Στην αμφίρροπη κούρσα διαδοχής του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην ηγεσία της Κομισιόν ίσως να μην είναι ο Μάνφρεντ Βέμπερ ή ο Φρανς Τίμερμανς που θα κόψουν πρώτοι το νήμα, αλλά η Μαργκρέτε Βεστάγκερ, το «κρυφό φαβορί» των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων, όπως την αποκαλούν διεθνή ΜΜΕ.
Η Βεστάγκερ συγκαταλέγεται σε μια ομάδα επτά κορυφαίων υποψηφίων, έχοντας οικοδομήσει ένα ισχυρό προφίλ με τον πόλεμο που κήρυξε ως επίτροπος Ανταγωνισμού στους ισχυρούς διαδικτυακούς κολοσσούς και μεγάλους ομίλους όπως η Starbucks, η Disney, η General Electrics και η ρωσική Gazprom, κάτι που της επέτρεψε να γίνει σήμερα κάτι σαν «σούπερσταρ» στην ΕΕ.
Οι ελπίδες της Βεστάγκερ για την ηγεσία της Κομισιόν ίσως να μην είναι αδικαιολόγητες, αφού στις συζητήσεις για τη στελέχωση των κορυφαίων πόστων της ΕΕ μεσολαβεί με απόφαση των Ευρωπαίων ηγετών ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος κατέστησε σαφές ότι θέλει «τουλάχιστον δύο γυναίκες» στις θέσεις αυτές. Πέραν τούτου το Παρίσι προβάλει σθεναρή αντίσταση στην υποψηφιότητα του Spitzenkandidat του ΕΛΚ Μάνφρεντ Βέμπερ, με τον Εμανουέλ Μακρόν να περιλαμβάνει την Βεστάγκερ, μαζί με τον Μισέλ Μπαρνιέ και τον Φρανς Τίμερμανς στους υποψηφίους που διαθέτουν επαρκή προσόντα, όπως είπε στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της ΕΕ.
Τη λατρεύουν στην ΕΕ, αλλά έχει δημιουργήσει αντιπάθειες στην πατρίδα της
Ακόμη και ο Δανός πρωθυπουργός Λάρς Λόκε Ράσμουσεν εξέφρασε ανοικτά την υποστήριξή του στην Βέσταγκερ , αν και δεν είναι μέλος του κόμματός του, αλλά της παράταξης των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων ALDE. «Μεταξύ των υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν, η Βέσταγκερ είναι η ισχυρότερη», τόνισε ο Ράσμουσεν. Eκείνο που προξενεί εντύπωση, όμως, είναι ότι η Βεστάγκερ δεν είναι και τόσο δημοφιλής στην πολιτική σκηνή της πατρίδας της, όπου είχε διατελέσει μεταξύ άλλων υπουργός Οικονομίας και Εσωτερικών, αλλά και επικεφαλής της ΚΟ των Σοσιαλφιλελεύθερων Radikale Venstre, ενός κόμματος με πάνω από έναν αιώνα ζωής, αλλά μικρή σήμερα εκλογική δύναμη. Η ένταξή της στο Radikale Venstre ήταν τρόπον τινά προκαθορισμένη, αφού οι γονείς της ήταν μέλη του κόμματος κι ο προπάππος της από τα ιδρυτικά του μέλη.
Η κάθοδος της Βεστάγκερ στην πολιτική κονίστρα
Κόρη Λουθηρανών εφημέριων, του Χανς και της Μποντίλ, η Βεστάγκερ μεγάλωσε σε μια επαρχία της Δανίας προτού μετακομίσει στην Κοπεγχάγη. Ήταν μόλις 25 ετών όταν ανέλαβε τα ηνία της ΚΟ των Σοσιαλφιλελευθέρων και στα 29 της έγινε η νεότερη -μέχρι το 1998- υπουργός της χώρας της, όταν ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Κι ήταν η πρώτη υπουργός που έφερε στον κόσμο παιδί στη διάρκεια της θητείας της. Όταν ανέλαβε νέα κυβέρνηση το 2001, η Βεστάγκερ πέρασε στην αντιπολίτευση και έξι χρόνια αργότερα εξελέγη και πάλι επικεφαλής της ΚΟ του κόμματός της, τη χρονιά που το Radikale Venstre έχασε μεγάλο μέρος της εκλογικής του δύναμης στις εκλογές, με αποτέλεσμα πολλά στελέχη του να το εγκαταλείψουν.
Η εκτόξευση της πολιτικής της σταδιοδρομίας
Όταν καταλάγιασε ο κονιορτός από τις εσωκομματικές συγκρούσεις η Βεστάγκερ με σκληρή δουλειά και υιοθετώντας νέες επικοινωνιακές τακτικές -ήταν από τους πρώτους πολιτικούς στη Δανία που χρησιμοποίησαν μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να περάσουν το μήνυμά τους- βοήθησε τους Σοσιαλφιλελεύθερους να σταθούν στα πόδια τους και να σχηματίσουν το 2011 κυβερνητική συμμαχία με τους Σοσιαλδημοκράτες της Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ, με την Βεστάγκερ να αναλαμβάνει υπουργός Οικονομίας και Εσωτερικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Εκείνη την εποχή, ωστόσο, υπέστη πλήγμα η δημοτικότητά της καθώς υιοθέτησε μιαν ασθενική πολιτική στο προσφυγικό και μια σκληρή, νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, με εγχώρια ΜΜΕ να την κατηγορούν ότι «έβαλε τρικλοποδιά» στην πρωθυπουργό επιβάλλοντας δικές της πολιτικές.
Μαργκρέτε Βεστάγκερ: Το φόβητρο των μονοπωλίων
Ίσως αυτές οι μάχες χαρακωμάτων μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων να ήταν ένας από τους λόγους που η Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ πρότεινε την Βεστάγκερ για τη θέση του Επιτρόπου Ανταγωνισμού της ΕΕ και που ο νυν πρωθυπουργός της Δανίας επιθυμεί την παραμονή της στην ΕΕ. Όμως ο προφανέστερος λόγος είναι η εμπειρία της και το γεγονός ότι χαίρει μεγάλης εκτίμησης μεταξύ των συναδέλφων της στο κολλέγιο των Επιτρόπων όχι μόνον για τις ικανότητές της και την αποτελεσματικότητά της, αλλά και ως άνθρωπος ευχάριστος και απλός -τόσο απλή, μάλιστα, που δεν διστάζει να μιλά συχνά για την αγάπη της στη μαγειρική και το πλέξιμο...
Μια παραμονή της στην ΕΕ θα ταίριαζε γάντι στις Βρυξέλλες, όπου έχτισε τη φήμη του «σκιάχτρου» της Silicon Valley, των καρτέλ και των εταιρειών-κολοσσών όπως η Google και η Mastercard επιβάλλοντάς τους πρόστιμα ρεκόρ -άνω των 15 δισ. ευρώ στη διάρκεια της θητείας της-. Αυτό το πείσμα και η αυστηρή προσήλωσή της στη δουλειά της μπορεί να αποδειχθούν ο κρυφός άσος στο μανίκι της Μαργκρέτε Βεστάγκερ στο πόκερ για το αξίωμα του προέδρου της Κομισιόν. Άλλωστε απολαμβάνει και της αναγνώρισης έγκυρων διεθνών ΜΜΕ, όπως ο Economist, που έγραψε χαρακτηριστικά: «Η ΕΕ αντιμετωπίζει το 2019 μια σειρά απειλών για την ασφάλεια και την οικονομία της. Χρειάζεται έναν ισχυρό, αποτελεσματικό ηγέτη με εμπειρία στην Κομισιόν και μια αίσθηση του πόσο αλλάει ο κόσμος. Χρειάζεται έναν ηγέτη που να μπορεί να ορθώσει το ανάστημά του για την Ευρώπη και να περάσει νομοθεσίες που θα υπερασπίζονται τους πολίτες της. Χρειάζεται κάποιον αποδεκτό από την Αριστερά και την Δεξιά, τον Βορρά και τον Νότο (...) Η Ευρώπη θα ήταν ανόητη να παραβλέψει την κ. Βεστάγκερ...»