Δεν υπάρχει πιο σίγουρος δρόμος για την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας από την κακή σχέση με τον εαυτό μας.
Ο πιο αδίστακτος εχθρός του εαυτoύ μας είναι εκείνη η φωνή που υπάρχει μέσα του και συνεχώς τον ενοχοποιεί για τις επιλογές και τις αποφάσεις του, που κριτικάρει την εμφάνισή του, που αξιολογεί αρνητικά καταστάσεις πριν τις βιώσει, που «καταδικάζει την χαρά από όπου κι αν προέρχεται».
Μικρές, απλές, «αθώες» καθημερινές συνήθειες όχι μόνο μπορούν να υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας, υποσκάπτοντας κάθε προοπτική εξέλιξής της, αλλά ταυτόχρονα την κάνουν έμμεσα να φαίνεται κάτι πολύ δύσκολο, στάσιμο, σχεδόν δυσάρεστο.
Η έννοια της ποιότητας της ζωής στις αληθινές και ουσιαστικές της διαστάσεις δεν συμπεριλαμβάνει τόσο την αξία των υλικών αγαθών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη ζωή σας.
Αναφέρεται στην ποιότητα των σκέψεων που κάνετε και των καταστάσεων που βιώνετε καθημερινά στα διαφορετικά περιβάλλοντα της ζωής σας.