«Ο άνθρακας δεν τρώγεται» είναι το σύνθημα που έχει κάνει λάβαρό της η νεαρή ακτιβίστρια για το κλίμα από την Ουγκάντα Βανέσα Νακάτε, η οποία επαναλαμβάνει το μήνυμά της απευθυνόμενη σε όλον τον πλανήτη για να δώσει φωνή στις κοινότητες στον κόσμο που είναι οι πιο ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή.
Στους διαδρόμους του κέντρου διασκέψεων του Μιλάνου, στο οποίο καταχειροκροτήθηκε από 400 νέους από όλον τον κόσμο που είχαν συγκεντρωθεί για να διατυπώσουν σε προτάσεις το όραμά τους για την δράση κατά της κλιματικής αλλαγής, η 24χρονη φορούσε και μπλούζα με το σύνθημά της γραμμένο στα αγγλικά με κεφαλαία γράμματα: «WE CANNOT EAT COAL».
Αν βρισκόταν στην εξουσία, από αυτό θα ξεκινούσε.
«Υπάρχει πληθώρα πραγμάτων που θα ήθελα να κάνω, αλλά πιστεύω ότι (το πρώτο) θα ήταν να τερματίσω τις επενδύσεις στα ενεργειακά σχέδια με ορυκτά καύσιμα», λέει στο AFP. Κι αυτό «επειδή δεν μπορούμε να τρώμε άνθρακα, δεν μπορούμε να πίνουμε πετρέλαιο, δεν μπορούμε να αναπνέουμε φυσικό αέριο».
Για εκείνη η συνέχιση της κατασκευής σταθμών που λειτουργούν με άνθρακα, πετρελαιαγωγών και αγωγών φυσικού αερίου αποδεικνύει ότι οι ηγέτες του πλανήτη δεν είναι πραγματικά αφοσιωμένοι στον αγώνα για το κλίμα.
«Αν κάποιος ανησυχούσε πραγματικά για τη ζωή των κοινοτήτων και των πληθυσμών που είναι εκτεθειμένοι στις χειρότερες συνέπειες της κλιματικής κρίσης, μια πραγματικά ηγετική κίνηση θα ήταν να σταματήσει τις επενδύσεις» στα σχέδια αυτά, σημειώνει.
Αυτού του είδους η μάχη κατά των ορυκτών καυσίμων και της εκπομπής των αερίων που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη θα υπηρετούσε εν γένει τον πλανήτη, αλλά κυρίως «αυτούς που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της κρίσης, χωρίς να ευθύνονται γι'αυτήν», υπογραμμίζει, εκφράζοντας την ικανοποίησή της που μπορεί να «ενισχύσει» την φωνή αυτών των πληθυσμών που είναι οι πιο φτωχοί.
«Με οδηγεί η ελπίδα»
Για να βοηθήσει την κοινότητά της, η πτυχιούχος διοίκησης επιχειρήσεων ξεκίνησε στην χώρα της μαζί με την οργάνωσή της Rise Up Movement το σχέδιο «Vash Green Schools», το οποίο επιτρέπει να εγκατασταθούν στα σχολεία που βρίσκονται στις αγροτικές περιοχές ηλιακοί συλλέκτες και οικολογικοί φούρνοι για να αντικαταστήσουν το μαγείρεμα στα ξύλα.
Ωστόσο, σύμφωνα με την νεαρή ακτιβίστρια, το να βοηθάς τις αναπτυσσόμενες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές τους και να προσαρμοστούν στις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής δεν είναι αρκετό. Η Νακάτε θέλει οι πλούσιες χώρες να κινητοποιήσουν πόρους για να αντισταθμίσουν τις ζημίες που έχουν υποστεί οι αναπτυσσόμενες, με το αίτημα αυτό να είναι ευρέως διαδεδομένο στους κόλπους των χωρών του Νότου.
Οι απώλειες βρίσκονται στο κατώφλι μας
«Οι απώλειες και οι ζημίες είναι ήδη εδώ τώρα. Οι ηγέτες οφείλουν να το αναγνωρίσουν και να αρχίσουν να πληρώνουν γι'αυτές τις απώλειες και ζημίες», υπογραμμίζει η Νακάτε, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως μια ακτιβίστρια της «κλιματικής δικαιοσύνης».
«Υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία δεν μπορεί να προσαρμοστεί κάποιος», προσθέτει εξάλλου.
«Δεν μπορεί να προσαρμοστεί κάποιος στην πείνα, δεν μπορεί να προσαρμοστεί στην εξαφάνιση, ή στις παραδόσεις που χάθηκαν, ή στην Ιστορία που χάθηκε», τονίζει η νεαρή γυναίκα, αναφερόμενη κυρίως στις κοινότητες που θα εκδιωχθούν από τη γη τους ή θα υποχρεωθούν να αλλάξουν τρόπο ζωής εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.
«Η ελπίδα είναι αυτό που με οδηγεί»
Όσον αφορά το μέλλον της ίδιας, η Νακάτε λέει ότι έχει μείνει «άναυδη» από τα χειροκροτήματα που δέχεται στα ταξίδια της σε όλον τον κόσμο, ότι το μέλλον της το βλέπει κυρίως προς το παρόν «ήρεμο» στην Ουγκάντα, όπου περνάει «απαρατήρητη» και όπου θέλει να κάνει κι άλλες σπουδές προσανατολισμένες στο περιβάλλον.
Χωρίς ωστόσο να εγκαταλείψει την μάχη της. «Η ελπίδα είναι αυτό που με οδηγεί για να συνεχίσω να αξιώνω κλιματική δικαιοσύνη».
«Με όραμα και φαντασία για ένα μέλλον που μας αξίζει, ελπίζω ότι θα μπορέσω να συνεχίσω να μιλάω δυνατά, ελπίζω ότι τα πράγματα θα πάνε καλά», λέει.