Συνελήφθη ένας 60χρονος στη Σκιάθο, καθώς ήθελε να εγκαταστήσει beach bar σε αρχαιολογικό χώρο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες του e-thessalia.gr, ένας άνδρας άρχισε εργασίες εγκατάστασης μπαρ και ομπρελοκαθισμάτων σε γνωστή παραλία της Σκιάθου, που έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος, με αποτέλεσμα η Εφορεία Αρχαιοτήτων να τον μηνύσει και χθες, την Κυριακή, ο 60χρονος επιχειρηματίας κάθισε στο εδώλιο του Αυτόφωρου Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου.
Η δίκη του, ωστόσο, αναβλήθηκε για την Πέμπτη 14 Ιουλίου, διότι απουσίαζαν οι δύο μάρτυρες κατηγορίας, υπάλληλοι της Εφορείας Αρχαιοτήτων. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο 60χρονος επιχειρηματίας φέρεται να μίσθωσε το οικόπεδο ιδιοκτησίας ιδιώτη στην περιοχή Κεφάλας Σκιάθου, προκειμένου να εγκαταστήσει μπαρ στην παραλία.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων μήνυσε τον 60χρονο στην Σκιάθο
Μάλιστα, σύμφωνα με τον συνήγορό του, δικηγόρο Λάρισας κ. Γ. Κακαράντζα, φέρεται να είχε υποβάλει σχετικά αιτήματα και στις αρμόδιες υπηρεσίες (Δήμος, Κτηματική Υπηρεσία, Εφορεία Αρχαιοτήτων κ.ο.κ.) από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Προ δεκαημέρου ξεκίνησε εργασίες διαμόρφωσης της παραλίας, ώστε να εγκαταστήσει το μπαρ, τις ψάθινες ομπρέλες και ξύλινους διαδρόμους για ξαπλώστρες. Ωστόσο, οι εργασίες κίνησαν το ενδιαφέρον της Εφορείας Αρχαιοτήτων, που του συνέστησε να τις διακόψει.
Μάλιστα φέρεται να αποκαλύφθηκε και ένα αρχαίο πηγάδι στη διάρκεια των εκσκαφών, το οποίο ωστόσο, η πλευρά του επιχειρηματία υποστηρίζει πως το είχε κατασκευάσει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου προ 50ετίας. Τελικά η Εφορεία Αρχαιοτήτων μήνυσε τον 60χρονο, που συνελήφθη στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας και χθες οδηγήθηκε στο εδώλιο του Αυτόφωρου Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, κατηγορούμενος για παράνομη παρέμβαση σε αρχαιολογικό χώρο.
Ο συνήγορός του, μετά την αναβολή της δίκης και αφού ο κατηγορούμενος αφέθηκε ελεύθερος, ζήτησε να διαταχθεί η διενέργεια πραγματογνωμοσύνης από την εφορεία Αρχαιοτήτων, ώστε να αποδειχθεί αν είναι ή όχι το πηγάδι αρχαιολογικό εύρημα.
Από το 10 αιώνα π.Χ. εμφανίζονται ενδείξεις δραστηριότητας στην περιοχή
Σύμφωνα με την Εφορεία Αρχαιοτήτων ο οικισμός της Κεφάλας Σκιάθου, που ταυτίζεται με την παλαιότερη από τις δύο πόλεις της Σκιάθου, την Παλαισκίαθο, καταλαμβάνει το ύψωμα σε μια μικρή χερσόνησο στα βορειοανατολικά του νησιού.
Ενδείξεις πρώιμης δραστηριότητας εμφανίζονται ήδη από τις αρχές του 10ου αιώνα π.Χ., ενώ η θέση φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε σταδιακά μετά την ίδρυση κατά την κλασική εποχή της δεύτερης πόλης της Σκιάθου, η οποία βρίσκεται στη θέση του σύγχρονου ομώνυμου οικισμού. Μεγάλο σύνολο κεραμικής των κλασικών χρόνων που βρέθηκε κάτω από στρώμα καταστροφής κεράμων, πλησίον του οχυρωματικού τείχους, και ένας λακκοειδής τάφος των αρχών του 4ου αι. π.Χ., επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι η «Κεφάλα» ήταν κατοικημένη μέχρι και τους όψιμους κλασικούς χρόνους. Εν τούτοις, η κορυφή του πλατώματος συνέχισε να βρίσκεται σε χρήση και κατά την ελληνιστική περίοδο.
Στη νότια πλευρά του πλατώματος του οικισμού, ήρθαν στο φως δύο κτήρια της αρχαϊκής εποχής. Στα νοτιοδυτικά του οικισμού ανασκάφηκαν δύο παιδικοί εγχυτρισμοί αρχαϊκών χρόνων και ένας κιβωτιόσχημος τάφος. Τα έως τώρα ευρήματα υποδεικνύουν έναν κομβικό οικισμό του κεντρικού Αιγαίου, σε άμεση γειτνίαση και επαφή κυρίως με τη Θεσσαλία και την Εύβοια.
Τον Σεπτέμβριο του 2016 είχαν διενεργηθεί ανασκαφές στην περιοχή από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Α. Μαζαράκη Αινιάν και της προϊσταμένης επί τιμή Α. Δουλγέρη-Ιντζεσίλογλου, με τη συμμετοχή των αρχαιολόγων Ε. Χρυσοπούλου από την Εφορεία και Α. Αλεξανδρίδου από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών και φοιτητών της αρχαιολογίας.
Οι έρευνες χρηματοδοτήθηκαν από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ σημαντική πρακτική στήριξη παρείχε ο Δήμος Σκιάθου. Η Σκιάθος, όπως και τα παρακείμενα νησιά των Βορείων Σποράδων, θα πρέπει να αποτέλεσαν για τους κινητικότατους Ευβοείς, τους ενδιάμεσους σταθμούς στην πορεία τους προς τον Θερμαϊκό Κόλπο και τη Χαλκιδική. Η γεωγραφική θέση της «Κεφάλας» διευκόλυνε τις επαφές μεταξύ του κεντρικού και βόρειου ελλαδικού χώρου όχι μόνο κατά την πρωιμότερη και κύρια φάση ακμής του οικισμού, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.