Φοιτητές, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) μπορούν να προμηθεύονται λαχταριστά φρούτα από την αυλή του πανεπιστημίου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα αυτή την εποχή, τα οπωροφόρα δέντρα που φυτεύτηκαν περιμετρικά του κτιρίου του ΠΑΜΑΚ το 2013 προσφέρουν πεντανόστιμα κεράσια και βερίκοκα.
«Οι φυτεύσεις δέντρων και φυτών είχαν ξεκινήσει το 2010, τόσο στο εσωτερικό του κτιρίου -σε όλα τα αίθρια και μπαλκόνια- όσο και στο εξωτερικό του κτιρίου. Έτσι, σκεφτήκαμε να δοκιμάσουμε να βάλουμε και οπωροφόρα ώστε να μας δίνουν καρπούς, οπότε και το προχωρήσαμε το 2013. Πήραμε δέντρα τριών ετών για να έχουμε μήλα, αχλάδια, κεράσια, βερίκοκα, νεκταρίνια και κορόμηλα, και διαπιστώσαμε ότι η παραγωγή πήγαινε καλά», δηλώνει εύθυμα ο υπεύθυνος του Γραφείου Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Άρης Χατζηνικολάου.
Ένας βιολογικός οπωρώνας στην καρδιά της συμπρωτεύουσας
Είναι άξιο να σημειωθεί πως δεν έχει γίνει ποτέ χρήση χημικών λιπασμάτων, ζιζανιοκτόνων ή εντομοκτόνων στα φυτά του ΠΑΜΑΚ. Ραντίζονται μόνο με βιολογικά σκευάσματα 1-2 φορές τον χρόνο και η παραγωγή, όσο περνάνε τα χρόνια, αυξάνεται συνεχώς, με τα δέντρα να δίνουν πλέον συνεχώς καρπούς.
«Τώρα είμαστε στο ζενίθ της παραγωγής, οι μηλιές είναι φορτωμένες και σε κανένα μήνα θα είναι έτοιμες, τα κεράσια και τα μούρα μόλις τέλειωσαν, τα ροδάκινα και τα αχλάδια θα γίνουν σε περίπου ενάμιση μήνα, ενώ τα βερίκοκα είναι έτοιμα», λέει ο κ. Χατζηνικολάου, κόβοντας και δοκιμάζοντας ένα -νοστιμότατο, όπως διαπιστώνει- βερίκοκο.
«Η παραγωγή είναι διαθέσιμη για όλους»
Ο ίδιος τονίζει πως η παραγωγή είναι ελεύθερη σε όποιον θέλει να τη γευτεί, «αρκεί να απλώσει το χέρι». Προσωπικό, φοιτητές, εκπαιδευτικοί μπορούν να κόψουν και να δοκιμάσουν, αν και σύμφωνα με τον κ. Χατζηνικολάου, όλα τα φρούτα είναι ανάρπαστα και συνήθως εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού! Ειδικά τα κεράσια που μόλις «εμφανίστηκαν» στα δέντρα, φαίνεται να εκτιμήθηκαν δεόντως.
«Σκοπός μας δεν είναι να τα εμπορευτούμε, ούτε να βγάλουμε κέρδος, αλλά να δείξουμε στον κόσμο ότι μπορούν ακόμη και μέσα σε αστικό περιβάλλον, να φυτέψουν οπωροφόρα, να τα καλλιεργήσουν και μετά να απολαύσουν όλοι μαζί τα φρούτα».