Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας το arthouse σινεμά έχει την τιμητική του, με τρεις νέες πρεμιέρες από την Ισλανδία, την Ιταλία και το Πακιστάν.
Κριτική και τρέιλερ για τις κινηματογραφικές πρεμιέρες.
Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας
Η Χώρα του Θεού (Vanskabte Land /Godland)
Σκηνοθεσία: Χλινούρ Παλμασόν
Παίζουν: Έλιοτ Κρόσε Χόβε, Ίνγκβαρ Έγκερτ Σίγκουρδσον
Περίληψη: Η περιπλάνηση ενός νεαρού Δανού ιερέα στην Ισλανδία του 19ου αιώνα στις κινηματογραφικές πρεμιέρες.
Σινεφίλ αλληγορία του εξαιρετικού Ισλανδού δημιουργού Χλινούρ Παλμασόν. Eπίσημη συμμετοχή στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών.
Στο τέλος του 19ου αιώνα, ένας νεαρός Δανός ιερέας , εντεταλμένος από τους ανώτερούς του, ταξιδεύει σε μια απομακρυσμένη περιοχή της Ισλανδίας, που τότε ήταν μέρος της Δανίας, με στόχο να χτίσει μια εκκλησία, αλλά και να απαθανατίσει φωτογραφικά τους κατοίκους της για πρώτη φορά. Στη διαδρομή του όμως, η ανυπέρβλητη δύναμη του φυσικού τοπίου, το πάθος και τελικά η ορμή της ζωής, θέτουν σε αμφισβήτηση τους ηθικούς κανόνες του και τις σταθερές του.
Εμπνευσμένος από τις φωτογραφίες που τράβηξε ένας ιερέας κατά τον 19ο αιώνα στην Ισλανδία, ο Παλμασόν («Μια Λευκή, Λευκή Μέρα», «Winter Brothers») φτιάχνει ένα αλληγορικό ταξίδι για την αναζήτηση του Θεού και την απουσία του, την αντιπαράθεση της άγριας ομορφιάς της φύσης με τον άνθρωπο και την τρέλα του που φτάνει ως την ύβρη, αλλά και τον αέναο κύκλο της ζωής.
Κινηματογραφώντας έξοχα το απόκοσμο σκανδιναβικό τοπίο σε τετράγωνο κάδρο, κατά μίμηση των πρώτων φωτογραφιών, και με αναφορές από τον Ντράγιερ και τον Μπέργκμαν ως τον Χέρτζοκ, ο Παλμασόν κάνει ένα σινεμά επικό, με στοιχεία αρχαίας τραγωδίας, αλλά ταυτόχρονα βαθιά ποιητικό, όπου οι πιο μικρές λεπτομέρειες αποκτούν μια ξεχωριστή συμβολική θέση στο σύμπαν ενός σκηνοθέτη , που αν και αδικήθηκε από το Φεστιβάλ Καννών - παραδόξως δεν ήταν υποψήφιος για τον Χρυσό Φοίνικα - στην τρίτη μόλις του ταινία έχει κατακτήσει μια κινηματογραφική ωριμότητα, που αποτυπώνει με συγκλονιστικό τρόπο την ανθρώπινη μοίρα, τη θνητότητα, αλλά όσα μας ενώνουν πέρα από χωροχρονικά σύνορα.
Νοσταλγία (Nostalgia)
Σκηνοθεσία: Μάριο Μαρτόνε
Παίζουν: Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Φραντσέσκο Ντι Λέβα, Τομάσο Ράνιο
Περίληψη: Ο Φελίτσε μετά από σαράντα χρόνια επιστρέφει στην πατρίδα του, τη Νάπολι, όντας ένας εξ ολοκλήρου αλλαγμένος άντρας. Καθώς επιχειρεί να ανακαλύψει από την αρχή την πόλη, οι αναμνήσεις από το παρελθόν επανέρχονται και τον στοιχειώνουν.
Η επίσημη πρόταση της Ιταλίας για τα Ξενόγλωσσα Όσκαρ.
Ο Φελίτσε, μετά από χρόνια απουσίας στο Κάιρο, επιστρέφει στην πατρίδα του, τη Νάπολη, όπου καταρχάς ξαναβρίσκει την ηλικιωμένη και ανήμπορη πια μητέρα του. Στη συνέχεια, αναζητά τον Ορέστη, έναν παλιό του φίλο, ο οποίος όμως δεν έχει και την καλύτερη φήμη εξαιτίας της σχέσης του με την Καμόρα. Κι ενώ βρίσκει τα πάντα αλλαγμένα, καλείται να διαχειριστεί το δικό του ένοχο παρελθόν και να επουλώσει τις πληγές του, ενώ ταυτόχρονα η πόλη μοιάζει να τον διώχνει.
Ο Μαρτόνε («Ο Θάνατος Ενός Ναπολιτάνου Μαθηματικού», «Βάναυση Αγάπη»), βασισμένος σε ένα μυθιστόρημα του Ερμάνο Ρέα, φτιάχνει μια ταινία, που εξερευνά την πιο σκοτεινή πλευρά της «νοσταλγίας». Έτσι, φέρνει τον ήρωά του αντιμέτωπο με τον εαυτό του, αλλά και με μια σκληρή κοινωνική πραγματικότητα. Η πολύβουη Νάπολη με τις φτωχικές της συνοικίες, κυρίως τη Ριόνε Σανιτά, και τα μπαρόκ της κτίρια γίνεται η απόλυτη πρωταγωνίστρια σε ένα βραδυφλεγές υπαρξιακό δράμα με πολιτικές προεκτάσεις και γκανγκστερική ατμόσφαιρα- οι ταξικές ανισότητες και η σκιά της Μαφίας ελλοχεύουν σε κάθε κάδρο- όπου ξεχωρίζει κυρίως η γεμάτη εσωτερική ένταση ερμηνεία του Πιερφραντσέσκο Φαβίνο.
Joyland
Σκηνοθεσία: Σαΐμ Σαντίκ
Παίζουν: Αλίνα Καν, Αλί Τζουνέτζο, Ραστί Φαρούκ, Σαρβάτ Γκιλανί
Περίληψη: Καθώς η ευτυχισμένη πατριαρχική οικογένεια Ράνα λαχταρά τη γέννηση ενός αγοριού, ο νεότερος από τους άνδρες της οικογένειας πιάνει δουλειά σε ένα ερωτικό χοροθέατρο και καταλήγει να ερωτεύεται μια δυναμική και φιλόδοξη τρανς στάρλετ. Η απαγορευμένη ιστορία αγάπης τους φωτίζει σιγά σιγά την επιθυμία ολόκληρης της οικογένειας για σεξουαλική επανάσταση.
Η επίσημη υποβολή του Πακιστάν για το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, που απέσπασε τον Queer Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών, το Βραβείο της Επιτροπής του τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα», αλλά και Βραβείο Σεναρίου στις Νύχτες Πρεμιέρας.
Μια παραδοσιακή συντηρητική οικογένεια από το Πακιστάν περιμένει την άφιξη ενός νέου μέλους. Οπότε ο νεότερος άνδρας της φαμίλιας, ο Χάιντερ, προκειμένου να συνεισφέρει στο κοινό ταμείο, πιάνει δουλειά σε ένα ερωτικό χορευτικό show. Εκεί θα γνωρίσει μια τρανσέξουαλ δυναμική περφόρμερ και θα την ερωτευτεί, αν και παντρεμένος. Το απαγορευμένο πάθος του όμως σύντομα θα πυροδοτήσει μια σεξουαλική επανάσταση και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Ο Σαΐμ Σαντίκ στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο βασίζεται σε προσωπικές του εμπειρίες και φτιάχνει ένα ρομαντικό queer love story, το πρώτο από τη χώρα του που έφτασε στις Κάννες, θέτοντας ανοιχτά ζητήματα διαφορετικότητας, αλλά και γυναικείας χειραφέτησης. Αξιοποιώντας ευφάνταστα την κουλτούρα του Bollywood, αναμειγνύει παραδοσιακούς χορούς και πολύχρωμες στολές με μια σύγχρονη και σαφώς απελευθερωμένη από προκαταλήψεις ματιά, αποφεύγοντας το μελόδραμα και τους απλοϊκούς διαχωρισμούς με ένα κομψό χιούμορ.
Αν και πολλές από τις ιδέες του μοιάζουν χιλιοειπωμένες σε μια δυτική κοινωνία, η κριτική του στο θεοκρατικό - πατριαρχικό σύστημα, αλλά και στην αδυναμία των ανθρώπων να ξεπεράσουν τα στεγανά, είχε ως αποτέλεσμα η ταινία του να λογοκριθεί αρχικά στην πατρίδα του, μέχρι τελικά που πήρε άδεια προβολής μετά από τη διεθνή της καταξίωση.
Εκτός Ελέγχου (Plane)
Σκηνοθεσία: Ζαν-Φρανσουά Ρισέτ
Παίζουν: Τζέραρντ Μπάτλερ, Μάικ Κόλτερ, Γιόσον Αν, Τόνι Γκόλντγουιν
Περίληψη: Ένας πιλότος θα βρεθεί στη δίνη μιας εμπόλεμης ζώνης, όταν εξαιτίας μιας καταιγίδας , θα κάνει αναγκαστική προσγείωση στο επιβατηγό αεροσκάφος του.
Ο Τζέραρντ Μπάτλερ σε ένα ακόμα action movie, γεμάτο αναταράξεις.
Κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, ο πιλότος ενός επιβατηγού αεροσκάφους αναγκάζεται να προσγειωθεί μέσα στην αφιλόξενη ζούγκλα ενός νησιού, όπου κατοικούν μόνο παραστρατιωτικοί τρομοκράτες. Ο ίδιος, αποφασισμένος να προστατεύσει τους 14 επιβάτες του- ανάμεσά τους και ένας δολοφόνος υπό έκδοση-θα κάνει τα πάντα για την ασφάλειά τους .
Ο πολύ σκληρός για να πεθάνει Μπάτλερ αναλώνεται σε μια προβλέψιμη περιπέτεια, υπό τις οδηγίες του Γάλλου Ζαν –Φρανσουά Ρισέ («Επίθεση στο Σταθμό 13», «Υπ’ Αριθμόν 1 Δημόσιος Κίνδυνος», «Βίαιη Δικαιοσύνη»), όπου συμβαίνουν σχεδόν τα πάντα, αλλά τίποτα δεν μοιάζει αληθοφανές και πιστευτό, εκτός από το γεγονός ότι ο «Λεωνίδας» δυσκολεύεται να βρει έναν ρόλο, που θα δοκίμαζε τα όριά του και θα αναδείκνυε την υποκριτική του γκάμα.
Μπελ: ο Δράκος και η Πριγκίπισσα (Ryû to Sobakasu no Hime/Belle)
Σκηνοθεσία: Μαμόρου Χοσόντα
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Βάσιας Ζαχαροπούλου, Παναγιώτη Αποστολόπουλου, Κωνσταντίνου Ρεπάνη, Χίλντας Ηλιοπούλου, Τζίνης Παπαδοπούλου κ.α.
Περίληψη: Στον ψηφιακό κόσμο του «U», ένα ντροπαλό κορίτσι και ένας μυστηριώδης Δράκος αναπτύσσουν έναν ιδιαίτερο δεσμό.
Μια μοντέρνα διασκευή της «Πεντάμορφης και του Τέρατος» στην εποχή της κοινωνικής δικτύωσης.
Η Σούζου είναι ένα ντροπαλό, καθημερινό κορίτσι γυμνασίου, που ζει σε ένα χωριό. Για χρόνια ήταν η σκιά τού εαυτού της. Μα όταν μπαίνει στο «U», έναν απίστευτο εικονικό κόσμο, δραπετεύει στη διαδικτυακή της περσόνα, την Μπελ, μια πανέμορφη παγκοσμίου βεληνεκούς τραγουδίστρια. Μία μέρα όμως η συναυλία της διακόπτεται από ένα τερατώδες πλάσμα, που το κυνηγούν αυτόκλητοι τιμωροί. Τότε, ξεκινά ένα επικό ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας αυτού τού μυστηριώδους «τέρατος» , για να ανακαλύψει τον πραγματικό της εαυτό σε έναν κόσμο, όπου μπορείς να είσαι οποιοσδήποτε.
Πρόκειται για την πρώτη μεταγλωττισμένη ταινία anime στο σινεμά μετά από σχεδόν είκοσι χρόνια, από τον υποψήφιο για Όσκαρ σκηνοθέτη Μαμόρου Χοσόντα και το Studio Chizu («Mirai»), που εύστοχα κριτικάρει τα μέσα δικτύωσης, ενσωματώνει στοιχεία ποπ κουλτούρας και θίγει καίρια σύγχρονα ζητήματα, απευθυνόμενη και σε ενήλικους θεατές.