Με την πρώτη βόλτα στους δρόμους της Σεούλ είναι σαφές ότι στην πόλη επικρατεί η απόλυτη τάξη. Ακόμα και στις 11.30 το πρωί που οι κάτοικοι κάνουν διάλειμμα για μεσημεριανό και τα εστιατόρια είναι γεμάτα, όλα λειτουργούν σαν καλοκουρδισμένη μηχανή.
Οι πελάτες κάθονται στο τραπέζι και από μια οθόνη κάνουν την παραγγελία τους. Στη συνέχεια σερβιτόροι-ρομπότ που κυκλοφορούν ανάμεσα στα τραπέζια, φέρνουν τις παραγγελίες και στο τέλος μαζεύουν τα άδεια πιάτα.
Σερβιτόρος-ρομπότ πηγαίνει τις παραγγελίες στα τραπέζια
Την τιμητική της έχει η Κορεάτικη κουζίνα με ψητά κρέατα και ένα τοπικό έδεσμα το Κίμτσι από λάχανο τουρσί και καρυκεύματα , που είναι το πιο διαδομένο ορεκτικό στην Κορέα. Στα fast food σερβίρεται πιο πολύ τηγανητό κοτόπουλο με πατάτες και ένα τοπικό γλυκό τυρί σε σκόνη, ενώ σε κάθε γωνιά υπάρχουν και εστιατόρια με διεθνείς κουζίνες.
Αλλά και όταν οι εργαζόμενοι επιστρέφουν στα γραφεία τους υπάρχουν τα εταιρικά ρομπότ …πρόθυμα να σερβίρουν καφέ η χυμό στους ίδιους και τους επισκέπτες, ανάλογα με το τι έχουν επιλέξει από την κεντρική οθόνη.
Αυτές τις ημέρες η πόλη του μέλλοντος κινείται σε Χριστουγεννιάτικους ρυθμούς αλλά ο διάκοσμος ακολουθεί τη γενικότερη minimal αισθητική. Σε όλους τους δημόσιους χώρους και τα εμπορικά κέντρα υπάρχουν διακριτικά χριστουγεννιάτικα δέντρα με λαμπάκια και ελάχιστα στολίδια, ενώ λιτά στολισμένα είναι και τα τοπόσημα με την χαρακτηριστική Ασιάτικη αρχιτεκτονική.
Στη Σεούλ ο επισκέπτης βλέπει στην ουσία μια μικρή Νέα Υόρκη, αλλά πεντακάθαρη και δομημένη με άψογο σχεδιασμό αλλά και σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια . Την ίδια ώρα εμφανής είναι σε κάθε βήμα η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη. Στην πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας ανάμεσα στους 10.000.000 κατοίκους, ζουν σήμερα και περίπου 100 Έλληνες.