Η έφοδος των τριών κομμάτων της ισπανικής Δεξιάς προς την άλωση του Μεγάρου της Μονκλόα στην Ισπανία φαίνεται να χάνει την ορμή της, σύμφωνα με τα δεδομένα της δημοσκόπησης της εταιρείας Key Data για λογαριασμό της εφημερίδας El Publico, με αποτέλεσμα να αλλάζουν οι εκτιμήσεις για τις πιθανότητες μετεκλογικής συνεργασίας για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Με βάση τις εκτιμήσεις των ποιοτικών χαρακτηριστικών της έρευνας αυτής, είτε ο Άλμπερτ Ριβέρα των Ciudadanos θα πρέπει να πράξει εκείνο που σήμερα δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να κάνει, δηλαδή να συνεργαστεί με τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ και να στηρίξει μία δεύτερη θητεία του, είτε το PSOE θα χρειασθεί να επεξεργαστεί μία νέα και πολύπλοκη συμμαχία με τους Podemos και τους τοπικούς αυτονομιστές στην Καταλονία και την Εουσκάδι (Βάσκοι).
Και τούτο γιατί, με βάση την Key Data, εάν αθροιστούν οι έδρες των κομμάτων που συγκροτούν το πολυσυζητημένο σχήμα των «τριών δεξιών» (Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) 82, Ciudadanos 54, Vox 20), υπολείπονται κατά 20 των απαιτούμενων 176 για την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο της Ισπανίας, ενώ σε περίπτωση συνεργασίας PSOE (126έδρες) -Ciudadanos (54 έδρες), το αντίστοιχο σχήμα θα ξεπερνούσε κατά 4 τον αναγκαίο αριθμό για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Βέβαια, σε όλο τούτο το υποθετικό σχήμα βασικός διαμορφωτής θα είναι η στάση των περίπου εννέα εκατ. αναποφάσιστων Ισπανών που σε όλες τις δημοσκοπήσεις αποτελούν τον αστάθμητο παράγοντα των εκλογών και φυσικά το μήλο της έριδος των κομμάτων στην προεκλογική εκστρατεία.
Φυσικά, μία τέτοια κυβερνητική συμμαχία με το "πορτοκαλί" κόμμα του Ριβέρα θα ήταν εξίσου δύσκολη και για τον Σάντσεθ, ιδίως στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τα αυτονομιστικά κόμματα της Ισπανίας, πολύ περισσότερο δε την ώρα που συνεχίζεται η δίκη, ή η εξορία, των Kαταλανών πολιτικών, όταν μάλιστα αυτοί προκάλεσαν την πτώση της κυβέρνησης μειοψηφίας του Σάντσεθ μη ψηφίζοντας τον προϋπολογισμό.
Με βάση και τη δεδηλωμένη εθνικιστική στάση του Ριβέρα απέναντι στην Καταλoνία, μία στήριξη των πάνω από 20 Καταλανών βουλευτών (15 του ERC και 5 του PdeCat) για την ψήφιση του προϋπολογισμού της Ισπανίας θα αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα σε περίπτωση που τα κόμματα της τριπλής δεξιάς συμμαχίας φέρουν ακόμη χειρότερα αποτελέσματα.
Στην περίπτωση αυτή, μόνον μία υποθετική ανάκαμψη των Podemos στις εκλογές θα μπορούσε να αποτρέψει μία συμμαχία μεταξύ των Σάντσεθ και Ριβέρα. Ωστόσο, δημοσκοπικά τουλάχιστον, φαίνεται δύσκολη τούτη η ανάκαμψη του κόμματος του Ιγκλέσιας, το οποίο βρίσκεται παγιδευμένο στην στρατηγική της «ωφέλιμης ψήφου» που ακολουθεί το PSOE απέναντι στον κίνδυνο των «τριών δεξιών», αφαιμάσσοντας περίπου 900.000 ψηφοφόρους από τους Podemos, που χάνουν σχεδόν τις μισές έδρες τους (56 από 71). Μάλιστα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας καταδεικνύεται πως για πρώτη φορά οι Podemos έρχονται ισόπαλοι με το PSOE στην ψήφο των νέων εκλογέων, που μόλις συμπλήρωσαν την ηλικία ψήφου. Τις μεγαλύτερες απώλειές του το κόμμα του Ιγκλέσιας στην Ισπανία, τις σημειώνει στην Ανδαλουσία (χάνει 6 βουλευτές), στη Μαδρίτη και την Καταλονία.
Στον αντίποδα του πολιτικού φάσματος, η δημοσκόπηση για την Ισπανία καταδεικνύει πως η δύναμη του Vox δεν μπορεί να ξεπεράσει το 10%, αλλά δεν επιβεβαιώνει επίσης και το δημαγωγικό επιχείρημα της παράταξής του πως η πλειονότητα των ψηφοφόρων του προέρχονται από τη δεξιά: με βάση τα δεδομένα μόνον το 3,7% όσων δηλώνουν ότι στηρίζουν το Vox είχε ψηφίσει Podemos (82.000), ενώ μόλις το 2,3% (52.000) ψήφισε Σοσιαλιστές στις προηγούμενες εκλογές. Σύμφωνα με την Key Data, το ακροδεξιό κόμμα είναι ιδιαίτερα ισχυρό στην περιοχή της Μαδρίτης, όππου φέρεται να εκλέγει 8 βουλευτές, μόλις δύο λιγότερους από τις δύο μεγάλες παρατάξεις PSOE και ΡΡ.
Αλλά ούτε ο Ριβέρα, του οποίου το κόμμα εξασφαλίζει μόλις 400.000 ψήφους περισσότερες από τις προηγούμενες εκλογές, κατορθώνει να επιτύχει τον στόχο του και να βγει από τις εκλογές της 28ης Απριλίου ως η κράτιστη παράταξη στην εσωτερική μάχη για την ηγεμονία στη δεξιά. Η μετακίνηση των ψηφοφόρων του ΡΡ προς την παράταξη του Ριβέρα εκτιμάται μόλις σε 600.000 ψηφοφόρους--έναντι 900.000 στις δημοσκοπήσεις του Μαρτίου. Μολονότι οι Ciudadanos φέρονται να αυξάνουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη (54 έδρες από 32) υπολείπονται ακόμη πολύ σε δύναμη από το Λαϊκό Κόμμα.
Το ΡΡ του Πάβλο Κασάδο εξακολουθεί να είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της δεξιάς στην Ισπανία, όμως οι 82 έδρες, που του πιστώνονται από την Key Data, είναι κατά 55 λιγότερες από τις 137 που κατόρθωσε να συγκεντρώσει ο Μαριάνο Ραχόι και μάλιστα εν μέσω κρίσης! Μάλιστα είναι τόσο τραγική η εκλογική προοπτική του Κασάδο, που βάσει της δημοσκόπησης το ΡΡ φέρεται να επικρατεί σε τοπικό επίπεδο μόνον σε μία αυτόνομη επαρχία, αυτήν της Μούρθια (όπου φαίνεται να εκλέγει τρεις βουλευτές, έναντι δύο από τους PSOE, PP, Vox κι ενός των Podemos).
Στην Καταλονία είναι εντυπωσιακή η άνοδος της Ρεπουμπλικανικής Αριστεράς (ERC) του φυλακισμένου κι υπόδικου Οριόλ Τζουνκέρας, που συγκεντρώνοντας το 21,4% φθάνει από τις 9 στις 15 έδρες. Απεναντίας, το πάλαι ποτέ κραταιό δεξιό PdeCat του εξόριστου πρώην προέδρου Κάρλες Πουτζδεμόν χάνει σχεδόν το 27% των ψηφοφόρων του και χάνει και τρεις έδρες, μένοντας στις πέντε.