Η Παναγιώτα Βλαντή αφηγήθηκε τη ζωή της σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση και αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια, τη σκέψη για ένα παιδί, την ομορφιά και τον «σύντροφο ζωής» της.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, στα Σεπόλια. Μετά αλλάξαμε σπίτι και πήγαμε Θρακομακεδόνες. Η πρώτη μου ανάμνηση από το σπίτι που μεγάλωσα ήταν η αυλή, όπου παίζαμε εκεί σαν παιδιά. Παίρναμε το λάστιχο και βρέχαμε εγώ και η αδερφή μου η μια την άλλη.
Απενεχοποίησα πολύ μεγάλη την ωραία εμφάνιση, ενώ αυτό με βοήθησε στην τηλεόραση. Προσπάθησα, όμως, η κάθε μου δουλειά στην τηλεόραση να είναι διαφορετική από την άλλη. Ναι, υπήρξε ο κίνδυνος να ταυτιστώ με τον ρόλο της ωραίας, αλλά δούλεψα για να μη γίνει.
Πρέπει να σου πω ότι, αυτή η φάση που βιώνω είναι από τις πιο όμορφες της ζωής μου. Από αυτές που λες "εντάξει, υπάρχει Θεός!". Πιστεύω ότι έχω βρει έναν σύντροφο ζωής»
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη της Παναγιώτας Βλαντή στο Bovary.gr.