Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε πως «δεν είναι σίγουρος» αν η Γαλλία θα έσπευδε να βοηθήσει τις ΗΠΑ και η Le Figaro του θυμίζει τους πολέμους μετά την 11η Σεπτεμβρίου, κατηγορώντας τον για «αμνησία».
«Η νέα αμερικανική κυβέρνηση προφανώς αρέσκεται να επικαλείται τα γεγονότα κατά το δοκούν», γράφει σε άρθρο γνώμης η γαλλική εφημερίδα. Θυμίζει πως στις 4 Μαρτίου ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς «είχε ήδη προσβάλει σιωπηρά τη δέσμευση χιλιάδων Γάλλων και Βρετανών στρατιωτών», δηλώνοντας ότι το σχέδιο Μακρόν-Στάρμερ να στείλουν μια ομάδα 20.000 στρατιωτών στην Ουκρανία ήταν πρωτοβουλία «κάποιων τυχαίων χωρών» που «δεν είχαν πολεμήσει για 30 ή 40 χρόνια».
«Οι περίπου 600 στρατιώτες που πέθαναν για τη Γαλλία αξίζουν σεβασμό» αυτή είχε απαντήσει ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκορνί.
Το νέο επεισόδιο σε αυτή τη μάχη δηλώσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης που πυροδότησε το άρθρο της Le Figaro παίχτηκε εχθές Πέμπτη, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ έθεσε υπό αμφισβήτηση τη γαλλική αλληλεγγύη σε στρατιωτικά ζητήματα. «Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πρόβλημα και καλούσαμε τη Γαλλία ή άλλες χώρες που δεν θα κατονομάσω και λέγαμε "έχουμε πρόβλημα", νομίζετε ότι θα έρθουν και θα μας βοηθήσουν, όπως υποτίθεται ότι κάνουν; Δεν είμαι σίγουρος…», είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος.
Ο Τραμπ φαίνεται να υπονοεί ότι η Γαλλία και γενικότερα οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν θα σταθούν δίπλα στους Αμερικανούς σε περίπτωση επίθεσης, όπως προβλέπει το άρθρο 5 της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού. Ο Εμανουέλ Μακρόν αυτή τη φορά του απάντησε ευθέως, απαιτώντας «σεβασμό» και υπενθυμίζοντας τη συμβολή του μαρκήσιου ντε Λαφαγιέτ στην ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών. «Ήμασταν πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον», τόνισε.
«Εκτός από αυτό το παλιό κεφάλαιο της κοινής ιστορίας των δύο χωρών, η Γαλλία συνέβαλε επίσης πολύ πιο πρόσφατα στην ασφάλεια της Αμερικής, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001, πληρώνοντας βαρύ τίμημα στη διαδικασία», γράφει ο Ουγκ Μαγιό για τη γαλλική εφημερίδα.
90 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες μέτρησε η Γαλλία βοηθώντας τις ΗΠΑ
Η Le Figaro θυμίζει πως οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου οδήγησαν σε ανοιχτό πόλεμο στο Αφγανιστάν, που υλοποιήθηκε από συνασπισμό χωρών σε εφαρμογή του περίφημου Άρθρου 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ περί «συλλογικής άμυνας». Αν και το κείμενο αυτό δεν υποχρεώνει καμία χώρα να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στους συμμάχους της, αφήνοντας κάθε κράτος-μέλος την ελευθερία να ορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα βοηθήσει, «η Γαλλία δεν δίστασε να στείλει άνδρες και σημαντικά στρατιωτικά μέσα, σε δύο διαφορετικές επιχειρήσεις».
Ο συντάκτης θυμίζει πως το Νοέμβριο του 2001 το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle στάλθηκε στον Ινδικό Ωκεανό, με φρεγάτες και ένα υποβρύχιο πυρηνικής επίθεσης, ενώ δυνάμεις ανέπτυξε και η γαλλική αεροπορία. Τον Ιανουάριο του 2002, οι πρώτοι Γάλλοι στρατιώτες πάτησαν το πόδι τους στο αφγανικό έδαφος. Μέχρι την τελική απόσυρση των στρατευμάτων το 2012 και το 2013, 50.000 στρατιώτες είχαν βρεθεί στο Αφγανιστάν, από τους οποίους 4.000 στην κορύφωση της ανάπτυξης.
«Για να "βοηθήσει" τις Ηνωμένες Πολιτείες, για να χρησιμοποιήσω την ορολογία του Ντόναλντ Τραμπ, η Γαλλία έχασε 90 άνδρες σε 11 χρόνια, μεταξύ αυτών τέσσερις πεζοναύτες και 12 λεγεωνάριοι. Για να μην αναφέρουμε τους εκατοντάδες τραυματίες, οι περισσότεροι από τους οποίους παρουσίασαν διαταραχή μετατραυματικού στρες. Το 2011 ήταν το πιο θανατηφόρο για τον γαλλικό στρατό, με 26 στρατιώτες που σκοτώθηκαν σε επιχειρήσεις», γράφει ο συντάκτης του άρθρου.
Συνεχίζει γράφοντας πως εκτός από τις ανθρώπινες απώλειες, η συμμετοχή της Γαλλίας στον πόλεμο του Αφγανιστάν είχε πραγματικό οικονομικό κόστος για τον στρατό. Το 2010, το πρόσθετο κόστος των εξωτερικών επιχειρήσεων ανήλθε σε 867 εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων 470 μόνο για το αφγανικό μέτωπο, ή σχεδόν 1,3 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, όπως τόνισε τότε ο ειδικός σε στρατιωτικά θέματα Ζαν-Ντομινίκ Μερσέ.
Κατά τον 21ο αιώνα, η Γαλλία επιδεικνύει συνεχή στρατηγική συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκτός από το Αφγανιστάν, η Γαλλία έχει εμπλακεί στη Λιβύη μαζί με τους Αμερικανούς το 2011, καθώς και στον μεγάλο συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους, από το 2014. Ο πόλεμος στο Ιράκ παραμένει μέχρι σήμερα η μόνη σύγκρουση στην οποία η Γαλλία αρνήθηκε να συνδεθεί, μέσω του Προέδρου της Ζακ Σιράκ, καταλήγει το άρθρο της Le Figaro.