Για το σύστημα προειδοποίησης των σεισμών που εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία, αλλά και το χαρακτηριστικό της πιλοτής στις ελληνικές πολυκατοικίες, μίλησε ο καθηγητής Φυσικών Καταστροφών στο Πολυτεχνείο Κρήτης, Κωνσταντίνος Συνολάκης, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ.
Ο κ. Συνολάκης εξήγησε το πώς δουλεύει το σύστημα προειδοποίησης των σεισμών και σε ποιες περιπτώσεις θα μπορούσε να εφαρμοστεί. Εξήγησε, όπως είχε πει επίσης χθες ο Ευθύμης Λέκκας, ότι αυτό το σύστημα δουλεύει μόνο σε περιπτώσεις που υπάρχει απόσταση μεταξύ του επίκεντρου του σεισμού και της περιοχής που εικάζεται ότι θα επηρεαστεί.
«Το σύστημα αυτό στην Ιαπωνία δεν είναι καινούργιο. Στη χώρα μας, αν πάρουμε φέρ' ειπείν, δεν θα μπορούσε να προστατεύσει το Ηράκλειο από τη στιγμή που γίνεται σεισμός, να έρθει ένα μήνυμα προτού γίνει ο σεισμός. Αν ο σεισμός είναι κάτω από το Ηράκλειο, αλλά θα μπορούσε το μήνυμα να φτάσει στα Χανιά […]. Ο τρόπος που δουλεύει αυτό το σύστημα είναι ως εξής: Υπάρχουν πάρα πολλοί σεισμογράφοι ή μετρητές, ένα αντίστοιχο εργαλείο που λέγεται μετρητές επιτάχυνσης. Αυτοί λοιπόν μετρούν και βλέπουν πόσο γρήγορα έρχονται. Ξεκινούν τα κύματα από τα σεισμικά κύματα από το επίκεντρο. Από τη στιγμή που φτάσουν σε ένα σημείο, βγαίνει η προειδοποίηση, η οποία, ανάλογα με το πόσο μακριά από το επίκεντρο, θα σου δώσει έναν αντίστοιχο χρόνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν φέρ' ειπείν ήσουνα στην Ντάκα ή στην Οσάκα, που είναι σε μια απόσταση περίπου 300 χιλιόμετρα, αν υπολογίσει κανείς μια ταχύτητα διάδοσης του κύματος 5,5 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, θα είχε κανείς περίπου μπροστά του σχεδόν 1 λεπτό. Αν ήταν πιο κοντά, θα είχε λιγότερη προειδοποίηση».
Εξήγησε δε ότι θα μπορούσε αυτό το σύστημα να εφαρμοστεί στην Ελλάδα, δίνοντας ένα παράδειγμα για έναν σεισμό στις Αλκυονίδες.
«Θα μπορούσε κάποια στιγμή να υλοποιηθεί και στην Ελλάδα, όταν υπάρξουν περισσότεροι σεισμογράφοι. Δεν είναι κάτι το οποίο είναι τεχνολογικά άπιαστο για την Ελλάδα. Θα μπορούσε να γίνει, θα μπορούσε να εφαρμοστεί, και πραγματικά, αν γινόταν ένας σεισμός στις Αλκυονίδες και είμαστε στην Αθήνα, το σύστημα αυτό μπορεί να έδινε 10-15 δευτερόλεπτα σε σχέση βέβαια πάντα με την απόσταση. Και αυτό το πράγμα πρέπει να γίνει».
«Παγίδα θανάτου οι πιλοτές»
Σε ό,τι αφορά τις πιλοτές στις ελληνικές πολυκατοικίες, στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού ο κ. Συνολάκης τις χαρακτήρισε «παγίδες θανάτου». «Οι πιλοτές είναι πραγματικά μια παγίδα θανάτου για τις ψηλές κατασκευές. Γιατί ουσιαστικά είναι σαν να έχεις ένα σε ένα κτίριο το οποίο είναι σαν ένα τούβλο και το στηρίζεις με μερικές οδοντογλυφίδες».