Αστρονόμοι από το ΜΙΤ, το Χάρβαρντ και άλλα ερευνητικά ιδρύματα περιγράφουν σε δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Nature» πώς παρατήρησαν για πρώτη φορά ένα αστέρι να… καταπίνει έναν πλανήτη.
Η Γη θα έχει παρόμοια μοίρα σε πέντε δισεκατομμύρια χρόνια όταν αναμένεται να καταστραφεί ο Ήλιος και να κάψει τους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.
Καθώς ένα αστέρι εξαντλεί τον χρόνο ζωής του, διογκώνεται σε μέγεθος ένα εκατομμύριο φορές από το αρχικό, καταβροχθίζοντας οποιαδήποτε ύλη -και πλανήτες- στο πέρασμά του. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ενδείξεις αστέρων λίγο πριν και λίγο μετά την εξαφάνιση ολόκληρων πλανητών, αλλά ποτέ δεν είχαν εντοπίσει ένα αστέρι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής μέχρι σήμερα.
Ο θάνατος του πλανήτη φαίνεται να έλαβε χώρα στο δικό μας γαλαξία, περίπου 12.000 έτη φωτός μακριά, κοντά στον αστερισμό του Αετού. Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα ξέσπασμα ενός άστρου, το οποίο έγινε περισσότερο από 100 φορές φωτεινότερο μέσα σε μόλις 10 ημέρες, πριν σβήσει γρήγορα. Αυτή η λευκή, καυτή λάμψη ακολουθήθηκε από ένα ψυχρότερο, μεγαλύτερης διάρκειας σήμα. Αυτός ο συνδυασμός, συμπέραναν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να έχει παραχθεί μόνο από ένα γεγονός: ένα αστέρι που καταπίνει έναν κοντινό πλανήτη.
Η φωτεινή, καυτή λάμψη ήταν πιθανότατα οι τελευταίες στιγμές ενός πλανήτη, μεγέθους Δία, που τραβήχτηκε μέσα στην ατμόσφαιρα ενός ετοιμοθάνατου άστρου. Καθώς ο πλανήτης έπεφτε στον πυρήνα του άστρου, τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτοξεύθηκαν και εξελίχθηκαν σε κρύα σκόνη.