Η Βενετία είναι αντιμέτωπη με πολλά δεινά: από τη μια η άνοδος της στάθμης της λιμνοθάλασσας κατατρώει τα θεμέλιά της, από την άλλη τα θηριώδη κρουαζιερόπλοια που καταφθάνουν καθημερινά εντείνουν τους κινδύνους για την ασφάλεια, ενώ ορδές τουριστών κατακλύζουν τα στενοσόκακά της.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά ήρθε κι η πρόσφατη μεγάλη πλημμυρίδα, η χειρότερη εδώ και μισό αιώνα, να βυθίσει τα τέσσερα πέμπτα της Βενετίας κάτω απ’ το νερό προκαλώντας καταστροφές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Κι ενώ οι πολιορκούμενοι κάτοικοι της πόλης μετρούν ακόμη τις πληγές τους, πολλοί αναζητούν τη λύση στα δεινά της Γαληνοτάτης στο δημοψήφισμα της Κυριακής για την διοικητική αυτονόμηση της Βενετίας από την Ιταλία, δηλαδή την απόκτηση των νησιών και του ιστορικού της κέντρου μιας νέας διοικητικής αρχής, διαφορετικής από εκείνη που διοικεί τα χερσαία τμήματα της πόλης - Μέστρε και Μαργκέρα – που είχαν προσαρτηθεί σ’ αυτήν από τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι το 1926.
«Με το δικό μας διοικητικό συμβούλιο μπορούμε να γίνουμε ο πυλώνας της Βενετίας με δικό μας δήμαρχο που θα μοιράζεται τη χαρά και τα δάκρυα αυτής της μοναδικής πόλης», λέει ο Μάρκο Γκασπαρινέτι, μέλος της οργάνωσης Gruppo 25 Aprile, που μάχεται υπέρ της αυτονόμησης της ιστορικής πόλης.
Πέμπτο δημοψήφισμα την τελευταία 40ετία για την αυτονόμηση της Βενετίας
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Βενετία επιχειρεί να αυτονομηθεί διοικητικά από το Μέστρε. Το δημοψήφισμα της Κυριακής σηματοδοτεί την πέμπτη τέτοια απόπειρα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίας. Η τελευταία προσπάθεια απέτυχε το 2003 επειδή δεν προσήλθε στις κάλπες το απαιτούμενο 50% των κατοίκων για να είναι έγκυρο το αποτέλεσμα. Οι υπέρμαχοι της αυτονόμησης ελπίζουν όμως ότι αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά τα πράγματα λόγω της εντεινόμενης οργής για τις καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και του μαζικού τουρισμού, που ωθεί κάθε χρόνο περίπου χίλιους κατοίκους της Βενετίας να την εγκαταλείπουν. Κι όπως υποστηρίζουν, οι γραφειοκράτες των χερσαίων τμημάτων της πόλης δεν κατανοούν τις ανάγκες μιας πόλης χτισμένης πάνω στο νερό, αντιμετωπίζοντάς την περισσότερο ως τουριστική ατραξιόν, παρά ως τόπο κατοικίας των περίπου 53.000 ανθρώπων που έχουν απομείνει. «Η Βενετία έχει μετατραπεί σε μπιχλιμπίδι, σαν τα φυσητά γυαλιά Μουράνο», λέει ο Γκασπαρινέτι.
Το πολιτικό κατεστημένο στην Ιταλία διαφωνεί με την προοπτική διοικητικής αυτονόμησης της Βενετίας, σε αντίθεση με τους ντόπιους διανοούμενους, τους οικολόγους και την τοπική πτέρυγα του Κινήματος 5 Αστέρων, που πιστεύουν ότι οι πρόσφατες καταστροφικές πλημμύρες θα μπορούσαν να είχαν αποτραπεί από μια πιο αποφασιστική διοικητική αρχή. Μετά από μια παρόμοια πλημμυρίδα πριν από 53 χρόνια η κυβέρνηση της Ιταλίας είχε αποφασίσει να κατασκευάσει αντιπλημμυρικά αναχώματα, που θα προστάτευαν την Γαληνοτάτη, αλλά το πρότζεκτ, που έχει ήδη στοιχίσει περί τα πέντε δις ευρώ παραμένει ανολοκλήρωτο…