Η Ζωζώ Σαπουντζάκη, η σπουδαία ντίβα του ελληνικού σινεμά, αφηγείται άγνωστες ιστορίες της απίστευτης ζωής της σε μια εξομολογητική συνέντευξη.
«Ο πατέρας μου αγαπούσε πολύ το θέατρο. Είχε φωτογραφίες από ηθοποιούς. Μας βοήθησε πάρα πολύ. Η μάνα μας ούτε να τ' ακούσει, “τα παιδιά μου θεατρίνες”, έλεγε. Η Βάσω, πιο μεγάλη από μένα, ήταν πολύ ωραίο κοριτσάκι. Περνούσαμε από μια καφετέρια που λεγόταν η “Καλύβα” κι όταν έβλεπαν την αδελφή μου οι αξιωματικοί της φώναζαν “θα την ανατινάξουμε την καλύβα απόψε”. Ζήλευα. Ημουν και παχουλή.
Τον αγαπώ τον εαυτό μου, τον προσέχω. Ξενυχτούσα και ξενυχτώ αλλά πάντα προσέχω. Δεν πίνω πολύ. Μια εποχή που έμενα Φωκίωνος Νέγρη πήγαινα κι έτρωγα εκεί κι έβλεπα συχνά ένα μεγάλο τραπέζι με τον Βουτσά, την Καραγιάννη, που έμεναν ως τις πέντε το πρωί. Εγώ έφευγα, πήγαινα σπίτι, στη μάνα μου. Μόνο με τον Βουτσά μιλούσαμε περισσότερο –με φώναζε Ζωζώκα».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Ζωζώς Σαπουντζάκη στο Bovary.gr.