Μια απίστευτη ιστορία ήρθε στο φως της δημοσιότητας, με πρωταγωνίστριες δύο 23χρονες, τις οποίες μπέρδεψαν κατά λάθος στο μαιευτήριο όπου γεννήθηκαν και κατέληξαν να μεγαλώνουν τελικά σαν αδελφές από τις οικογένειές τους.
Το ιδιαίτερο αυτό ταξίδι τους, έχει μεταφερθεί σε ένα βιβλίο αλλά και σε μία ταινία. Το λάθος ενός νοσοκομείου στη Mazara del Vallo στη Σικελία σήμαινε ότι η Κατερίνα Αλάνια (Caterina Alagna) και η Μελίσσα Φοντέρα (Melissa Fodera), και οι δύο 23 ετών, μεγάλωσαν από λάθος μητέρες.
Μόνο όταν ήταν τριών ετών, ανακαλύφθηκε αυτό το λάθος. Συγκεκριμένα, όταν η Μαρινέλλα Αλάνια, 51 ετών, πήρε την κόρη της Μελίσσα από το νηπιαγωγείο, παρατήρησε την εντυπωσιακή ομοιότητα μεταξύ ενός άλλου παιδιού, της Κατερίνας, με τις κόρες της.
Οι οικογένειες έμαθαν την αλήθεια αφού έκαναν τεστ DNA, αλλά επειδή είχε περάσει τόσος καιρός, οι βιολογικές μητέρες τους, επέλεξαν να τις μεγαλώσουν μαζί.
Έφτασαν ακόμη και στο να μετακομίσουν στο ίδιο σπίτι σε μια προσπάθεια να τους κάνουν όλους, να νιώσουν όσο το δυνατόν πιο άνετα.
Ο Μάουρο Καπορίτσιο (Mauro Caporiccio), συγγραφέας του Sisters Forever, της ταινίας που δημιουργήθηκε από την ιταλική RAI TV, είπε στους Times: «Σήμερα μοιάζουν περισσότερο με δίδυμα παρά με αδελφές και υπάρχει ένα είδος αγάπης που συνδέει τις δύο οικογένειες. Τα κορίτσια ουσιαστικά μεγάλωσαν με τέσσερις γονείς και οκτώ παππούδες και το πείραμα απέδωσε».
Η
Κατερίνα και η Μελίσσα γεννήθηκαν με
διαφορά μόλις 15 λεπτών στο ίδιο νοσοκομείο
στις 31 Δεκεμβρίου 1998, αλλά κατά λάθος
αντικαταστάθηκαν από νοσοκόμες που
υποδέχονταν το νέο έτος.
Παρά τις
ανησυχίες των μητέρων τους που σημείωσαν
στο προσωπικό ότι το μωρό που κρατούσαν
φορούσε ρούχα που δεν αναγνώριζαν, οι
αμφιβολίες τους παραμερίστηκαν όταν
οι νοσοκόμες τους διαβεβαίωσαν ότι ήταν
μόνο τα ρούχα που είχαν ανακατευτεί.
Μετά από τρία χρόνια, η Μαρινέλλα είδε την Κατερίνα στο νηπιαγωγείο.
«Αναγνώρισα τη μητέρα της Κατερίνας, Τζιζέλα Φοντέρα, από το μαιευτήριο και κάτι υποπτεύθηκα. 15 ημέρες αργότερα κάναμε εξετάσεις DNA και έπαθα σοκ. Ήταν πολύ σουρεαλιστικό, ήταν αδύνατο», είπε η Μαρινέλλα.
Αρχικά, οι μητέρες ήταν αντίθετες με την ιδέα της ανταλλαγής των παιδιών, με τη Τζιζέλα να επισημαίνει τη δυσκολία του να μεγαλώνει μια κόρη για τρία χρόνια και στη συνέχεια να της λένε να τη δώσει πίσω - όλα εξαιτίας ενός «απλού λάθους».
Ωστόσο, και οι δύο μητέρες συμφώνησαν ότι ήταν καλύτερο να γίνει σταδιακά η αλλαγή. Για να διευκολύνουν τα κορίτσια, η Μελίσσα και η Κατερίνα περνούσαν χρόνο και με τους δύο γονείς. Κάποια στιγμή, και οι δύο οικογένειες ζούσαν κάτω από την ίδια στέγη.
Αλλά το πιο δύσκολο κομμάτι δεν είχε έρθει ακόμα. Οι ειδικοί συνέστησαν στις δύο οικογένειες να περάσουν τουλάχιστον έξι μήνες χώρια, για να δώσουν στα κορίτσια την ευκαιρία να προσαρμοστούν στη βιολογική τους οικογένεια και στον νέο τρόπο ζωής.
«Εμείς
οι δύο μητέρες κλαίγαμε η μία στην άλλη
κάθε μέρα και μετά από τρεις μήνες
αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να
αντισταθούμε και συναντηθήκαμε και
υποσχεθήκαμε ότι δεν θα χωρίσουμε ποτέ»,
εξήγησε η Μαρινέλλα.
«Μετά από αυτό
έβλεπα τη Μελίσσα κάθε μέρα - πώς να μην
το κάνω; Την θήλασα, της έμαθα τα πρώτα
της λόγια. Έπρεπε να μοιραστούμε τα
πάντα».
Με
τον καιρό, και οι δύο οικογένειες ήρθα
πολύ κοντά και τα κορίτσια άρχισαν να
γιορτάζουν μαζί μεγάλες γιορτές, καθώς
και να κάθονται το ένα δίπλα στο άλλο
στο σχολείο.
Ωστόσο, μόλις τα κορίτσια
έγιναν οκτώ ετών και αρκετά μεγάλα για
να καταλάβουν το μπέρδεμα, έμαθαν ότι
στην πραγματικότητα τις άλλαξαν
οικογένειες όταν γεννήθηκαν.
Αλλά
η Μελίσσα συνέχισε λέγοντας πώς δεν
θυμάται τη ζωή της πριν από την ηλικία
των τριών ετών - προσθέτοντας ότι έχει
και θα βλέπει πάντα τη Μαρινέλλα ως
«δεύτερη μητέρα».
Ενώ η Τζιζέλα παραδέχτηκε επίσης ότι εκείνη και η Μελίσσα αισθάνονται σαν αληθινή μητέρα και κόρη σήμερα, υπήρχε ένα ζήτημα που τα κορίτσια δεν έχουν ακόμη καταφέρει να ξεπεράσουν - τα καταχωρημένα ονόματά τους.
Για να διευκολύνουν την κατάσταση, αποφάσισαν να διατηρήσουν τα ονόματα που χρησιμοποιούσαν πάντα.