Ο πρώτος παγκόσμιος χάρτης των χρόνιων πετρελαιοκηλίδων στις θάλασσες και τους ωκεανούς του κόσμου, αποκαλύπτει ότι το 94% οφείλεται σε ανθρώπινες αιτίες, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το αναμενόμενο.
Προηγούμενες εκτιμήσεις ανέφεραν ότι περίπου οι μισές θαλάσσιες πετρελαιοκηλίδες ήταν ανθρωπογενούς προέλευσης και οι υπόλοιπες μισές από φυσικές πηγές, με τη νέα εκτίμηση να αλλάζει εντελώς τα υπάρχοντα δεδομένα τοποθετώντας το ποσοστό αυτό σε όχι περισσότερο από 6%.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων της Φλόριντα (ΗΠΑ) και της Ναντζίνγκ (Κίνα), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», χρησιμοποίησαν περισσότερες από 560.000 εικόνες ραντάρ από τους δορυφόρους Sentinel για πάνω από 450.000 πετρελαιοκηλίδες παγκοσμίως, τις οποίες ανέλυσαν με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης.
Διαπίστωσαν ότι οι περισσότερες πετρελαιοκηλίδες εντοπίζονται κοντά στην ακτή, οι μισές από αυτές σε απόσταση περίπου 40 χιλιομέτρων από την ακτή και το 90% σε απόσταση 160 χιλιομέτρων, κυρίως σε βασικούς ναυτιλιακούς δρόμους. Η συνολική έκταση των πετρελαιοκηλίδων εκτιμάται σε περίπου 1,5 εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα ή σε μια έκταση υπερδιπλάσια από το μέγεθος της Γαλλίας.
Τα πλοία, οι αγωγοί και οι πλατφόρμες πετρελαίου και φυσικού αερίου, η ρύπανση από παράκτιες δραστηριότητες, αλλά και η φυσική διαρροή στον πυθμένα αποτελούν τα κύρια αίτια πετρελαιοκηλίδων.
Σοβαρές επιπτώσεις στο θαλάσσιο οικοσύστημα
Οι κηλίδες είναι λεπτά στρώματα πετρελαίου στην επιφάνεια του νερού, τα οποία μετακινούνται συνεχώς από τους ανέμους και τα θαλάσσια ρεύματα και διαλύονται από τα κύματα.
Μεταξύ άλλων, οι κηλίδες έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο φυτοπλαγκτόν που αποτελεί τη βάση της θαλάσσιας τροφικής αλυσίδας. Άλλα μεγάλα θαλάσσια ζώα, όπως οι χελώνες και οι φάλαινες, υφίστανται επίσης σοβαρή βλάβη όταν έρχονται σε επαφή με πετρελαιοκηλίδες καθώς αναπνέουν.