«Από την περασμένη Παρασκευή, μετά τη δολοφονία του Σίνζο Αμπε, οι Ιάπωνες φοβούνται...».
Μέσα σε λίγες λέξεις, ο Έλληνας εκπαιδευτικός στο Τόκιο, Στέλιος Πρεζεράκος, αποτυπώνει τις ιστορικές αλλαγές που «γεννά» για τη χώρα η δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού, Σίνζο Αμπε.
«Όποιος περπατήσει στο Τόκιο μια καθημερινή μεσημέρι, θα του κάνουν εντύπωση οι αλλόκοτα άδειοι δρόμοι, ένα περίεργο φαινόμενο για μια πόλη 40.000.000 κατοίκων. Στις 12.05 θα ακουστεί σε όλες τις συνοικίες η χαρακτηριστική μελωδία που αναγγέλλει τη μέση της εργάσιμης ημέρας και η μητρόπολη μεταμορφώνεται. Αναρίθμητοι άνθρωποι ξεχύνονται από τα κτίρια για το μεσημεριανό φαγητό, περπατώντας σε μεγάλες παρέες, ενώ κουτσομπολεύουν. Το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, όμως, ήταν διαφορετικό…» περιγράφει στο iefimerida.gr ο κ. Πρεζεράκος, μεταφέροντας το κλίμα στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
«Όλοι ήταν ασυνήθιστα σοβαροί, παγωμένοι, ενώ ακόμη και οι γιγαντοοθόνες δεν έπαιζαν τις συνηθισμένες χαρωπές διαφημίσεις. Αυτό που άκουγες από παντού ήταν μια φράση: ''Πυροβόλησαν τον Αμπε''».
Ο πρωθυπουργός που ανήκε σε οικογένεια σαμουράι ανώτερης κλάσης, με πατέρα «Καμικάζι»
Για τους Ιάπωνες, ο πρώην πρωθυπουργός δεν ήταν ένας συνηθισμένος πολιτικός, όπως εξηγεί ο Έλληνας που ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο Τόκιο.
«Ο Αμπε προερχόταν από μια οικογένεια σαμουράι ανώτερης κλάσης, ενώ οι περισσότεροι πρόγονοί του ήταν πολιτικοί, υπουργοί, πρωθυπουργοί και κυβερνήτες. Ο πατέρας του, υπουργός Shintaro Αμπε, ήταν εθελοντής πιλότος στις Ειδικές Ομάδες Επίθεσης, οι οποίες στη Δύση είναι γνωστές με το όνομα ''Καμικάζι''. Ο παππούς του ήταν επίσης πρωθυπουργός και μάλιστα είχε τραυματιστεί σοβαρά σε μια αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του».
Ο πολιτικός εξτρεμισμός δεν είναι άγνωστος στην Ιαπωνία, αλλά όλα έδειχναν ότι αποτελούσε μακρινό παρελθόν.
O Στέλιος Πρεζεράκος σχολιάζει ότι ο πρωθυπουργός Hara μαχαιρώθηκε στον σταθμό του Τόκιο το 1921 και ο πρωθυπουργός Hamaguchi δολοφονήθηκε στο ίδιο σημείο εννέα χρόνια αργότερα.
Το 1932 μια ομάδα στρατιωτικών δολοφόνησε στο γραφείο του τον πρωθυπουργό Inukai. Οι πρωθυπουργοί Miki, Kanemaru και Hokosawa ήταν πιο τυχεροί, μιας και επέζησαν από αντίστοιχες απόπειρες δολοφονίας.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η εγκληματικότητα ήταν ανύπαρκτη στην Ιαπωνία
«Εκείνη η ταραγμένη περίοδος του Μεσοπολέμου αποτελεί (ή μάλλον αποτελούσε) μια σύντομη, σκοτεινή παρένθεση Μεσαίωνα στο μυαλό των Ιαπώνων. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η εγκληματικότητα είναι ανύπαρκτη στη χώρα και οι Ιάπωνες περηφανεύονται γι’ αυτό.
Χαρακτηριστικά, ο αριθμός των θυμάτων από όπλα τον προηγούμενο χρόνο ήταν ένας (ναι, μόνον ένας άνθρωπος πέθανε λόγω πυροβολισμού σε όλη τη χώρα το 2021(!)», λέει ο Έλληνας εκπαιδευτικός, ο οποίος μέσα από τις αναρτήσεις του στο διαδίκτυο και το πρόσφατο βιβλίο του «Ένας Έλληνας στο Edo» καταφέρνει, με έναν μαγικό τρόπο, να ταξιδεύει τον αναγνώστη σε μια «άγνωστη» για τους δυτικούς -εν πολλοίς- χώρα.
Μαζί με τον Αμπε δολοφονήθηκε και η ιαπωνική κουλτούρα
Στην Ιαπωνία, όπως αναφέρει, οι νόμοι για την οπλοκατοχή είναι κωμικά αυστηροί. Η άδεια είναι τόσο δύσκολη και χρονοβόρα για να εκδοθεί, ενώ φορολογείται τόσο υψηλά που οι κάτοχοι όπλων είναι ελάχιστοι.
«Αυτός είναι και ο λόγος που ο δολοφόνος του Αμπε χρησιμοποίησε μια καραμπίνα δικής του κατασκευής. Και αυτό ακριβώς τρομοκράτησε ολόκληρη τη χώρα.
»Δεν είναι μόνον ότι ένας πολιτικός τού κύρους του Αμπε δολοφονήθηκε. Δεν είναι μόνον ότι ο δράστης χρησιμοποίησε όπλο. Αυτό που έχει συγκλονίσει τους Ιάπωνες είναι ότι οι αυστηροί νόμοι που μηδένιζαν την εγκληματικότητα είναι πλέον ξεπερασμένοι: τώρα οποιοσδήποτε μπορεί να τυπώσει ένα τουφέκι ή ένα πιστόλι και να αρχίσει τη δική του φονική σταυροφορία. Και όλα αυτά στη χώρα της τεχνολογίας», λέει με νόημα ο κ. Πρεζεράκος.
Και συνεχίζει: «Οι Ιάπωνες βλέπουν ότι η τεχνολογία, που τόσο μόχθησαν να τελειοποιήσουν, μπορεί να καταστρέψει την ασφαλή τάξη για την οποία τόσο καμαρώνουν. Βλέπουν ότι αυτή η ανεμελιά και η ανυπαρξία κινδύνου που χαρακτηρίζει την ιαπωνική κουλτούρα για σχεδόν 80 χρόνια δολοφονήθηκε μαζί με τον Αμπε. Από την περασμένη Παρασκευή, οι Ιάπωνες φοβούνται».
