Ο φάρος Rubjerg Knude έστεκε αγέρωχος, σε ακτή της Δανίας στη Βόρεια Θάλασσα, τα τελευταία 119 χρόνια. Ομως, η διάβρωση του εδάφους τα τελευταία χρόνια τον απειλούσε. Για αυτό στήθηκε μια εντυπωσιακή επιχείρηση για τη μετακίνησή του.
Οταν ο ύψους 23 μέτρων φάρος άναψε για πρώτη φορά το 1900, απείχε περίπου 200 μ. από τη θάλασσα. Εξαιτίας της διάβρωσης, η απόσταση αυτή είχε μειωθεί πλέον σε μόλις έξι μέτρα. Ετσι, αποφασίστηκε να… μπει σε ρόδες ο φάρος και να μετακινηθεί κατά 80 μέτρα. Η επιχείρηση, που έγινε την Τρίτη, κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν. Εξάλλου, πρόκειται για ένα κτίριο περίπου 720 τόνων, που βρισκόταν στην άκρη ενός βράχου. «Αξιζε όμως το ρίσκο. Η εναλλακτική λύση θα ήταν να διαλύσουμε τον φάρο», εξήγησε ο δήμαρχος της περιοχής, Αρνε Μπόελτ, μιλώντας στον Guardian.
Μισό εκατ. κόστισε η επιχείρηση
Η επιχείρηση μετακίνησης του φάρου εκτός από δύσκολη ήταν και ιδιαίτερα δαπανηρή. Στοίχισε σχεδόν μισό εκατομμύριο ευρώ. Για να δικαιολογήσει αυτή την απόφαση, η υπουργός Περιβάλλοντος της Δανίας δήλωσε ότι ο Rubjerg Knude αποτελεί έναν εθνικό θησαυρό.
Ο συγκεκριμένος φάρος σταμάτησε να λειτουργεί το 1968, όταν σταδιακά θάφτηκαν στην άμμο δύο διπλανά κτίρια και για λίγο μετατράπηκε σε μουσείο. Οι αμμόλοφοι που υπάρχουν εκεί αποτελούν ακόμη πόλο έλξης για τους τουρίστες και τους επισκέπτονται περισσότεροι από 250.000 άνθρωποι κάθε χρόνο.
Πώς μετακίνησαν τον φάρο
Η μετακίνηση σχεδιαζόταν επί 10 εβδομάδες, ενώ η υλοποίησή της διήρκεσε ώρες, αφού ο φάρος «προχωρούσε» κατά 8 μέτρα την ώρα. Για να γίνει αυτό, έβαλαν δοκάρια στη βάση του κτιρίου και στη συνέχεια το σήκωσαν και το τοποθέτησαν σε ράγες. Μία επιπλέον δυσκολία για τους μηχανικούς, πέρα από το μέγεθος του κτιρίου, ήταν πως η όλη επιχείρηση γινόταν πάνω στην άμμο. Οι αρχικές εκτιμήσεις ήταν πως ο φάρος ζύγιζε έως και 1.000 τόνους, αλλά όταν τον σήκωσαν οι μηχανικοί διαπίστωσαν ότι το βάρος του ήταν περίπου 720 τόνοι. Ετσι, η μετακίνησή του έγινε λίγο πιο εύκολη από ότι πίστευαν αρχικά.
