Ειδικοί επιστήμονες αλλά και όλοι μας, οι απλοί καθημερινοί πολίτες, προβληματιζόμαστε για το πώς θα είναι η συμπεριφορά μας, η …εξ επαφής ζωή μας, την «επόμενη μέρα», όταν ο εφιάλτης και το δέος της πανδημίας θα είναι μια κακιά ανάμνηση. Θα είμαστε «καλύτεροι», «χειρότεροι» ή απλώς… «ίδιοι»;
Με την ανθρώπινη συμπεριφορά, με τις αντιδράσεις μας, βεβαιότητες και ασφαλείς προβλέψεις δεν υπάρχουν. Ο άνθρωπος ξεχνάει γρήγορα, τα βασικά του ένστικτα κυριαρχούν και επιστρέφουν μόλις περάσει η αιτία που τα παραμέρισε ή τα απάλυνε. Η φύση του ανθρώπου, αυτό το αμάλγαμα αντιφάσεων, συγκρούσεων, αναιτιολόγητων διαφορετικών συμπεριφορών ακόμη και σε ταυτόσημα ερεθίσματα, παραμένει αναλλοίωτη ανά τους αιώνες, μια συνεχής παράφρων μεταβλητή που ευθύνεται για τα θαύματα του ανθρώπινου είδους αλλά και για τα αδιανόητα εγκλήματά του…
Και η φρίκη του κορωνοϊού, είναι η «επόμενη μέρα» της μέχρι τότε «κανονικότητάς» μας. Πόσο αυτό άλλαξε ουσιαστικά τα βασικά χαρακτηριστικά μας, τις «ιδιότητες» της ράτσας, πόσο επηρέασε την συμπεριφορά μας στον διπλανό μας; Πόσο μας συγκλόνισε και μας έκανε «καλύτερους» η βίαιη υπενθύμιση του νομοτελειακού «πεπερασμένου» μας, που όσο ζούμε πασχίζουμε να ξεχνάμε;
Ας αφήσουμε τις γνωστές μας ηλίθιες αντιδράσεις πολιτικών ηγεσιών ανά τον κόσμο, τα… διλήμματα αν η πορεία της οικονομίας μετράει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή κ.λ.π. Πόσο μας μαλάκωσε η απειλή του μαζικού αφανισμού, ώστε να μην εκδηλωθούν μαζικά φαινόμενα αισχροκέρδειας, γιατί αγνοούμε τις εκκλήσεις για αυτοπεριορισμό σε βάρος των «συνηθειών» μας, ενώ ξέρουμε ότι η κυκλοφορία μας θέτει σε κίνδυνο –εκτός από τους εαυτούς μας- και τους ασθενέστερους γύρω μας, ακόμη και τους δικούς μας ανθρώπους;
Το «μένουμε σπίτι», ανέδειξε την τηλεόραση (σε μεγαλύτερο βαθμό από το διαδίκτυο) σε ζωογόνο πυρήνα και «εστία» του νέου αναγκαστικού τρόπου ζωής μας. Ιδίως για τους μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό που παρακολουθούμε (σε μεγάλο βαθμό μονοδρομικά) στους δέκτες μας, από τα ιδιωτικά αλλά και τα κρατικά κανάλια, πείθει κανέναν ότι οι «υπεύθυνοι» έχουν αντιληφθεί το βάρος της αποστολής τους στις δεδομένες συνθήκες;
Απαραίτητη, αναντίρρητα, η ενημέρωση και η πληροφόρηση του κόσμου για την πορεία της πανδημίας. Αλλά σε τέτοια ποσότητα που να έχουν γίνει (σχεδόν) όλα τα κανάλια μονοθεματικά, τρομολαγνικά, με σκηνές ζόφου και απελπισίας μέσα από τα νοσοκομεία (του εξωτερικού κυρίως) που παίζουν και… ξαναπαίζουν σε λούπα, για να «ντύνουν» τις κουβέντες παρουσιαστών και ρεπόρτερ, που με τόνο και στόμφο… «Αποκάλυψης» βομβαρδίζουν και εξαθλιώνουν τους τηλεθεατές;
Οι ειδήσεις, είναι τηλεοπτικό πρόγραμμα συγκριτικά χαμηλού κόστους. «Συνταγή» παλιά και δοκιμασμένη, «πόνος, αίμα, σπέρμα». Κάποια κανάλια (και συγκεκριμένοι παρουσιαστές…) έκαναν καριέρες πάνω σ’ αυτή την συνταγή. Σήμερα, την πατέντα ακολουθούν και θεωρούμενα «σοβαρά» κανάλια. Φτηνιάρικα, λαϊκίστικα τερτίπια. Υποτιθέμενοι «πρωτοκλασάτοι» κεντρικοί παρουσιαστές (και παρουσιάστριες…) μας έχουν παρουσιάσει αυτόν τον καιρό εκατοντάδες ειδικούς επιστήμονες σε «παράθυρα» να εκφέρουν την τεκμηριωμένη άποψή τους. Μόνο που οι… σταρ της ενημέρωσης, δεν ανέχονται να τους παίρνει άλλος την δόξα!
Εκεί, λοιπόν, που ένας διαπρεπής ειδικός λέει κάτι, πετάγεται σαν… «αέρας» ο/η παρουσιαστής/άστρια και τον διακόπτει να πει τα δικά της, να τον οδηγήσει σε απάντηση που η ίδια ήθελε να εξασφαλίσει! Δεν μιλάμε απλώς για αναίδεια και θράσος, μιλάμε για τηλεοπτική αλητεία!
Τελειώνουν οι (τέτοιας ποιότητας…)ειδήσεις (των 6, των 8, των 9…) και ακολουθούν… «έκτακτες ενημερωτικές εκπομπές» (κάθε βράδυ, τις ίδιες ώρες!) για τον κορωνοϊό! Συνήθως με τους… ίδιους παρουσιαστές των ειδήσεων! Να πουν τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο τρομολαγνικό στόμφο, συχνά τους… ίδιους προσκεκλημένους! Υπάρχουν, φυσικά, και (λίγες…) οάσεις τηλεοπτικής υπευθυνότητας και σεβασμού του κοινού.
Ακόμη και οι κινηματογραφικές ταινίες που παίζουν τα κανάλια, αντί να επιλέγονται με κριτήριο την ψυχική εκτόνωση του κόσμου, την διασκέδαση, την ξεγνοιασιά του ταλαιπωρημένου κοινού, είναι έργα της «τσίτας», της αγωνίας και –αν υπάρχει Θεός!- παλιές επιτυχίες «επιστημονικής φαντασίας» που δείχνουν την… καταστροφή του κόσμου από ιούς, πτώσεις μετεωριτών, φυσικά φαινόμενα, λοιμούς σεισμούς και καταποντισμούς! ‘Έλεος…..
Καλά θα κάνει η διοίκηση της δημόσιας ΕΡΤ, αυτές τις δύσκολες ώρες για την κοινωνία μας, ν’ αναλάβει έστω και καθ’ υπερβολή το βάρος της ευθύνης της. Να εκπονήσει ένα πρόγραμμα «ειδικής ανάγκης», που μαζί με την υπεύθυνη και σοβαρή ενημέρωση του κόσμου στην… κατάλληλη δοσολογία, να περιλαμβάνει ψυχαγωγικές εκπομπές, ταινίες ποιότητας και μεγάλης γκάμας (ξέρουμε, υπάρχει επιπλέον κόστος, οι συνθήκες επιβάλλουν την ανάληψή του…), επαναλήψεις παλιών σειρών-αριστουργημάτων.
Μέχρι τώρα, η ΕΡΤ τα πάει καλά, έστω και με αργούς ρυθμούς. Οι ανάγκες επιβάλλουν να τα πάει… καλύτερα και (υγιώς) ανταγωνιστικότερα. Θα το εισπράξει σίγουρα την… «επόμενη μέρα»!