Σε επιχείρηση καθαρισμού του «Κόκκινου Πύργου», στην περιοχή της Ανάληψης, προχώρησε σήμερα ο δήμος Θεσσαλονίκης, καθώς ο χώρος εδώ και χρόνια έχει χαρακτηριστεί ως ανθυγιεινή εστία, ενώ εκφράζονται και έντονα παράπονα από τους δημότες.
Συνεργεία της Υπηρεσίας Καθαριότητας του δήμου και της Δημοτικής Αστυνομίας βρέθηκαν στον χώρο, επί της οδού Βασ. Όλγας, για να ξεκινήσει ο καθαρισμός από τα μπάζα, τα σκουπίδια και την οργιώδη βλάστηση.
«Γίνεται μια επιχείρηση καθαρισμού και έξωσης όσων έχουν βρει καταφύγιο. Είναι μια πρώτη απόπειρα του δήμου για να καθαριστεί ο χώρος, που αποτελεί μια υγειονομική βόμβα και αυτό πρέπει να σταματήσει», τόνισε ο κ. Αγγελούδης, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα που ταλαιπωρεί τους κατοίκους της ευρύτερης γειτονιάς.
Ο δήμαρχος, σε συνάντηση με τους κατοίκους, τούς είχε υποσχεθεί πως αυτή είναι μια πρώτη επιχείρηση και θα γίνουν όσες ακόμη χρειαστεί προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα.
Το «παρών» στην επιχείρηση έδωσαν οι αντιδήμαρχοι Καθαριότητας, Γιώργος Δημαρέλος και Δημοτικής Αστυνομίας, Κώστας Τσιαπακίδης. Ο κ. Δημαρέλος ανέφερε πως ο δήμος ανταποκρίθηκε στο αίτημα των κατοίκων και της περιοχής για να «καθαριστεί ο χώρος που αποτελούσε εστία μόλυνσης και πηγή κινδύνου για τη δημόσια υγεία. Όπου υπάρχουν εστίες μόλυνσης και βρωμιάς θα επεμβαίνουμε. Θα συνεχίσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς». Από την πλευρά του, ο κ. Τσιαπακίδης συμπλήρωσε πως το επόμενο βήμα είναι να γίνει «μια συντονισμένη ενέργεια, με την ΕΛΑΣ, ώστε οι συγκεκριμένοι που μένουν εδώ να φύγουν. Εδώ, πάντως, δεν θα μείνουν».
Θεσσαλονίκη: Η ιστορία του «Κόκκινου Πύργου»
Ο «Κόκκινος Πύργος», γνωστός ως «Chateau mon bonheur» -δηλαδή «Ο Πύργος της Ευτυχίας μου», βρίσκεται στην οδό Βασ. Όλγας 110, στην τότε συνοικία των εξοχών. Η Ευτυχία υπήρξε ο μεγάλος έρωτας του Δημήτρη Ιωαννίδη - Τσακιρντέκη, ο οποίος θέλησε να αποδείξει την αγάπη του για εκείνη στα τέλη του 19ου αιώνα, χτίζοντας έναν πύργο που λέγεται πως κόστισε 140.000 γρόσια.
Τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα με τα οποία έχει χτιστεί είναι σήμα κατατεθέν. Ωστόσο, εδώ και πολλά χρόνια είναι εγκαταλελειμμένο στη φθορά του χρόνου και αφημένο στη μοίρα του, παρά το γεγονός ότι έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο.
Το καλοκαίρι του 2017 υπέστη μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιά που προκλήθηκε από άγνωστη αιτία, ενώ η τελευταία επιχείρηση καθαρισμού από τον δήμο έγινε τον Ιούνιο του 2018. Το κτίριο βρίσκεται σε αχρηστία, ενώ στα «σπλάχνα» του αρκετοί βρίσκουν καταφύγιο για να περνούν τις μέρες και τις νύχτες τους.