Η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) εστιάζει στην υποψηφιότητα της Άννας Διαμαντοπούλου για την προεδρία του ΟΟΣΑ μετά από πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η γερμανική εφημερίδα τονίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι η πρώην Επίτροπος ζητούσε μεταρρυθμίσεις ακόμη και σε εποχές που αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στην Ελλάδα. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε: «Κατά τη διακυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη Κωνσταντίνου Σημίτη (1996-2004) ήταν αρχικά υφυπουργός Ανάπτυξης και κατάφερε να περάσει την ιδιωτικοποίηση κρατικών επιχειρήσεων, όπως τα ναυπηγεία. Αλλά μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη ο Σημίτης και οι σύμμαχοί του δεν κατάφεραν να επιβάλλουν μία αλλαγή πορείας, για παράδειγμα στο συνταξιοδοτικό σύστημα, παρά αναγκάστηκαν να αφήσουν ελεύθερο το πεδίο για αριστερές και δεξιές πελατειακές πολιτικές που οδήγησαν τελικά στην κρίση του 2009. Τις μάχες χαρακωμάτων στο ΠΑΣΟΚ η Διαμαντοπούλου τις έζησε μέχρι το 2004 από απόσταση, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από το 1999 είχε αναλάβει το χαρτοφυλάκιο Κοινωνικών Υποθέσεων, επιβάλλοντας ενιαίες εισφορές για άνδρες και γυναίκες, με αποτέλεσμα να μην κάνει μόνο φίλους… Στη Γερμανία οι άρρενες σχολιαστές διαμαρτύρονταν, καθώς έβλεπαν τις ασφαλιστικές εισφορές τους να αυξάνονται».
Ένα άλλο ζήτημα που ενδιαφέρει την Άννα Διαμαντοπούλου, επισημαίνει η εφημερίδα της Φρανκφούρτης, είναι «οι προκλήσεις στην αγορά εργασίας. Εκεί θα χρειαστεί μελλοντικά μία συνεργασία ιδιωτικών και δημοσίων φορέων, ώστε να βελτιωθούν οι επαγγελματικές δεξιότητες των εργαζομένων. 'Έρχεται ένα τεράστιο κύμα νέων τεχνολογιών και δεν έχουν όλες οι χώρες τη δυνατότητα να διασφαλίσουν την απαραίτητη μετεκπαίδευση ή επανεκπαίδευση για τους εργαζόμενους, αυτό αφορά ακόμη και την Ιταλία ή τις ΗΠΑ», επισημαίνει η πρώην Επίτροπος στην Frankfurter Allgemeine Zeitung. Κλείνοντας την μάλλον εγκωμιαστική παρουσίαση της ελληνικής υποψηφιότητας για την προεδρία του ΟΟΣΑ ο αρθρογράφος παρατηρεί πάντως ότι «τόσο η Διαμαντοπούλου, όσο και ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης θα πρέπει σε πρώτο στάδιο να ξεπεράσουν ορισμένα προβλήματα που αφορούν τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας, η οποία συχνά και απλουστευτικά θεωρείται συνώνυμο της κρίσης».