Στα 23 πρώτα χρόνια του αιώνα μας 5% των πάγων χάθηκε, αυξάνοντας δραματικά την στάθμη της θάλασσας. Οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης είναι μετρήσιμες.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά για τον πλανήτη αλλά και την ήπειρό μας είναι τα πορίσματα έρευνας που έκαναν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και αυτό της Ζυρίχης. Η τήξη 6.542 τόνων πάγου από το 2000 έως και το 2023 είχε ως αποτέλεσμα την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 1,8 εκατοστά.
Η ετήσια απώλεια πάγου υπολογίζεται σε 273 τόνους που ισοδυναμεί με την κατανάλωση νερού από τον παγκόσμιο πληθυσμό για 30 ολόκληρα χρόνια.
Σοβαρότερο το πρόβλημα στην Ευρώπη
Σύμφωνα με τα πορίσματα της έρευνας που δημοσιεύει ο Guardian, σε αυτά τα πρώτα 23 χρόνια του 21ου αιώνα οι πάγοι μειώθηκαν κατά μέσο όρο 5%, όμως το φαινόμενο διαφέρει σημαντικά από περιοχή σε περιοχή. Ενώ στην Ανταρκτική η απώλεια είναι 2%, στους παγετώνες της κεντρικής Ευρώπης καταγράφεται 39%.
«Αυτά τα νούμερα είναι συγκλονιστικά. Χρησιμεύουν ως υπενθύμιση ότι τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα σε ορισμένες περιοχές», δήλωσε ο καθηγητής Νοέλ Γκουρμελέν, από τους επικεφαλής της μελέτης και με έδρα Παρατήρησης της Γης στην σχολή Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.
Προκύπτει ακόμα μια έντονη αντίθεση στην ποσότητα πάγου που χάνεται κάθε δεκαετία, με 36% περισσότερους πάγους να έχουν λιώσει μεταξύ 2012 και 2023 σε σύγκριση με την προηγούμενη δεκαετία.
«Αυτό είναι πολύ σημαντικό καθώς επιβεβαιώνει ότι ο ρυθμός τήξης των παγετώνων επιταχύνεται με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε ο καθηγητής Άντριου Σέφερντ, επικεφαλής του τμήματος γεωγραφίας και περιβαλλοντικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Νοθάμπρια.
«Ακόμη και μικρή άνοδος της στάθμης της θάλασσας έχει σημασία γιατί οδηγεί σε συχνότερες παράκτιες πλημμύρες. Κάθε εκατοστό ανόδου της στάθμης της θάλασσας εκθέτει άλλα 2 εκατομμύρια ανθρώπους σε ετήσιες πλημμύρες κάπου στον πλανήτη μας», προσθέτει ο ίδιος.
Δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τους πάγους
Η απώλεια παγετώνων οδηγεί επίσης σε εξάντληση των περιφερειακών αποθεμάτων γλυκού νερού για τις απομακρυσμένες κοινότητες και εκείνες που ήδη αντιμετωπίζουν λειψυδρία.
«Περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από το λιωμένο νερό των παγετώνων και έτσι η υποχώρησή τους είναι μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνία», είπε ο Σέφερντ. «Δεν είναι μόνο ότι τους χάνουμε από το τοπίο, είναι ένα σημαντικό μέρος της καθημερινότητάς μας».
«Οι παγετώνες είναι επίσης σημαντικοί για την παραγωγή ενέργειας», είπε ο Γκουρμελέν. «Για παράδειγμα, το 70% της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ισλανδία προέρχεται από υδροηλεκτρική ενέργεια. Για να λειτουργήσουν βασίζονται στο λιώσιμο του νερού από τους παγετώνες. Αυτό συμβαίνει και στις Άνδεις καθώς και σε μέρη της Ευρώπης, όπως η Ελβετία».