Όλο και περισσότερα στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με την υπόθεση για ζητήματα διαφθοράς στην Πολεοδομία Ρόδου.
Σύμφωνα με το dimokratiki.gr, τηλεφωνικές συνομιλίες που έχουν καταγραφεί παρουσιάζουν τον τρόπο με τον οποίο δρούσε ένα οργανωμένο σύστημα εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων με αντάλλαγμα οικονομικά ή άλλα ανταλλάγματα στην Υπηρεσία Δόμησης Ρόδου.
Η επαφή αρχιτέκτονα με υψηλόβαθμο στέλεχος και τα «τσουβάλια» με τις «πατάτες»
Στη νεότερη αποκάλυψη πρωταγωνιστεί επικοινωνία αρχιτέκτονα με ανώτατο υπάλληλο της Υπηρεσίας Δόμησης Ρόδου και αφορά ξενοδοχειακή επένδυση στο νησί.
Μάλιστα, φαίνεται πως χρησιμοποιούσαν ξεχωριστούς κώδικες επικοινωνίας, προκειμένου να μη γίνουν εύκολα αντιληπτοί, κάνοντας αναφορές σε «τσουβάλια» και «πατάτες».
«Θα δώσουμε αύριο τις πατάτες που του τάξαμε… Δεν θα του δώσω όλο το τσουβάλι», ακούγεται να λέει ο αρχιτέκτονας στην τηλεφωνική του συνομιλία.
Μ' αυτόν τον τρόπο περιγράφεται η πληρωμή, που συνδέεται άμεσα με την έκδοση πολεοδομικού εγγράφου που αναμένεται να επιτρέψει τη συνέχιση εργασιών σε ξενοδοχείο, των οποίων η άδεια είχε ανασταλεί.
Σε άλλο απόσπασμα, ο ίδιος προσθέτει: «Το 1/3 σήμερα, μετά από πέντε ημέρες το 1/3, μετά από δέκα ημέρες το υπόλοιπο». Η συνομιλήτριά του συμφωνεί, ενισχύοντας την εντύπωση ότι το σύστημα αυτό είναι απολύτως γνωστό και λειτουργικό.
Η «άδεια της πλάκας» και το χαρτί που «δεν άρεσε» στον επενδυτή
Σε συνομιλία λίγες ημέρες μετά, ο αρχιτέκτονας δηλώνει: «Μου δώσαν ένα εκεί της πλάκας χαρτί, αλλά μου κάνει και αυτό». Λίγες ώρες αργότερα, όμως, φαίνεται πως αυτό το “χαρτί” δεν άρεσε στον επενδυτή.
«Δεν ήταν τόσο καλό το χαρτί», μεταφέρει ο αρχιτέκτονας, φανερώνοντας την απογοήτευση της άλλης πλευράς που περίμενε… κάτι περισσότερο.
Η συνομιλήτριά του, σε μια αποκαλυπτική φράση, συμπληρώνει «Γιατί δεν σου κάνουν αυτό που πρέπει ρε αυτοί; Τόσα, μην πω», αποφεύγοντας συνειδητά να αναφέρει νούμερα ή συγκεκριμένα ποσά.
Υπό διαρκή πίεση υπηρεσιακά στελέχη -«Δεν μπορώ να το κάνω, φοβάμαι»
Σε άλλον διάλογο, υπηρεσιακά στελέχη της Πολεοδομίας Ρόδου φαίνεται πως δέχονταν μεγάλη πίεση και ζούσαν μέσα στον φόβο.
Χαρακτηριστικός είναι ο διάλογος μεταξύ δύο γυναικών στελεχών της Υπηρεσίας:
«Δεν είμαι και αναίσθητη, αλλά δεν μπορώ να το κάνω, φοβάμαι… χρησιμοποιεί την ηθική, ότι “είμαι φίλος σας, μη με αφήσετε”», λέει η μία, αναφερόμενη στον αρχιτέκτονα που απαιτούσε την άρση διακοπής εργασιών για το ξενοδοχείο.
Η ίδια προσθέτει με απόγνωση «Έχω και τον Κ. να μου πρήζει τα α…», δηλώνοντας πως δεν αντέχει άλλο την πίεση, την ίδια ώρα που περιγράφει ένα περιβάλλον φόβου και αβεβαιότητας, όπου οι αποφάσεις παίρνονται «με βαριά καρδιά».