Η «σουρεαλιστική», όπως την χαρακτήρισε ο Ντόναλντ Τραμπ, ημέρα της σύλληψης και ακρόασής του στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης, προκαλεί ανησυχία τόσο για το μέλλον το δικό του, όσο και για το μέλλον των ΗΠΑ ως ενωμένης χώρας.
Σύμφωνα με την ανάλυση του CNN, δύο είναι τα ζητήματα τα οποία προκαλούσαν ανησυχία πριν την «ιστορική» πρώτη ποινική δίωξη εναντίον πρώην προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το πρώτο ήταν ότι, ενώ η υπόθεση του εισαγγελέα του Μανχάταν, Άλβιν Μπραγκ, θα μπορούσε να φέρει ισχυρά στοιχεία για τις φερόμενες παρανομίες του Ντόναλντ Τραμπ, η νομική θεωρία του μπορεί να αποδειχθεί πολύ ασαφής, περίπλοκη και να φανεί σαν μια αναδρομή στις εκλογές προ επτά ετών, η οποία θα προσελκύσει εύκολα το κοινό.
Το δεύτερο ήταν ότι ο Τραμπ θα απαντούσε με τέτοια οργή και προκλητική συμπεριφορά που θα δημιουργούσε ακόμη βαθύτερους διχασμούς σε ένα έθνος που αποξενώθηκε από την παρεκκλίνουσα προεδρία του και θα πυροδοτούσε νέα αναταραχή που ενδεχομένως θα βλάψει περαιτέρω ζωτικούς πολιτικούς και δικαστικούς θεσμούς.
Και τα δύο από αυτά τα χειρότερα σενάρια έγιναν πραγματικότητα, σε μια μέρα την οποία ο Τραμπ περιέγραψε ως «σουρεαλιστική». Το αποτέλεσμα είναι ότι ένα νέο ζοφερό, ίσως και τραγικό, κεφάλαιο, μπορεί να γράφεται τώρα για μια χώρα που δεν έχει καταφέρει ακόμη να αντεπεξέλθει στις συνέπειες της πρώτης θητείας του Τραμπ.
Ολοένα και πιο ανήσυχος ο Τραμπ για τις έρευνες των Αρχών για τυχόν πιο σοβαρά αδικήματά του
Ο Τραμπ παρέμεινε σιωπηλός στο δικαστήριο, ψελλίζοντας μόνο ότι είναι αθώος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ενώ μετά την ακρόαση δεν μίλησε σε δημοσιογράφους. Αλλά από την στιγμή που πέρασε την πόρτα της αίθουσας με τους κρυστάλλινους πολυελαίους στο θέρετρο του στη Φλόριντα, φαινόταν έτοιμος να ξεσπάσει.
«Η χώρα μας έχει πάει στην κόλαση», δήλωσε σε έναν ασυνάρτητο «εξάψαλμο» που περιελάμβανε από θεωρίες συνωμοσίας μέχρι άλογες κατηγορίες κατά των εισαγγελέων σε άλλες, ενδεχομένως πιο σοβαρές έρευνες από αυτή του δικαστηρίου του Μανχάταν.
Η εξαγριωμένη αντίδρασή του σε αυτές τις υποθέσεις έδειξε ότι ανησυχεί ολοένα και περισσότερο για την ευαλωτότητά του καθώς οι εισαγγελείς σε ξεχωριστές έρευνες ερευνούν την προσπάθειά του να «κλέψει» την εκλογική νίκη του Τζο Μπάιντεν στην Πολιτεία της Τζόρτζια το 2020, τη συσσώρευση απόρρητων εγγράφων και τη συμπεριφορά του πριν την επίθεση της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο. Έδειξε, όμως, επίσης, ότι με αρκετές ακόμα έρευνες για τις ενέργειές του που προφανώς πλησιάζουν προς την ολοκλήρωσή τους, υπάρχει η πιθανότητα ο Τραμπ να αντιμετωπίσει σύντομα ακόμη περισσότερες κατηγορίες.
Δεδομένου ότι η επόμενη ακρόαση για την υπόθεση του Μανχάταν είναι στις 4 Δεκεμβρίου και οι άλλες υποθέσεις φαίνεται να αφορούν πιο σοβαρά συνταγματικά ζητήματα, είναι πιθανό τα γεγονότα της Τρίτης να είναι σύντομα ξεπερασμένα. Την ημέρα που ένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ κατηγορήθηκε για έγκλημα θα τη θυμόμαστε πάντα, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί περισσότερο ως η αρχή μιας δυσοίωνης διαδικασίας για τον Τραμπ παρά μια ιστορική κορύφωση.
Ο Τραμπ «ζωγραφίζει» ένα ζοφερό μέλλον για την Αμερική: Διχασμό και διάλυση
Όπως κάθε πολίτης στη θέση του, ο Τραμπ θα έχει το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους κατηγορούμενους, όμως, έχει στη διάθεσή του κάθε νομικό πόρο για να προσπαθήσει να λήξει την υπόθεση πριν φτάσει καν σε δίκη. Αλλά δεν περιμένει.
Αφού έγινε δεκτός σαν ήρωας στο σπίτι του στο Μαρ-α-Λάγκο, εξαπέλυσε ένα απίστευτο λογύδριο το οποίο πλημμύριζε από ψέματα σχετικά με τις έρευνες εναντίον του, την προεδρία του Μπάιντεν και τη θητεία του στην εξουσία. Επανέλαβε τους ψευδείς ισχυρισμούς ότι του έκλεψαν τις εκλογές του 2020 και χαρακτήρισε την έρευνα του Μπραγκ ως προσπάθεια να μεθοδεύσουν και τις επόμενες εκλογές.
«Δεν μπορούν να μας χτυπήσουν στην κάλπη, οπότε προσπαθούν να μας χτυπήσουν μέσω του νόμου», ισχυρίστηκε ο Τραμπ σε μια ομιλία στην οποία ισχυρίστηκε επίσης ότι ο δικαστής στην υπόθεση του Μανχάταν και η σύζυγός του «τον μισούσαν». Σε αρκετές στιγμές, τα λόγια του πρώην προέδρου δεν φαίνονταν λογικά και φώναζε με τρόπο που έδειχνε την οργή του. Όμως, ενώ μιλούσε ασυνάρτητα, ο Τραμπ άνοιξε ένα άλλο παράθυρο σε μια από τις πιο απαίσιες πτυχές της ευρηματικότητάς του, που θύμισε την πρώτη του ομιλία ως πρόεδρς για την «αμερικανική σφαγή».
Επιδιώκοντας να καταστρέψει την εμπιστοσύνη σε θεσμούς που επιχειρούν να «ελέγξουν» τη συμπεριφορά του και ισχυριζόμενος ότι είναι θύμα πολιτικής δίωξης, ακολουθεί τον οδηγό μερικών από τους πιο διαβόητους δημαγωγούς του κόσμου. Το ταλέντο του Τραμπ για τέτοια προπαγάνδα υπογραμμίζεται από τον τρόπο που έπεισε εκατομμύρια υποστηρικτές του ότι οι τελευταίες εκλογές ήταν νοθευμένες.