Μια επίθεση στην Ελλάδα θα οδηγούσε την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ, εκτιμά ο Τζέιμς Σταυρίδης, ο ελληνικής καταγωγής ναύαρχος ε.α. και πρώην ανώτατος συμμαχικός διοικητής Ευρώπης του ΝΑΤΟ, ο οποίος μίλησε στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».
Ο κ. Σταυρίδης, μιλώντας στη δημοσιογράφο Μαρία Βασιλείου, εξέφρασε την άποψη ότι μια επιθετική κίνηση της Άγκυρας -παρά τη σχετική ρητορεία του Ταγίπ Ερντογάν («Θα έρθουμε νύχτα») και των συνεργατών του- δεν είναι πιθανή.
Ο βετεράνος αξιωματικός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας επιχειρηματολόγησε υπέρ της ανάγκης διαλόγου μεταξύ των δύο πλευρών. «Πιστεύω ότι είναι πολύ απίθανο ο πρόεδρος Ερντογάν να επιτεθεί στην Ελλάδα. Ενώ ο πολεμικός τόνος και οι περιστασιακές στρατιωτικές εξορμήσεις, τόσο ναυτικές όσο και αεροπορικές, πιθανότατα θα συνεχιστούν, η πιθανότητα η Τουρκία να φύγει από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, και μια επίθεση στην Ελλάδα θα οδηγούσε, φυσικά, σε άμεση αποχώρηση από το ΝΑΤΟ, δεν είναι ρεαλιστική», είπε ο έμπειρος ναύαρχος, για να συμπληρώσει: «Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή, καθώς η τουρκική οικονομία συνεχίζει να υποχωρεί άσχημα», επισημαίνει ο πρώην ανώτατος συμμαχικός διοικητής Ευρώπης του ΝΑΤΟ απαντώντας σε σχετική ερώτηση.
Τι προτείνει; «Οπως πάντα, ο καλύτερος τρόπος δράσης είναι να κάνουμε ανεπίσημες (off the record) συνομιλίες που επισημαίνουν στους τούρκους εταίρους μας στο ΝΑΤΟ ότι η επιθετική συμπεριφορά προς την Ελλάδα δεν είναι αποδεκτή. Ο δρόμος της διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που διευκολύνεται από το ΝΑΤΟ, για στρατιωτική απεμπλοκή είναι σαφώς καλύτερος από την επίδειξη δύναμης σε μια ήδη ασταθή Ανατολική Μεσόγειο». Όσον αφορά στο Ουκρανικό, ο Τζέιμς Σταυρίδης εκτίμησε πως «η βασική έκβαση του πολέμου με 60%-65% πιθανότητες παραμένει οι Ρώσοι να σκληρύνουν, να κρατήσουν την Κριμαία και το μεγαλύτερο μέρος του Ντονμπάς, ενώ οι Ουκρανοί θα πιέσουν σκληρά για να πάρουν πίσω όσο περισσότερο έδαφος μπορούν, αναζητώντας την καλύτερη διαπραγματευτική θέση για την άνοιξη».
Ο ίδιος, ωστόσο, περιέγραψε ένα μάλλον ζοφερό σκηνικό για τον Βλαντίμιρ Πούτιν στο εσωτερικό της Ρωσίας. «Η κριτική τόσο στον Πούτιν όσο και στους δύσμοιρους στρατηγούς του αυξάνεται τόσο από την Αριστερά, που μισεί τον πόλεμο και βλέπει όλο και περισσότερες ευκαιρίες να αποδυναμώσει τον Πούτιν, όσο και από τη Δεξιά, που ζητεί πυρηνικά χτυπήματα και γενική κινητοποίηση όλων των ανδρών αμέσως. Το υπερθέαμα του Πούτιν στην Κόκκινη Πλατεία ξεγέλασε λίγους από τους διανοουμένους με πρόσβαση στο Διαδίκτυο, ενώ η αγροτική, αμόρφωτη και φτωχή βάση της χώρας είναι ακόμα με τον Πούτιν – ωστόσο οι ρωγμές αναπτύσσονται ακόμη και εκεί. Ενώ ο Πούτιν έχει ακόμα τα χέρια του στους πραγματικούς μοχλούς εξουσίας, υπηρεσίες πληροφοριών, ελίτ στρατιωτικές μονάδες, πυρηνικούς κώδικες, υποδομές υδρογονανθράκων, υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση χάους και επικείμενης καταστροφής. Οι πιθανότητες να ανατραπεί ο Πούτιν παραμένουν ελάχιστες, αλλά είναι σίγουρα υψηλότερες από ό,τι πριν από οκτώ μήνες, 10%-15%, παρουσιάζοντας δεκαπλάσια αύξηση», είπε. Προειδοποίησε όμως, ότι «όλα αυτά κάνουν τον Πούτιν περισσότερο και όχι λιγότερο επικίνδυνο. Η εικόνα των γεγονότων του 1917-1922 σε ένα πυρηνικό κράτος δεν είναι παρήγορη, αλλά ελπίζουμε ότι θα άνοιγε την πόρτα σε μια διαπραγμάτευση με βάση τις παλιές συμφωνίες του Μινσκ».