Σ' αυτή τη δομή φιλοξενίας προσφύγων στη Θεσσαλονικη, δεν υπάρχει μέριμνα για την στέγαση μόνο των κατοίκων της σε λυόμενους οικίσκους αλλά και για δεκάδες αδέσποτα ζώα που έχουν βρει προστασία σε αυτοσχέδια σπιτάκια-καταφύγια που τους έφτιαξαν οι ίδιοι οι πρόσφυγες.
Μάλιστα, η αγάπη των προσφύγων για τις γάτες και τα σκυλιά που «υιοθετούν» και φροντίζουν καθημερινά με τη βοήθεια όλης της διοίκησης της δομής, είναι τέτοια που δεν διανοούνται ότι θα φύγουν για μετεγκατάσταση σε κάποια χώρα του εξωτερικού, χωρίς να πάρουν μαζί τους τα αγαπημένα τους ζώα! Ετσι, την περασμένη Παρασκευή 29 Οκτωβρίου, τρεις γάτες οικογένειας Σύρων που ζούσαν στο Βαγιοχώρι Θεσσαλονικης, ταξίδεψαν με όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά στη Γερμανία για να «επανενωθούν» με την οικογένεια.
«Δρομολογήσαμε με χαρά την πρώτη μας οικογενειακή επανένωση αναγνωρισμένων προσφύγων με τα ζώα τους από την Ελλάδα στο εξωτερικό. Στις 29 Οκτωβρίου οι κούκλες Τίτα και Σούσου με τον… γαμπρό Αμπουζέιντ, όλοι στειρωμένοι, εμβολιασμένοι και με τα διαβατήρια στο χέρι, ταξίδεψαν για τη Γερμανία ώστε να συναντήσουν τον πατέρα της οικογένειας μαζί με τον ένα γιο του οι οποίοι βρίσκονται εδώ και λίγους μήνες στη χώρα και έχουν και το δικό τους σπίτι», εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διοικητής της δομής Γιώργος Τσαούσης.
Βαθιά φιλόζωος ο ίδιος- «έχω πολλές γάτες στο διαμέρισμά μου», λέει- ο κ. Τσαούσης, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τη δομή, περιέθαλψε όλα τα αδέσποτα που περιτριγύριζαν στον χώρο και σε συνεργασία με τον δήμο Βόλβης και δύο κτηνιάτρους, τα ζώα αποπαρασιτώθηκαν και στειρώθηκαν, ενώ πολλά δόθηκαν για υιοθεσία.
«Η αγάπη και η συναναστροφή με τα ζώα μειώνει τις βίαιες συμπεριφορές στις οποίες δείχνουμε μηδενική ανοχή, όπως σε δύο περιστατικά κακοποίησης ζώου που ήμασταν μάρτυρες και ακολουθήσαμε όλες τις νόμιμες διαδικασίες», τονίζει ο κ. Τσαούσης.
Ένα camp στη Θεσσαλονίκη γεμάτο με σκυλόσπιτα!
Η περιήγηση στη δομή που φιλοξενεί πλέον σε οικίσκους 550 αιτούντες άσυλο, κυρίως από το Αφγανιστάν, αποκαλύπτει πολλές γωνιές, όπου έχουν δημιουργηθεί ευφάνταστα καταλύματα και για τα αδέσποτα ζώα.
Χρησιμοποιώντας παλέτες και υλικά από ένα παλιό κρεβάτι, ο Χαμίντ έφτιαξε ένα ολόκληρο …διαμέρισμα για τα δύο θηριώδη τσοπανόσκυλα που κάποιοι εγκατέλειψαν έξω από τη δομή. Στη χώρα καταγωγής του, το Αφγανιστάν, είχε, όπως λέει, μεγαλόσωμα σκυλιά κάτι που του έλειπε στην Ελλάδα. «Τα ζώα ολοκλήρωσαν τώρα την οικογένειά μου», προσθέτει.
Αγαπημένη της σχεδόν δίχρονης κόρης της 23χρονης Ζάχρα είναι η σκυλίτσα «Τζέσι», που δεν φεύγει στιγμή από δίπλα της και ζει μέσα στον λυόμενο οικίσκο της οικογένειας. Τα υπόλοιπα σκυλιά της δομής έχουν τα δικά τους σπιτάκια, φτιαγμένα με μεράκι από τους πρόσφυγες, οι οποίοι φροντίζουν να παραμένουν ασφαλή και ζεστά και να μη βρέχονται αφού σε όλες τις κατασκευές, έχουν τοποθετηθεί πλαστικά για τέντες.
Η διατροφή των περίπου 40 ζώων παρέχεται από τη διοίκηση της δομής σε συνεργασία με το δήμο Βόλβης, αλλά σύμφωνα με τον κ. Τσαούση, «πολλές φορές οι πρόσφυγες αγοράζουν τροφές με δικά τους χρήματα».
Η ιστορία της οικογενειακής επανένωσης με τις γάτες
Στο λυόμενο της Ταγρίντ και του Χούισαμ με τα τρία ανήλικα παιδιά βρήκε καταφύγιο η Στέλλα, μία άσπρη γάτα που τριγυρνούσε στη δομή και έγινε η αγαπημένη των παιδιών. Γέννησε κάτω από το κρεβάτι της οικογένειας τέσσερα μωρά εκ των οποίων τα δύο δόθηκαν για υιοθεσία και στη θηλυκή γατοπαρέα προστέθηκε και ένας «γαμπρός», όπως τον λένε γελώντας τα παιδιά, ο Αμπουζέιντ.
«Ο σύζυγός μου, πριν από λίγους μήνες έφυγε με τον ένα μας γιο για τη Γερμανία και σε λίγες μέρες θα τον ακολουθήσουμε κι εμείς. Ήταν αδιανόητο να φύγουμε και να αφήσουμε πίσω μας τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μας που είναι οι γάτες μας. Αγαπάμε τα ζώα, πάντα είχαμε γάτες στη Συρία και δεν θα μπορούσαμε να αποχωριστούμε τα άλλα μας "παιδιά"», αναφέρει η Ταγρίντ σφίγγοντας στην αγκαλιά της τη γατομαμά Στέλλα. «Αυτήν πάντως», λέει ο διοικητής της δομής, «θα την πάρω εγώ σπίτι μου»!