Yπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που κάνουν ό,τι και οι Owen Wilson και Vince Vaughn στην ταινία «Γαμο-μπελάδες» του 2005. Είναι δηλαδή κανονικοί «wedding crashers» που πηγαίνουν ακάλεστοι σε γάμους αγνώστων.
Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχουν δει την ταινία «Wedding Crashers» του 2005 με πρωταγωνιστές τους Owen Wilson, Vince Vaughn και Christopher Walken. Στην ταινία, δύο τριαντάρηδες εξασκούν με επιτυχία το ευγενές σπορ του «Wedding Crashing», πηγαίνουν δηλαδή ακάλεστοι σε γάμους για να τρώνε, να πίνουν και να... βρίσκουν κοπέλες.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν και αληθινοί wedding crashers σήμερα (από πάντα βασικά...) με σάρκα και οστά. Πηγαίνουν ακάλεστοι σε γάμους αγνώστων, με απρόβλεπτες, κάθε φορά, συνέπειες.
Οι σύγχρονοι wedding crashers
Όταν η 40χρονη συγγραφέας Orly Minazad είπε στην αμερικανίδα κολλητή φίλη της ότι εκείνη και ο αρραβωνιαστικός της πήγαν σε τουλάχιστον 10 γάμους μέσα σε ένα καλοκαίρι για να συλλέξουν πληροφορίες και έμπνευση για τον επερχόμενο γάμο τους, εκείνη εξεπλάγην. Και όχι θετικά. «Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχα πάει σε όλους αυτούς τους γάμους απρόσκλητη», λέει η ίδια.
Η Μιναζάντ είναι από το Ιράν, μια χώρα όπου, όπως λέει, οι γάμοι είναι μεγάλοι και τα πάρτι κρατάνε μέχρι αργά. «Για εμάς, όταν έχεις μια μεγάλη γιορτή, όλοι είναι καλεσμένοι, ό,τι κι αν γίνει», μου λέει. Ένα (ανοικτό) πάρτι για όλους όσους θέλουν να συμμετάσχουν, γνωστούς και αγνώστους.
«Κάτι σαν ιεροτελεστία»
«Στην περσική κουλτούρα, οι ξένοι γάμοι είναι σαν δοκιμαστικά για τον δικό μας γάμο», εξηγεί η ίδια. «Τους κατασκοπεύουμε και να δούμε πώς είναι η δουλειά τους. Είναι κάτι σαν ιεροτελεστία - πηγαίνεις με τον αρραβωνιαστικό σου σε έναν ξένο γάμο και απλά επιθεωρείς κατά κάποιο τρόπο τη σκηνή, ενώ 500 άλλοι άνθρωποι κάνουν πάρτι γύρω σου».
Κατάλαβε όμως το αρχικό σοκ της φίλης της. Για τον μέσο Αμερικανό (ή Βρετανό ή Έλληνα) που τείνει να βλέπει τους γάμους ως οικείες, προσωπικές υποθέσεις το να εισβάλλεις ετσιθελικά στη «μεγαλύτερη μέρα» της ζωής ενός ζευγαριού και να απομυζείς τα γενναιόδωρα μεζεδάκια του μπουφέ τους σαν βδέλλα είναι κάπως... άθλιο. Την ίδια στιγμή, αυτή η διείσδυση στην πιο προσωπική τους στιγμή μπορεί να (τους) αφήσει άσχημα σημάδια σε μια κατά τα άλλα όμορφη ανάμνηση.
«Ξέρω ότι αυτό μπορεί να σας φαίνεται ως διασκεδαστικό, αλλά σας παρακαλώ μην καταστρέφετε τους γάμους των άλλων», γράφει ένας redditor σε ένα thread του AskReddit σχετικά με το wedding crashing. «Οι γάμοι είναι μια στιγμή που οι άνθρωποι μπορούν να περάσουν τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής τους με τους φίλους και την οικογένειά τους. Το να τους διαλύσετε και να φάτε το φαγητό τους και να πιείτε το ποτό τους μπορεί να φαίνεται "έπος" στο μυαλό σας, αλλά για τη νύφη και τον γαμπρό συχνά θα είναι "και μετά εμφανίστηκαν αυτοί οι άγνωστοι άνθρωποι και ήταν περίεργα για μας"».
«Είχαμε crashers στον γάμο μας», θυμάται ένας άλλος redditor. «Ήταν εκεί για τουλάχιστον μία ώρα και σίγουρα ήπιαν πολλά ποτά. Δεν μας χάλασαν τη βραδιά, αλλά τους βλέπαμε και κάπως μιζεριάσαμε».
Κακοτυχία ή θετικά vibes;
Αυτή η «κακοκεφιά» που ενδεχομένως νιώσουν κάποοιοι, δεν είναι καθολική, όμως. Έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις στις οποίες το crashing λειτούργησε μια χαρά, ενώ σε πολλές κουλτούρες όπως αυτή της Minazad, το wedding crashing δεν είναι μόνο ευρέως αποδεκτό, αλλά... ενθαρρύνεται κιόλας.
Το 2011, αυτή και ο νυν σύζυγός της το έκαναν αυτό κάθε Σαββατοκύριακο για τρεις μήνες, για να φάνε το φαγητό, να πιουν τα ποτά και να αντλήσουν ιδέες και έμπνευση για τον δικό τους, επικείμενο γάμο.
Και όπως γράφει η ίδια η Ιρανή σε ένα άρθρο στο LA Weekly για την εμπειρία αυτή, εκείνος έβαζε σκοπό της βραδιάς να «εμπλακεί σε μια έντονη συζήτηση με τον σερβιτόρο αναφορικά με το ψάρι», ενώ εκείνη αναλάμβανε να αξιολογήσει την ποιότητα του catering τρώγοντας όσο το δυνατόν περισσότερα ορεκτικά.
Στη συνέχεια, όταν οι αντίστοιχες αποστολές τους... ολοκληρώνονταν, επέστρεφαν μαζί σε ένα τυχαίο τραπέζι και μελετούσαν τις λεπτομέρειες των εμπειριών τους μιλώντας χαμηλόφωνα προκειμένου να μην τους ακούσουν οι γύρω τους.
Και αν όντως τους... έπιαναν επ' αυτοφώρω; Κανένα πρόβλημα! Έλεγαν τις ευχές τους «να ζήσετε και καλούς απογόνους» και αποχωρούσαν.
Η Minazad λέει ότι έχασε τον λογαριασμό του πόσους γάμους παρευρέθηκε απρόσκλητη πριν από τη δική της τελετή των 400 ατόμων, αλλά μετά από λίγο παραδέχεται ότι το όλο σκηνικό άρχισε να κουράζει. «Όταν αρχίζεις να τσακώνεσαι για το φαγητό στους γάμους των άλλων, γίνεται λίγο κουραστικό», γελάει.
Ο μεγαλύτερος wedding και party crasher της ιστορίας
Και μετά έχουμε την περίπτωση του Fred Karger, ενός 75χρονου πολιτικού και πρώην ακτιβιστή για τα LGBTQ+ δικαιώματα, ο οποίος κατέχει τον αξιοσέβαστο και αδιαμφισβήτητο τίτλο του «μεγαλύτερου wedding crasher στον κόσμο» [το αναφέρει και στον προσωπικό του ιστότοπο].
«Αν δεν υπάρχουν κάποιου είδους διακυβεύματα, δεν ενδιαφέρομαι να κάνω wedding crashing», λέει ο ίδιος. «Αν πρόκειται να πάω απρόσκλητος σε έναν γάμο, πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους πρόκληση. Διαφορετικά, ποιο είναι το νόημα;»
Ο Κάρτζερ έχει παρευρεθεί απρόσκλητος σε εκατοντάδες εκδηλώσεις υψηλού προφίλ όλα αυτά τα χρόνια, εισβάλλοντας σε κηδείες διασημοτήτων, πολιτικά συνέδρια και πάρτι του Χόλιγουντ, οπλισμένος κάθε φορά με τίποτα περισσότερο από μια... υπερφυσική αίσθηση αυτοπεποίθησης.
Το 1972, ανέβηκε απρόσκλητος στη σκηνή των Όσκαρ κατά τη διάρκεια μιας τιμητικής τελετής βράβευσης του Τσάρλι Τσάπλιν, σφίγγοντας το χέρι του θρυλικού σταρ σαν να ήταν... παλιός του φίλος, ενώ οι τηλεοπτικές κάμερες μετέδιδαν τη σκηνή σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλη τη χώρα.
Την επόμενη χρονιά, αφού διαπίστωσε ότι η ασφάλεια στα βραβεία Όσκαρ ήταν μάλλον... ελλιπής, στάθηκε πίσω από τη Λάιζα Μινέλι καθώς έπεφταν οι τίτλοι τέλους. Εκείνη είχε παραλάβει το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου λίγο πριν.
Το 2006, εισέβαλε στο after-party των βραβείων Oscar του Vanity Fair, ένα εξαιρετικά exclusive πάρτι στο οποίο διείσδυσε κρατώντας ένα ψεύτικο Oscar, το οποίο παραλίγο να ρίξει στο πόδι της Catherine Keener.
Στη συνέχεια, το 2018, πέρασε κρυφά από πέντε σημεία ελέγχου ασφαλείας και την ίδια την Anna Wintour στο after-party του Versace στο Met Gala, μεταφέροντας στα χέρια του... την ουρά του σατέν φορέματος της Blake Lively.
Δεν έχει συλληφθεί ποτέ
Ο Karger δεν έχει πιαστεί ποτέ στα πράσα, και αν κάποιος τον αμφισβητήσει, ο ίδιος φροντίζει να... ξεγλιστράει πριν προκαλέσει σκηνή. «Το θέμα είναι να δείχνεις ότι ανήκεις στο κλαμπ», εξηγεί. «Αν διαθέτεις αρκετή αυτοπεποίθηση και δείχνεις ότι πρέπει να βρίσκεσαι εκεί, αυτό είναι το ήμισυ του παντός».
Αυτό είναι ένα μάθημα που ο Karger έμαθε από νωρίς ως ένα νεαρό αγόρι που ζούσε σε μια ομοφοβική εποχή. «Από τη στιγμή που συνειδητοποίησα ότι ήμουν γκέι στα 12 μου μέχρι τη στιγμή που το αποκάλυψα, έπρεπε να ζήσω μια διπλή ζωή». Για μισόν αιώνα, ήταν πάντα ηθοποιός, μαθαίνοντας να αυτοσχεδιάζει ιστορίες για το πού πήγαινε και με ποιον ήταν μαζί και να τις βελτιώνει ανάλογα με την κατάσταση. «Ήταν δύσκολο, αλλά με έκανε επίσης πολύ δημιουργικό».
Οι τεχνικές του απρόσκλητου crashing
Ο Κέρζτερ παραδέχεται ότι αν ήταν να εισβάλει σε έναν γάμο, έχει μια πολύ καλή ιδέα για το τι θα έκανε. Θα προσπαθούσε να βρει ένα άδειο ποτό και θα το κουβαλούσε έτσι ώστε να μοιάζει σαν να έχει ήδη μπει μέσα. Αυτό, ή θα έβγαζε το τσιγάρο που κουβαλάει εδώ και χρόνια μαζί του και θα προσποιούνταν ότι κάνει διάλειμμα για τσιγάρο, ενώ θα σχεδίαζε την είσοδό του. «Έτσι μπήκα στη συναυλία της Μπάρμπρα Στρέιζαντ για τον Αλ Γκορ και τον Τζο Λίμπερμαν στο συνέδριο των Δημοκρατικών το 2000», θυμάται. «Είναι ένα πραγματικά έξυπνο κόλπο».
Μόλις έμπαινε μέσα, έκανε ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνουν οι χαρακτήρες του Vince Vaughn και του Owen Wilson: να πιάνουν κουβέντα με αγνώστους!
«Αυτοί οι τύποι είναι ηλίθιοι!» λέει, εξηγώντας ότι η συνηθισμένη τους ατάκα “Γνωρίζουμε τη θεία Έντνα” ακούγεται τόσο γελοία όσο το να ανακοινώσεις ότι δεν γνωρίζεις κανέναν στο πάρτι. «Αυτό που οφείλεις να κάνεις είναι να ξεκινήσεις πρώτα συζήτηση με τους άλλους καλεσμένους. Ξεκινάτε μια κουβέντα, τους ρωτάτε ποιον γνωρίζουν - τη νύφη ή τον γαμπρό - και αμέσως παίρνετε την αντίθετη πλευρά από τους ίδιους. Με αυτόν τον τρόπο, είναι σχεδόν εγγυημένο ότι δεν θα έχετε τίποτα κοινό, άρα δεν θα πέσετε σε οποιαδήποτε παγίδα».
Δεν θα ήταν κακό να έχετε και ένα απλό, τυπικό δώρο μαζί ασας, λέει. Ο Karger, παρόλ' αυτά, «απεχθάνεται» την συγκεκριμένη ταινία για την κοινότυπη, «ερασιτεχνική» εκδοχή του wedding crashing.
Η Minazad, από την πλευρά της, έχει να διαλύσει γάμο από το 2011 και ελπίζει να «μην χρειαστεί να το ξανακάνει ποτέ». Και αν το κάνει, μας διαβεβαιώνει ότι πλέον δεν κυνηγάει το ανοιχτό μπαρ, τις πολύτιμες ανθοσυνθέσεις ή το ακριβό φαγητό. «Ειλικρινά, μετά τον δικό σου γάμο, δεν θέλεις ποτέ να πας σε άλλον», λέει, καταλήγοντας εμφατικά: «Το έχω ξεπεράσει όλο αυτό. Έχω τελειώσει από την φάση του wedding crashing».