Η καταγραφή του θεσμικού πλαισίου και των πρακτικών δομικού ρατσισμού, λόγω εθνικής καταγωγής και η διερεύνηση μεθόδων αποτελεσματικής επίλυσης του προβλήματος, αποτέλεσαν το θέμα της 22ης Εθνική Στρογγυλής Τράπεζα κατά των διακρίσεων που διοργανώθηκε διαδικτυακά από την «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» - Κέντρο Πληροφόρησης και Τεκμηρίωσης για το Ρατσισμό, την Οικολογία, την Ειρήνη και τη Μη Βία, με τη σύμπραξη του Migration Policy Group και του Ιδρύματος Robert Bosch.
Στον χαιρετισμό του ο αντιπρόεδρος της «ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ» και δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης Μιχάλης Τρεμόπουλος τόνισε ότι ο δομικός ρατσισμός είναι λιγότερο ορατός ενώ στην Ελλάδα, μόλις στις αρχές του 2000 εισήχθησαν οι πρώτες ολοκληρωμένες ρυθμίσεις για άδειες διαμονής μεταναστών, χωρίς όμως ανάλογες ρυθμίσεις για τη δεύτερη γενιά.
Για τον πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Ρομά Διαμεσολαβητών και Συνεργατών Κώστα Παϊτέρη, πρέπει να σχεδιαστούν πολιτικές ανάλογα με τις ανάγκες τους οι οποίες έχουν πολλαπλασιαστεί με τη ραγδαία αύξηση των ακραίων απόψεων στην Ελλάδα. Αναφερόμενη στην έκθεση της «ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ» για το Πρόγραμμα «Αντιμετώπιση του δομικού και θεσμικού ρατσισμού σε 8 κράτη μέλη της Ε.Ε.», η δικηγόρος και επιστημονική συνεργάτιδα της «ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ» Βάσω Καρζή, σημείωσε ότι οι πιο συνηθισμένες μορφές δομικού κι θεσμικού ρατσισμού είναι η ισλαμοφοβία, ο αντιτσιγγανισμός και οι διακρίσεις κατά των Ρομά και των μεταναστών/ προσφύγων / αιτούντων άσυλο.
Για τα προβλήματα δομικού ρατσισμού που προκύπτουν από δράσεις και συμπεριφορές της δημόσιας διοίκησης απέναντι στους Ρομά μίλησε ο Γιάννης Μάντζας, πολιτικός επιστήμονας του ΑΠΘ και ειδικός σύμβουλος σε θέματα Ρομά, τονίζοντας ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στην εκπαίδευση η οποία επηρεάζει και την εύρεση εργασίας για τους ρομά.
«Ο ρατσισμός δεν έχει εξαφανιστεί αλλά έχει αλλάξει μορφή και πρέπει να δούμε τα θέματα ορατότητας, με καλύτερη ενημέρωση της κοινωνίας για την πολυπολιτισμικότητα» είπε από την πλευρά του Ζαν Ντιντιέ Τότοου, μετανάστης αφρικανικής καταγωγής και πρόεδρος της Κοινότητας Κογκό στην Ελλάδα. Μια άλλη διάσταση έθεσε ο επίσης μετανάστης αφρικανικής καταγωγής Τσιμπάντι Μουάμπα, τονίζοντας ότι ο μεγαλύτερος ρατσισμός προέρχεται από το ίδιο το κράτος καθώς όταν ψηφίζονται οι νόμοι, η φιλοσοφία του νομοθέτη δεν είναι να βοηθήσει στην ένταξη αλλά να έχει κατά νου ο μετανάστης ότι μπορεί να παραμείνει για σύντομο μόνο χρονικό διάστημα.
Στις προτάσεις βέλτιστης κοινωνικής ένταξης από την εμπειρία πεδίου σχετικά με κοινότητες Ρομά ο μεταδιδάκτορας- ερευνητής, ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας με ειδίκευση σε θέματα Ρομά Χρήστος Ηλιάδης συμπεριέλαβε τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους, χαρακτηρίζοντας αδιέξοδη τη λογική των μετεγκαταστάσεων.
«Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν για τους Ρομά είναι στην πρακτική, πρέπει να περάσουμε από το νομικό πλαίσιο στην πράξη και να δούμε συγκεκριμένα εμπόδια και προβλήματα» κατέληξε.