UnderWonder: Εξερευνώντας τα υποβρύχια σπήλαια της Ελλάδας -Ο σπηλαιοδύτης Γιώργος Βανδώρος μιλά στο iefimerida.gr - iefimerida.gr

UnderWonder: Εξερευνώντας τα υποβρύχια σπήλαια της Ελλάδας -Ο σπηλαιοδύτης Γιώργος Βανδώρος μιλά στο iefimerida.gr

Ο Γιώργος Βανδώρος
Γιώργος Βανδώρος
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΔΑΠΟΝΤΕ

Ο σπηλαιοδύτης Γιώργος Βανδώρος είναι η... θάλασσα και ο βυθός της. Είναι ο άνθρωπος που εκεί που οι περισσότεροι βλέπουμε μυστήριο, εκείνος βουτά και ανακαλύπτει τον υποβρύχιο κόσμο.

Λάτρης και εξερευνητής αυτού του υποβρύχιου κόσμου, επιχειρεί να τον συστήσει σε όλους μας μέσα από τη σειρά ντοκιμαντέρ UnderWonder, σε παραγωγή COSMOTE TV, η οποία ταξιδεύει τους τηλεθεατές σε τοπία κρυμμένα εκατοντάδες μέτρα κάτω από εμάς και τους κάνει μάρτυρες ενός θαλάσσιου κάλλους μέσα από ακατέργαστες εικόνες.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μέσα από πρωτόγνωρα πλάνα, ο κ. Βανδώρος με την ομάδα του ανοίγουν ένα παράθυρο στη συναρπαστική γεωλογική ιστορία της χώρας μας.

Ο Γιώργος Βανδώρος
Ο Γιώργος Βανδώρος

Παρακολουθώντας το UnderWonder, ζωντάνεψε μπροστά στα μάτια μου ένας κόσμος που δεν ήξερα ότι ήθελα να γνωρίσω. Ανυπομονούσα για το επόμενο επεισόδιο, προκειμένου να ανακαλύψω -έστω και από την οθόνη- όλα όσα βρίσκονται σε υποβρύχια σπήλαια. Σε αίθουσες που φωτίζονται και αποκαλύπτονται πτυχώσεις σταλαγμιτών, σε στενές σχισμές ανάμεσα σε βράχους, σε μέρη με σταλακτίτες και σχηματισμούς που δεν μπορούν να περιγραφούν.

Η Λίμνη Βουλιαγμένης, το σπήλαιο της Αμφιτρίτης στην Πάρο, το σπήλαιο του Διρού και η σπηλιά των Ελεφάντων είναι οι τοποθεσίες που δεν έχουμε ξαναδεί και οι εικόνες ξετυλίγονται με τρόπο μοναδικό.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ξεχωριστή ιστορία κάθε επεισοδίου γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα χάρη στην ομάδα δυτών. Γλαφυροί, άμεσοι και με χιούμορ, οι πρωταγωνιστές εξηγούν με πολύ απλά λόγια το ταξίδι τους, τα σπήλαια εξερεύνησης αλλά και την εμπειρία της κατάδυσης, ενώ διηγούνται ενδιαφέρουσες ιστορίες.

Ο Γιώργος Βανδώρος μιλά στο iefimerida.gr

Ο Γιώργος Βανδώρος, λοιπόν, συστήνεται στο iefimerida.gr και μιλά για τη γνωριμία του με τη σπηλαιοκατάδυση, ενώ «βουτά» στη σειρά ντοκιμαντέρ UnderWonder.

«Γεννήθηκα στον Πειραιά στις 14 Αυγούστου 1976, στις 05:00 το πρωί. Μεγάλωσα στη συνοικία του Νέου Φαλήρου και αργότερα ως έφηβος, πηγαίνοντας λύκειο στο ΕΠΛ Πειραιά, γνώρισα και τον υπόλοιπο Πειραιά, όπου με μεγάλη περηφάνια μεγάλωσα και ανδρώθηκα στις συνοικίες του. Όλα τα καλοκαίρια μου, μέχρι και τα 18 μου, τα πέρασα στο νησί καταγωγής μου, την Κεφαλονιά. Στο ομορφότερο αυτό νησί της Ελλάδας έμαθα να κολυμπάω πολύ μικρός, ίσως μικρότερος από ό,τι μπορώ να θυμηθώ. Οι μέρες μας τότε ήταν θάλασσα και βάρκες όλα τα πρωινά και τα απογεύματα μπάλα και ποδήλατα. Οι βάρκες και η θάλασσα ήταν η κάθε ημέρα μας. Προφανώς και ως έφηβος τα ενδιαφέροντά μου ήταν περισσότερα, αλλά πάλι γύρω από τη θάλασσα, τις παραλίες και το κολύμπι. Ο τρόπος για να εντυπωσιάσουμε τα κορίτσια ήταν να συναγωνιστούμε ποιος θα βουτήξει από τον ψηλότερο βράχο και ποιος θα κάνει το μακρύτερο μακροβούτι.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η πρώτη μου επαφή με τις καταδύσεις ως εικόνα ήταν να βλέπω τον μεγαλύτερο αδερφό μου να συντηρεί και να ετοιμάζει τον εξοπλισμό του για το ψαροντούφεκο. Πολλές ήταν οι φορές που έφτιαχνα αυτοσχέδιες στολές και με μάσκα και πέδιλα έπαιζα τον Κουστώ στις θάλασσες της Ερίσου. Τις φορές που με έπαιρνε μαζί του, έκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να φανώ ικανός στη φοβερή αυτή περιπέτεια. Ποτέ δεν ψάρεψα με επιτυχία, το ψάρεμα δεν με εντυπωσίασε ποτέ, για μένα ήταν μια ευκαιρία να δω τον βυθό. Φυσικά, έβγαινα από το νερό μπλε από το κρύο.

Η πρώτη μου κανονική επαφή με τις καταδύσεις ήρθε τo 1997, όταν ο διευθυντής στη σχολή φωτογραφίας που σπούδαζα, Σταύρος Μωρεσόπουλος, οργάνωσε ένα σεμινάριο υποβρύχιας φωτογραφίας. Φυσικά, έπρεπε πρώτα να εκπαιδευτούμε ως δύτες. Η όλη διαδικασία με συνεπήρε, ήξερα από την πρώτη στιγμή που πήρα την πρώτη ανάσα υποβρυχίως ότι η κατάδυση θα είναι μέρος της ζωής μου.

»Οι πρώτες σπηλιές που βρέθηκα ήταν μια σειρά από σπήλαια στην Πελοπόννησο, που επισκεφθήκαμε το 1998, κατά τη διάρκεια του σεμιναρίου σπηλαιοκατάδυσης που είχε οργανώσει ο Χρήστος Ποζίδης με τον Γιώργο Αβαγιανό. Η εμπειρία που έζησα με έκανε να ερωτευθώ τα σπήλαια και δύο χρόνια αργότερα, όντας ακόμα στρατιώτης σε άδεια, επισκέφθηκα με άλλους τρεις φίλους μου το σπήλαιο της Μελισσάνης στην Κεφαλονιά. Οι σπηλιές είχαν μπει, πια, στο αίμα μου.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

»Για την οργάνωση κάθε σπηλαιοκατάδυσης χρειάζεται αρχικά να οριστεί ο στόχος, τι θέλουμε να κάνουμε. Μετά θα πρέπει να βρεθεί ο τρόπος, τι εξοπλισμούς και αέρια να χρησιμοποιήσουμε. Κατόπιν, θα τεθούν τα όρια επιστροφής, σε ποια πίεση αποθέματος αερίου και σε ποιο χρόνο θα ξεκινήσουμε την επιστροφή. Τελικά, τα παραπάνω θα συμφωνηθούν από όλους τους συμμετέχοντες ότι είναι αποδεκτά και θα γίνει και μια επαναξιολόγηση του αρχικού σκοπού, ότι μπορεί τελικά να επιτευχθεί.

Σε όλη τη διαδικασία θα ψάξουμε να βρούμε ποια είναι τα πιθανά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν και να επαναλάβουμε τις διαδικασίες διαχείρισής τους ή κάποιες φορές να φτιάξουμε πρωτόκολλα, όταν τα υπάρχοντα δεν μας καλύπτουν.

«Οι ομάδες πρέπει να είναι δεμένες και αυτό γίνεται με σεβασμό στον άνθρωπο, την προσωπικότητα και την τρέλα του κάθε μέλους»

»Οι καταδύσεις σε σπήλαια ήταν, είναι και θα είναι ομαδική δουλειά. Όλα τα θετικά αποτελέσματα σε εξερευνήσεις, καταγραφές, χαρτογραφήσεις έχουν έρθει ως αποτέλεσμα ομαδικής εργασίας. Ακόμα και τις φορές που μόνο ένας δύτης μπορεί να φτάσει στον τελικό στόχο μια ολόκληρη ομάδα υποστηρίζει και βοηθά το εγχείρημα. Χωρίς την ομάδα η προσπάθεια δεν φτάνει σε ολοκλήρωση.

Το ''ιδανικό'' team, πέραν της άρτιας εκπαίδευσης, εμπειρίας και ικανότητας, είναι ο σεβασμός στον άνθρωπο δίπλα σου. Η ομάδα πρέπει να μπορεί να τα πηγαίνει καλά, χωρίς κρυφούς στόχους και υπονομεύσεις. Οι ομάδες σε κάθε επιτυχία πρέπει να είναι δεμένες και αυτό γίνεται με σεβασμό στο άνθρωπο, την προσωπικότητα και την ''τρέλα'' του κάθε μέλους.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Να σας πω ότι κανείς μας δεν είναι άνθρωπος των ορίων. Παρόλο που φαίνεται να πιέζουμε όρια, τα όρια αυτά είναι προσωπικά. Δεν κυνηγάμε τα όρια της ανθρώπινης φυσιολογίας ούτε και τα όρια των εξοπλισμών μας. Ξέρουμε ότι όλα αυτά έχουν γίνει και μπορούν να γίνουν ξανά.

Η δυσκολία μας είναι να πάρουμε την απόφαση να τα κάνουμε εμείς και να βρούμε τον σωστό και ασφαλή τρόπο να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας και τις πρακτικές δυσκολίες. Το δύσκολο είναι να προσπαθείς να εξαντλήσεις όλες τις πιθανότητες για να μην πάει κάτι στραβά. Το δύσκολο και το εξαντλητικό κάποιες φορές είναι να μην πάρεις την εύκολη απόφαση, να κάνεις κάτι και ό,τι γίνει.

Το απαιτητικό είναι να συνεχίζεις να εξασκείς και να σχεδιάζεις στον βαθμό που να μην υπάρχει κάτι να πάει στραβά, και τότε να ανησυχείς και να είσαι σε εγρήγορση, γνωρίζοντας ότι δεν τα ξέρεις όλα, να περιμένεις ότι κάτι θα πάει στραβά, να έχεις το μυαλό σου συγκεντρωμένο ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή έξω από το νερό.

Βουτιά στο UnderWonder

»Η ιδέα ήρθε στη διάρκεια την πρώτης καραντίνας του Covid19, από τον Αντρέα Κουρή. Εκείνος είναι η δύναμη πίσω από το όχημα που λέγεται Underwonder.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αρχικά, ήταν παιχνίδι, και, παίζοντας, είδαμε πως θα μπορούσε να γίνει μια καλή δουλειά, που να απαντήσει σε όσους μας ρώταγαν τι βλέπουμε εκεί κάτω.

Ο Αντρέας με την εμπειρία του στις παραγωγές βρήκε τον τρόπο, μαζί με την Cosmote TV, να μπορέσει το όχημα να βρει καύσιμο για το ταξίδι. Στην πορεία επιβιβάστηκαν ο Βασίλης Γιαννόπουλος καθώς και ο Κώστας Καρύδας με την ομάδα του. Σε αυτή την πορεία βρήκαμε τις θέσεις μας και ο καθένας μας διάπλασε τις ικανότητες της ειδικότητάς του.

»Προφανώς και υπάρχει διαφορά (σ.σ. όταν κινηματογραφείσαι), αλλά μιλώντας ειλικρινά δεν μας ήταν καθόλου δύσκολο. Όλοι μας είχαμε τη γνώση πως για να έρθει θετικό αποτέλεσμα πρέπει να υπάρχει κοινός στόχος και με αυτό σαν γραμμή τρέξαμε όλα τα επεισόδια.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο βασικός παράγοντας ήταν να είμαστε όλοι ασφαλείς και μετά συζητάγαμε τι θέλουμε να κάνουμε και το βάζαμε κάτω για να γίνει. Ο σεβασμός στη δουλειά και τις ικανότητες όλων ήταν ''παρών'' και έτσι τα πράγματα ήταν σχετικά απλά.

Όταν ο Κώστας μάς ζητούσε κάτι, ήξερε ότι, αν μπορούμε να το κάνουμε, θα γινόταν, και όταν του απαντούσαμε αρνητικά γνώριζε πως πρέπει να βρεθεί άλλος τρόπος, γιατί, απλά, δεν γίνεται. Εμείς καταλάβαμε πως όταν ο Κώστας ήθελε κάτι θα είχε πραγματικό νόημα και κάναμε ό,τι περνούσε από τα χέρια και τα πέδιλά μας για να γίνει.

Ο λόγος που επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες τοποθεσίες για το UnderWonder είναι ότι αυτά τα σπήλαια μας έδωσαν τη δυνατότητα να δείξουμε, με τη βοήθεια του Βασίλη Γιαννόπουλου, την εικόνα που είχε η Ελλάδα στο παρελθόν και να εμφανίσουμε μια διαφορετική εικόνα για τον τόπο μας.

Τα σπήλαια αυτά φτιάχνουν έναν κύκλο που εμφανίζουν πώς ήταν η ζωή πριν από χιλιάδες χρόνια μέσα από το πρίσμα των απολιθωμένων πληροφοριών που βρίσκουμε μέσα τους.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Μου είναι πολύ δύσκολό να ξεχωρίσω κάποιο από τα σπήλαια αυτά. Το κάθε ένα έχει ειδική θέση στην καρδιά μου και τα θεωρώ κοσμήματα με ειδική αξία…

Δεν ξέρω τι θα μπορέσει να μείνει στον κάθε τηλεθεατή. Ο κάθε άνθρωπος βλέπει με τον δικό του τρόπο αλλά και τις δικές του εμπειρίες. Είμαι χαρούμενος με το γεγονός ότι θα μείνει κάτι…

«Κάθε δύτης πρέπει να ψάξει να βρει την κατάλληλη εκπαίδευση»

»Οι καταδύσεις για κάποιους μπορεί να είναι απλά μια ευχάριστη ενασχόληση του Σαββατοκύριακου, αυτό είναι πολύ όμορφο και αποτελεί και το σύνηθες. Κάποιοι θα θελήσουν να πάνε μερικά βήματα παραπέρα, εκεί που η κατάδυση αρχίζει να ζητάει πολλά και οι απαιτήσεις να γίνονται αυστηρές.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σε όλες τις περιπτώσεις, ο κάθε δύτης πρέπει να ψάξει να βρει την κατάλληλη εκπαίδευση μέσα από τις σχολές και τους επαγγελματίες εκπαιδευτές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι κανείς δεν μπορεί να φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο γρήγορα και ψάχνοντας την εύκολη και γρήγορη διαδρομή και λύση.

Δεν υπάρχει κανένας διαγωνισμός και καμία βιασύνη. Οι σπηλιές και τα ναυάγια, οι ύφαλοι και το ζωικό βασίλειο της θάλασσας βρίσκονται και θα βρίσκονται εκεί και θα περιμένουν τους δύτες, όταν θα είναι έτοιμοι να τα επισκεφθούν.

Η ανθρώπινη ζωή και οι επιδράσεις από την απώλειά της στους γύρω μας είναι ιδιαίτερα σημαντική και πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως άτομα.

Δεν είμαστε ό,τι δηλώσουμε, είμαστε αυτό που μπορούμε να κάνουμε σωστά»…

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Την Κυριακή θα παρακολουθήσουμε το τέταρτο και τελευταίο επεισόδιο μέσα από το Cosmote TV, όπου και διατίθεται η σειρά ντοκιμαντέρ, η οποία αποδεικνύει ότι οι ελληνικές παραγωγές δεν υπολείπονται πλέον σε τίποτα των διεθνών πρότζεκτ.

  • ΠΑΡΑΓΩΓΗ: COSMOTE TV
  • ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: MAD TV / DAM PRODUCTIONS
  • ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ & ΣΕΝΑΡΙΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΔΑΣ
  • ΜΟΥΣΙΚΗ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
  • ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΡΗΣ
  • ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: ΜΑΡΙΟΣ ΤΣΙΠΟΠΟΥΛΟΣ
  • ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΠΛΑΝΑ: CAROLIN NEGRIN
  • EXECUTIVE PRODUCER: ΦΑΙΗ ΤΣΙΤΣΙΠΗ
  • ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ & PRODUCTION COORDINATOR: ΜΑΡΙΑ ΛΗΔΑ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ
  • ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ COSMOTE TV: ΓΙΩΤΑ ΚΑΛΑΦΑΤΗ
  • PRODUCTION DESIGN: ΝΑΤΑΛΙΑ ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΟΜΑΔΑ ΔΥΤΩΝ

  • ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΝΔΩΡΟΣ
  • ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ
  • ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΟΥΡΗΣ
  • ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΡΕΝΤΣ
  • ΚΑΡΟΛΙΝ ΝΕΓΡΙΝ
Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ σπηλαιοδύτης cosmote tv ντοκιμαντέρ
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Tο iefimerida.gr δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ