Ένα σενάριο που έχουμε δει στο σινεμά ενδέχεται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα: επιστήμονες εξετάζουν πώς θα μπορούσε να σωθεί η Γη από έναν αστεροειδή.
Ένας τρόπος που έχουμε δει στον κινηματογράφο ήταν η τοποθέτηση μιας πυρηνικής βόμβας στον τεράστιο αστεροειδή που κατευθυνόταν προς τη Γη, ώστε να μπορέσει να αλλάξει πορεία εξαιτίας της έκρηξης.
Τώρα, ερευνητές σε κυβερνητικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ δίνουν βάρος σε αυτή τη θεωρία, δείχνοντας πώς μια τέτοια έκρηξη θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο στην πρώτη ολοκληρωμένη επίδειξη της πλανητικής άμυνας με πυρηνική υποστήριξη.
Οι φυσικοί των Εθνικών Εργαστηρίων Sandia, των οποίων η κύρια αποστολή είναι να διασφαλίζουν την ασφάλεια και την προστασία του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ, κατέγραψαν με λεπτομέρεια νανοδευτερολέπτου πώς ένας τεράστιος παλμός ακτινοβολίας που εξαπολύεται από μια πυρηνική έκρηξη θα μπορούσε να διαλύσει την πλευρά ενός κοντινού αστεροειδούς.
Πώς θα μπορούσε να αποτραπεί η σύγκρουση ενός αστεροειδή στη Γη
Το γεγονός είναι τόσο βίαιο που θερμαίνει την επιφάνεια σε δεκάδες χιλιάδες βαθμούς, δημιουργώντας μια ταχέως διαστελλόμενη μπάλα αερίου ικανή να σπρώξει τον αστεροειδή εκτός πορείας. «Το εξατμιζόμενο υλικό εκτοξεύεται από τη μία πλευρά, ωθώντας τον αστεροειδή προς την αντίθετη κατεύθυνση», δήλωσε ο Δρ Nathan Moore, συγγραφέας της μελέτης. «Είναι σαν να μετατρέπουμε τον αστεροειδή σε πύραυλο».
Οι καταστροφικές συγκρούσεις αστεροειδών είναι σπάνιες στην ιστορία της Γης, αλλά οι άνθρωποι έχουν πάρει το μάθημα από 66 εκατομμύρια χρόνια πριν ότι οι διαστημικοί βράχοι μπορούν να σημάνουν καταστροφή. Ο αστεροειδής που έβαλε τέλος στη βασιλεία των δεινοσαύρων είχε πλάτος περίπου 10 χιλιόμετρα, αλλά πολύ μικρότεροι βράχοι εξακολουθούν να είναι επικίνδυνοι. Ο μετεωρίτης πλάτους 60 μέτρων που εξερράγη πάνω από τη ρωσική πόλη Τσελιάμπινσκ το 2013 τραυμάτισε περισσότερους από 1.200 ανθρώπους.
Δεδομένης της υπαρξιακής φύσης της απειλής, οι ερευνητές διερευνούν στρατηγικές για τη θωράκιση της Γης από τέτοιες συγκρούσεις. Το 2022, το σκάφος Dart της Nasa προσέκρουσε σκόπιμα στον Dimorphos, ένα φεγγάρι ενός αστεροειδούς που ονομάζεται Δίδυμος. Η αποστολή έδειξε ότι μια κινητική σύγκρουση θα μπορούσε να προστατεύσει τη Γη, αλλά η ώθηση έπρεπε να δοθεί χρόνια πριν από την επικείμενη σύγκρουση.
Η πυρηνική επιλογή είναι για μεγαλύτερους αστεροειδείς, ιδιαίτερα όταν ο χρόνος είναι λίγος. Δεν περιλαμβάνει την κατάρριψη αστεροειδών ή την προσέγγιση του Μπρους Γουίλις στην ταινία Αρμαγεδδών, που ρίχνει μια βόμβα από μια τρύπα γεώτρησης. Πιο αποτελεσματική είναι μια έκρηξη από απόσταση, η οποία εξατμίζει μέρος της επιφάνειας του αστεροειδούς.
Για να δοκιμάσουν την ιδέα, ο Moore και οι συνάδελφοί του κατασκεύασαν ένα πείραμα που εξέθεσε κομμάτια εικονικού αστεροειδούς σε έντονους παλμούς ακτίνων Χ παρόμοιους με αυτούς που εκλύονται σε πυρηνικές εκρήξεις. Ο παλμός πρώτα εξαφανίζει τα στηρίγματα που συγκρατούν το υλικό στη θέση του και στη συνέχεια εξατμίζει γρήγορα την επιφάνεια του στόχου, δημιουργώντας ένα διογκούμενο αέριο.
Γράφοντας στην επιθεώρηση Nature Physics, οι ερευνητές περιγράφουν πώς κομμάτια του εικονικού αστεροειδούς εκτοξεύτηκαν σε ταχύτητα σχεδόν 200 χιλιομέτρων την ώρα.
Η στρατηγική θα πρέπει να λειτουργεί για αστεροειδείς πλάτους έως και 2,5 μιλίων, λένε οι επιστήμονες, αλλά αυτό δεν είναι ένα αυστηρό ανώτατο όριο. «Εάν υπάρχει αρκετός χρόνος προειδοποίησης, μπορεί κανείς σίγουρα να εκτρέψει μεγαλύτερους αστεροειδείς», δήλωσε ο Moore.
Ο καθηγητής Gareth Collins, πλανητικός επιστήμονας στο Imperial College, χαρακτήρισε τα πειράματα του Moore «θεαματικά». «Εξακολουθώ να προτιμώ έντονα τις μη πυρηνικές επιλογές», δήλωσε. «Αλλά για έναν πολύ μεγάλο αστεροειδή ή για ένα σύντομο χρόνο προειδοποίησης αυτού του είδους η προσέγγιση μπορεί να είναι η μόνη μας επιλογή».