Δεκάδες θάνατοι βρεφών και μητέρων σε μαιευτήρια της Μεγάλης Βρετανίας θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν λάμβαναν επαρκή φροντίδα.
Αυτό αναφέρει μια νέα σχετική έκθεση ειδικών, η οποία αποκαλύπτει το εύρος του προβλήματος στην Αγγλία και γενικότερα στη Μεγάλη Βρετανία.
Χαρακτηριστικά, γίνεται λόγος για μια «κουλτούρα άρνησης» στις μαιευτικές κλινικές και αδιαφορία για τις ανησυχίες των νέων μητέρων.
Έτσι, ένα νέο σκάνδαλο «σκάει» στη χώρα, το δεύτερο από τις αρχές του έτους, που αποκαλύπτει τις ανεπάρκειες σε ορισμένα μαιευτήρια του Ηνωμένου Βασιλείου.
Επτά μήνες μετά τη δημοσιοποίηση της έρευνας για τα νοσοκομεία της δυτικής Αγγλίας, ο δρ Μπιλ Κέρκαπ και άλλοι ειδικοί παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους για τις περιπτώσεις 202 προσώπων -μητέρων ή μωρών που γεννήθηκαν μεταξύ 2009 και 2020- σε δύο μεγάλα μαιευτήρια του Κεντ, στη νοτιοανατολική Αγγλία.
Από τους 65 θανάτους βρεφών, οι 45 θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί.
Μεγάλη Βρετανία: Κυριαρχεί η «κουλτούρα της άρνησης» στα δημόσια νοσοκομεία
«Αυτό που συνέβη στο ανατολικό Κεντ είναι λυπηρό και οδυνηρό», είπε ο Κέρκαπ στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε. «Θάνατοι, τραυματισμοί και άλλες βλάβες θα μπορούσαν να έχουν διαφορετική κατάληξη, αν είχε δοθεί φροντίδα με βάση τα πρότυπα που ισχύουν σε εθνικό επίπεδο», πρόσθεσε.
Η έρευνα ξεκίνησε μετά τον θάνατο, τον Νοέμβριο του 2017, του Χάρι Ρίτσφορντ, επτά ημέρες μετά τη γέννησή του με καισαρική.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το θλιβερό γεγονός ήταν συνέπεια μιας σειράς «αδυναμιών» του συστήματος: από τον τρόπο που ο «άπειρος» γιατρός έκανε τον τοκετό μέχρι την καθυστέρηση στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση του μωρού.
Από τις 17 περιπτώσεις εγκεφαλικών κακώσεων, οι 12 δεν θα είχαν συμβεί αν είχε χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Θα είχαν επίσης αποφευχθεί 23 θάνατοι ή τραυματισμοί μητέρων, από τους συνολικά 32.
Ο Μπιλ Κέρκαπ καταδίκασε την «κουλτούρα της άρνησης», όπως την αποκάλεσε, στα δημόσια νοσοκομεία. Ένα ζήτημα έθεσαν κατ’ επανάληψη πολλά από τα θύματα: την αδυναμία του προσωπικού των νοσοκομείων να λάβει υπόψη του τις μητέρες όταν εξέφραζαν τις ανησυχίες τους, όταν αμφισβητούσαν τις θεραπείες τους και τις αποφάσεις που λαμβάνονταν για εκείνες.
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι ειδικοί διαπίστωσαν «κατάφωρες αδυναμίες στην ομαδική συνεργασία» στα μαιευτήρια, μια «έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης», το «τεράστιο εγώ» ορισμένων μαιευτήρων και τη «συμπεριφορά κλίκας» ορισμένων μαιών.
«Δεν μπορούμε να παριστάνουμε ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο»
Για «φρικτό σκάνδαλο» έκανε λόγο στο Twitter ο Τζέρεμι Χαντ, ο νέος υπουργός Οικονομικών, που ήταν υπουργός Υγείας μεταξύ 2012-18, ευχαριστώντας τον Μπιλ Κέρκαπ για αυτή τη «νέα έκθεσή» του.
Πρόκειται για τη δεύτερη έρευνα, τα συμπεράσματα της οποίας δόθηκαν στη δημοσιότητα. Η προηγούμενη, τον Μάρτιο, αφορούσε τα μαιευτήρια της δυτικής Αγγλίας και η τότε κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για όσα καταγγέλλονταν.
Σύμφωνα με εκείνη την πρώτη έκθεση, θα είχαν αποφευχθεί περισσότεροι από 200 θάνατοι βρεφών μέσα σε 20 χρόνια εάν δεν υπήρχε η επίμονη άρνηση των γιατρών να προχωρήσουν σε καισαρικές και αν είχαν δοθεί οι κατάλληλες θεραπείες.
Η Ντόνα Όκεντεν, που διενήργησε την πρώτη έρευνα, ανέλαβε τον Μάιο άλλη μία, αυτή τη φορά στην περιοχή του Νότιγχαμ, στην κεντρική Αγγλία, έπειτα από καταγγελίες πολλών οικογενειών.
Το 2015 είχε δοθεί στη δημοσιότητα μια έρευνα για τα μαιευτήρια της βόρειας Αγγλίας, που συμπέρανε επίσης ότι θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί οι θάνατοι πολλών μωρών. Ο Κέρκαπ ήταν και τότε ο συντάκτης της.
«Όταν έγραφα εκείνη την έκθεση (…) δεν φανταζόμουν ούτε για ένα λεπτό ότι θα βρισκόμουν και πάλι εδώ επτά χρόνια αργότερα (…) για να μιλήσω για το ίδιο θέμα», είπε. «Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό (…) Απλώς, δεν μπορούμε να παριστάνουμε σαν αυτή να ήταν η τελευταία φορά που συνέβη κάτι τέτοιο», πρόσθεσε.
Η Τρέισι Φλέτσερ, η υπεύθυνη του νοσοκομειακού ομίλου που στοχοθετήθηκε στην έρευνα, ζήτησε συγγνώμη, όπως και η υπουργός Υγείας Καρολάιν Τζόνσον.
«Ποτέ δεν θα μπορέσω να συγχωρήσω» αντέδρασε στο BBC η Μπεξ Γουόλτον, ο γιος της οποίας, ο Τόμι, πέθανε το 2020. «Αυτό που κάνουν τώρα δεν αρκεί, επειδή ο γιος μου δεν θα είναι ποτέ ξανά μαζί μου», είπε.