Το τερπνόν μετά του ωφελίμου φαίνεται ότι επιτυγχάνεται για όλες τις πλευρές με την ελληνογερμανική συμφωνία για τα τεθωρακισμένα.
Η σχετική συμφωνία, που προβλέπει την παράδοση από τη χώρα μας στον μαχόμενο ουκρανικό στρατό αρμάτων μάχης BMP-1 και την αντικατάστασή τους για εμάς με τα γερμανικά Warden, ανακοινώθηκε το μεσημέρι από τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, και προσδιορίστηκε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το οποίο θα προχωρήσει στην υλοποίησή της το συντομότερο δυνατόν.
Σημειώνεται ότι κατά τη διαδικασία της υλοποίησης της συμφωνίας η χώρα μας δεν θα αποδυναμωθεί ούτε για μία ημέρα, αφού πρώτα θα παραλάβει τα γερμανικά Warden και στη συνέχεια θα αποστείλει στους Ουκρανούς αντίστοιχο αριθμό των BMP-1, σύμφωνα με πληροφορίες.
Τι σημαίνουν τα «ελληνικά» BMP-1 για την Ουκρανία
Η Ουκρανία χρειάζεται απεγνωσμένα αμυντικό εξοπλισμό, αλλά όχι οποιονδήποτε εξοπλισμό: Τα σοβιετικού τύπου κατασκευής οπλικά συστήματα και άρματα μάχης είναι αυτά που μπορούν τα στρατιωτικά στελέχη να αξιοποιήσουν άμεσα στα πεδία των μαχών, και ενώ ο ρωσικός κλοιός σφίγγει όλο και περισσότερο στο Ντονμπάς.
Η περιοχή αυτή της ανατολικής Ουκρανίας, πεδίο του ξεσπάσματος των συγκρούσεων από το 2014, αποτελεί και τον τελικό στόχο της εισβολής του Βλαντιμίρ Πούτιν, με τα εδάφη αυτά, στα οποία διαβιούν παραδοσιακά και ρωσόφωνοι, να αποτελούν και το τρόπαιό του, προκειμένου να εξέλθει κάποια στιγμή «νικητής» από αυτόν τον πόλεμο. Έστω, και μέσα από τα συντρίμμια των μεγάλων αστικών κέντρων, όπως συνέβη στη Μαριούπολη, και όπως αναμένεται να συμβεί από μέρα σε μέρα και στη μεγαλύτερη πόλη του Ντονμπάς, το Σεβεροντονέτσκ, όπου η ηρωική ουκρανική αντίσταση δείχνει να κάμπτεται τελικά.
Ως εκ τούτου, χρόνος -αλλά και το απαραίτητο στελεχιακό δυναμικό- για την εκπαίδευση των Ουκρανών σε πολύ διαφορετικού τύπου οπλικά συστήματα, που προσφέρει η Δύση, δεν υπάρχει. Κάθε μέρα που περνάει μετράει, προκειμένου να ανακοπεί η ρωσική επέλαση στα ανατολικά. Και ναι μεν κάποια δυτικού τύπου αντιαρματικά συστήματα, κάποιοι τύποι πυραύλων, αλλά και εξελιγμένα στρατιωτικά drones, πλην των γνωστών για τους Ουκρανούς τουρκικών Bayraktar, μπορούν να γίνουν άμεσα αξιοποιήσιμα, αυτό όμως δεν ισχύει για χειριζόμενα από τον άνθρωπο στρατιωτικά συστήματα, όπως τα μαχητικά αεροπλάνα και τα άρματα μάχης.
Γι' αυτό και στην αρχή του πολέμου, όταν γινόταν συζήτηση για παράδοση μαχητικών αεροπλάνων στο Κίεβο, αυτή περιστρεφόταν μόνο γύρω από ανατολικού τύπου μαχητικά. Τελικά, ως γνωστόν, το σχέδιο αυτό απορρίφθηκε.
Win win συμφωνία για όλες τις πλευρές
Ο λόγος είναι ότι οι Ουκρανοί είναι εκπαιδευμένοι σε μια διαφορετική φιλοσοφία εξοπλισμού -την ίδια που έχουν και οι εισβολείς, άλλωστε, οι Ρώσοι- δηλαδή στα σοβιετικού τύπου οπλικά συστήματα. Σημαντικό ζήτημα αποτελεί και η συντήρησή τους, άλλωστε, που βασίζεται στην τεχνογνωσία των μηχανικών του ουκρανικού στρατού, οι οποίοι δεν έχουν εκπαιδευτεί σε δυτικά εξοπλιστικά συστήματα.
Για αυτό κρίθηκε ως η πιο συμφέρουσα, για όλες τις πλευρές, η ελληνογερμανική συμφωνία. Η Γερμανία θέλει να προσφέρει στην Ουκρανία αποτελεσματικό στα πεδία των μαχών στρατιωτικό εξοπλισμό, μόνο που με βάση τα όσα αναφέρουμε παραπάνω, αυτόν δεν τον διαθέτει η ίδια. Τον διαθέτει όμως η χώρα μας, και λέγεται BMP-1, δηλαδή τα παρωχημένα, για εμάς, ανατολικού τύπου άρματα μάχης που βρίσκονται σε μονάδες μας στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Η χρήση τους είναι σχετικά σπάνια, ακόμα και για μικρής κλίμακας ασκήσεις, ενώ όσον αφορά στη λειτουργικότητά τους, οι ειδικοί θα την έκριναν τόσο αποτελεσματική όσο θα μπορούσε να είναι ένα σύστημα που εμφανίστηκε μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, το μακρινό 1973, οπότε και πρωτοεμφανίστηκαν. Η χώρα μας τα παρέλαβε για πρώτη φορά το 1994, και αφού υπέστησαν κάποιες αναγκαίες τεχνολογικές μετατροπές. Ωστόσο, γίνεται εύλογα αντιληπτό λόγω και της παλαιότητάς τους ότι η δυνατότητα «επιβίωσής» τους σε συνθήκες σύγχρονου πεδίου μάχης κρίνεται πολύ μικρή, όσο και η ισχύς του πυρός τους.
Στα μέτωπα του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ, όμως, θα μπορούσαν να αποβούν πολύ χρήσιμα, έχοντας να αντιμετωπίσουν όχι τόσο διαφορετικά άρματα μάχης, αυτά του ρωσικού στρατού. Γι' αυτό και ο απεγνωσμένος για ενισχύσεις ουκρανικός στρατός τα περιμένει πώς και πώς.
Τι κερδίζει η Ελλάδα
Η συγκυρία αυτή αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να ανανεώσουν το αρματικό δυναμικό τους, ειδικά στις κρίσιμες, ελέω της ευθείας τουρκικής στοχοποίησής τους το τελευταίο διάστημα, περιοχές, όπως είναι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Πρόσφατα, ενσωματώθηκαν στις ακριτικές μονάδες τα ιδιαίτερα αξιόπιστα και αποτελεσματικά στην αποστολή τους θωρακισμένα άρματα μεταφοράς προσωπικού M1117 Guardian και με τα γερμανικής κατασκευής Marder 1A3/5 η συνολική αναβάθμιση της ισχύος των μηχανοκίνητων οπλικών συστήματων θεωρείται δεδομένη.
Τα Marder σίγουρα απέχουν πολύ από το να χαρακτηρίζονται άρματα τεχνολογίας αιχμής, ωστόσο η διαφορά ποιότητας με τα BMP1 είναι μεγάλη, αν και σχεδιαστικά δεν απέχουν πολύ. Σε επίπεδο θωράκισης όμως, είναι πολύ πιο ισχυρά, προσφέροντας έτσι μεγαλύτερη προστασία στο προσωπικό τους, ενώ μηχανολογικά έχουν μεγάλες ομοιότητες με την αιχμή του δόρατος των τεθωρακισμένων του ελληνικού στρατού, δηλαδή τα Leopard, όπερ σημαίνει ότι η προσαρμογή των «μαυροσκούφηδων» στα νέα αυτά οχήματα θα γίνει ομαλά και χωρίς προβλήματα.
Η ανακοίνωση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας:
Από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας γίνεται γνωστό ότι κατόπιν προηγουμένων συζητήσεων και μετά τη σημερινή συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον καγκελάριο της Γερμανίας Όλαφ Σολτς συμφωνήθηκε η παραχώρηση Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης ανατολικογερμανικής προελεύσεως τύπου ΒΜΡ-1 (παραλαβής 1994), προκειμένου να σταλούν στην Ουκρανία, και η ταυτόχρονη αντικατάστασή τους με ίσο αριθμό Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης γερμανικής κατασκευής, τύπου Marder.
Οι λεπτομέρειες θα διευθετηθούν στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα ανάμεσα στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ομοσπονδιακό υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας, προκειμένου η συμφωνία να τεθεί το ταχύτερο δυνατό σε εφαρμογή.