Με την ερωτική ζωή των πιγκουίνων και την αναπαραγωγή τους ασχολήθηκε έρευνα του Πανεπιστημίου του Monash και του Phillip Island Nature Parks.
Όπως διαπιστώθηκε, οι πιγκουίνοι του νησιού Φίλιπ χώριζαν τους συντρόφους τους και αναζητούσαν νέο ταίρι εάν δεν ήταν ικανοποιημένοι από τον αριθμό των νεοσσών.
Ωστόσο, φαίνεται να επρόκειτο για μια ριψοκίνδυνη απόφαση, η οποία θα μπορούσε να μειώσει την επόμενη προσπάθεια αναπαραγωγής τους.
Η έρευνα, που παρουσιάζεται στο Πανεπιστήμιο του Monash, επικεντρώθηκε στην περίπλοκη ερωτική ζωή των πιγκουίνων προκειμένου να διαπιστώσει τον παράγοντα που προβλέπει το αναπαραγωγικό μέλλον της αποικίας.
Τα «διαζύγια» των πιγκουίνων ο πιο αξιόπιστος δείκτης πρόβλεψης της αναπαραγωγικής επιτυχίας της αποικίας
Η έρευνα διαπίστωσε ότι το ποσοστό των «διαζυγίων» αποτελεί τον πιο αξιόπιστο δείκτη πρόβλεψης της αναπαραγωγικής επιτυχίας της αποικίας από ό,τι περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Ο καθηγητής Ρίτσαρντ Ρέινα, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας οικοφυσιολογίας και διατήρησης του Monash στη Σχολή Βιολογικών Επιστημών, μελετά τους πιγκουίνους στο νησί εδώ και 20 χρόνια και δήλωσε ότι, αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν κάνουν όλοι οι πιγκουίνοι σχέση για μια ζωή.
«Σε καλές εποχές, σε μεγάλο βαθμό μένουν με τους συντρόφους τους, αν και συχνά συμβαίνουν και κάποιες ερωτικές περιπτύξεις στο περιθώριο», δήλωσε.
«Ωστόσο, μετά από μια κακή αναπαραγωγική περίοδο μπορεί να προσπαθήσουν να βρουν νέο σύντροφο για την επόμενη περίοδο, ώστε να αυξήσουν την αναπαραγωγική τους επιτυχία. Η μελέτη μας εξέτασε 13 αναπαραγωγικές περιόδους, παρακολουθώντας ποια άτομα άλλαξαν σύντροφο ή χώρισαν από τη μία σεζόν στην άλλη. Καταγράψαμε σχεδόν 250 ''διαζύγια'' πιγκουίνων από περίπου χίλια ζευγάρια καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης και διαπιστώσαμε ότι οι χρονιές με χαμηλότερο ποσοστό ''διαζυγίων'' είχαν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη αναπαραγωγική επιτυχία», εξήγησε.
Ο θαλάσσιος επιστήμονας του Phillip Island Nature Parks, καθηγητής Αντρέ Χαράδια, δήλωσε ότι το ποσοστό ''διαζυγίων'' ήταν ακριβής προγνωστικός δείκτης της επιτυχίας, επειδή συσχετιζόταν με μεγαλύτερη ακρίβεια με τα ποσοστά αναπαραγωγής από ό,τι άλλοι παράγοντες που επηρέαζαν τους πιγκουίνους.