει ο Σπίγκελ ήταν από τα πιο μισητά πρόσωπα στην Ελλάδα. Μόνο όταν ο Τσίπρας χλώμιασε του αποκάλυψε η Μέρκελ ότι απλά αστειευόταν».
«Η "kolotoumba" του Τσίπρας ήταν τόσο πλήρης ώστε οι ηγέτες της Ευρωζώνης τις τελευταίες εβδομάδες επισημαίνουν συνέχεια στον διάδοχό του Κυριάκο Μητσοτάκη να μην απομακρυνθεί από το δημοσιονομικό μονοπάτι του προκατόχου του», συμπληρώνει ο Σπίγκελ. Και η κριτική του Πίτερ Σπίγκελ καταλήγει με μια επισήμανση που αφορά το σήμερα:
«Αν η Ευρώπη θέλει να απαλλαγεί από τους επικίνδυνους ακραίους, τα σημάδια τους όταν άσκησαν εξουσία δεν πρέπει να ξεχαστούν»...
